چرا عاقل کند کاری....

آخرش شد آنچه نباید...

دوست عزیزتر از جانم ، للی بانو سرش به سنگ خورد

صبح زنگ زد

صلوات شمار را دست گرفتم و شروع به دعا کردم

دو ساعت بعد زنگ زد

با گریه ی بسیارشدید

و من که جلوی پدرم هیچ عکس العملی نمیتونستم نشان بدهم

سکوت کردم

گریه کرد و ....

هیچ کاری هم از دستم بر نمی آید برایش...

روابط غلط ... رفتار غلط ... و حالا ....

پ ن 1: امروز را چندین و چند بار به للی بانو تذکر داده بودم

پ ن 2 : دیروز که من بسیار نگران بودم با خنده مساله را لوث میکرد

پ ن 3 : دوره و زمانه عوض شده.. آدمها عوض شده اند... ولی بعضی از چیزها....

پ ن 4 : حق دارید که این پست بسیار نامفهوم و بد است... اما من بسیار غمگینم