روزانه های یک تریکو تیلو مانیا
میخواهم باز از خودم بنویسیمروزانه های یک تریکو تیلو مانیا
میخواهم باز از خودم بنویسیمدرباره من
من یک تیلوتیلوی رنگی هستم که سعی میکنم زندگی را تمرین کنم ، لحظه ها را زندگی کنم و از لحظه لحظه ی این موهبت الهی لذت ببرم، عقاید سیاسی و اعتقادیم ماله خودم ، شادیها و انرژی های خوبم را با دوستام اینجا به اشتراک میزارم ... دوست دارم با شماها زندگی را تمرین کنم و در کنارتون دنیا را به جای بهتری برای زندگی تبدیل کنیم، دوست دارم مهربانی را ترویج بدهیم ، دوست دارم دوست داشتن ، محبت ، از خودگذشتگی ، عشق ، ایثار و فداکاری را به معنای واقعی تمرین کنیم ، یادمون نره عمرماندگار نیست و هرچقدر کش دار به نظر بیاد خیلی زود به پایان میرسه...
آدرس اینستا برای دیدن کارهای میناکاری: aftab_minakari
ادامه...
پیوندها
- پرنده گولو
- گیس طلا
- من جین هستم
- آزاده
- ر مثل ...
- بهار بانو
- هزارسال
- رافائل
- 7min
- پرژین
- بانو دل آرام
- کلبه چوبی آذر
- یادداشت های روزانه
- لاندا
- شاهزاده خانوم
- پسرعمو
- مگهان
- پروانه
- صحرا
- ماهی و جوجه
- ماه نو
- باران
- اینجا بدون من
- دختری به نام نل
- سمفونی مردانه
- اینجا مدرسه نیست
- .
- مالاکیتی
- تصویر روزهای رها
- بلاگر کبیر گزارش میکند
- عالی جان
- شمیم
- فندوقی عزیز
- پزشک طرحی آنه
- بهامین
- مهربانو
- روزهای ناتمام من
- نون سین
- مهدی اردیبهشتی
- طیبه جان
- آشتی جان
- فصل پنجم
- مامان ستی و سپهر
- رها
- هدیه
- دکتر پرسیسکی
- الهام متولد شهریور «در بازوان»
- آذرماهی
- بلاگر
- خورشید درخشان - سهیلا
- واتو واتو
- جان شیرین
- مامان فرشته ها
- بدون ویرایش- ترانه جان
- خورشید جان
- الی عزیز
- مامان کنجد
- شارمین دوست نازلی
- دکتر ربولی حسن کور
- خانمی
- همراز
- لیمو
- ترانه جدید
- رضوان عزیز
- طیبه و احساس پاکش
- خاتون یک مهندس
ابر برجسب
روزانه کتاب یادداشت کلوب للی داستان کوتاه ترک عادت کاردستی چالش سفر دانیا عکس نامه روزهای ما شعر قصهجدیدترین یادداشتها
همهبایگانی
- اردیبهشت 1403 12
- فروردین 1403 11
- اسفند 1402 6
- بهمن 1402 12
- دی 1402 7
- آذر 1402 14
- آبان 1402 16
- مهر 1402 24
- شهریور 1402 23
- مرداد 1402 18
- تیر 1402 16
- خرداد 1402 19
- اردیبهشت 1402 14
- فروردین 1402 13
- اسفند 1401 5
- بهمن 1401 11
- دی 1401 13
- آذر 1401 8
- آبان 1401 11
- مهر 1401 15
- شهریور 1401 20
- مرداد 1401 14
- تیر 1401 12
- خرداد 1401 7
- اردیبهشت 1401 14
- فروردین 1401 14
- اسفند 1400 7
- بهمن 1400 7
- دی 1400 1
- آذر 1400 8
- آبان 1400 13
- مهر 1400 16
- شهریور 1400 30
- مرداد 1400 18
- تیر 1400 22
- خرداد 1400 23
- اردیبهشت 1400 16
- فروردین 1400 12
- اسفند 1399 20
- بهمن 1399 22
- دی 1399 21
- آذر 1399 28
- آبان 1399 5
- مهر 1399 22
- شهریور 1399 20
- مرداد 1399 18
- تیر 1399 10
- خرداد 1399 20
- اردیبهشت 1399 28
- فروردین 1399 8
- اسفند 1398 17
- بهمن 1398 21
- دی 1398 24
- آذر 1398 23
- آبان 1398 15
- مهر 1398 3
- شهریور 1398 14
- مرداد 1398 21
- تیر 1398 29
- خرداد 1398 21
- اردیبهشت 1398 25
- فروردین 1398 12
- اسفند 1397 18
- بهمن 1397 13
- دی 1397 20
- آذر 1397 28
- آبان 1397 26
- مهر 1397 2
- شهریور 1397 24
- مرداد 1397 24
- تیر 1397 22
- خرداد 1397 27
- اردیبهشت 1397 30
- فروردین 1397 22
- اسفند 1396 21
- بهمن 1396 21
- دی 1396 13
- آذر 1396 23
- آبان 1396 25
- مهر 1396 1
- شهریور 1396 19
- مرداد 1396 28
- تیر 1396 23
- خرداد 1396 17
- اردیبهشت 1396 22
- فروردین 1396 21
- اسفند 1395 23
- بهمن 1395 26
- دی 1395 32
- آذر 1395 23
- آبان 1395 29
- مهر 1395 16
- شهریور 1395 41
- مرداد 1395 40
- تیر 1395 36
- خرداد 1395 39
- اردیبهشت 1395 37
- فروردین 1395 34
- اسفند 1394 39
- بهمن 1394 39
- دی 1394 28
- آذر 1394 25
- آبان 1394 22
- مهر 1394 24
- شهریور 1394 31
- مرداد 1394 17
تقویم
اردیبهشت 1403| ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |
| 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
| 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
| 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
| 29 | 30 | 31 |
جستجو
صدای حزن انگیز
پیرمرد همسایه داره به یه صدای حزن انگیزی قرآن میخونه
کوچه به طرز عجیبی ساکت و آرومه
انگار صدای حزن انگیز و سنگین و سالخورده با نسیم جابجا میشه
کل جهان ایستاده تا این صدا به گوشم برسه
انگار دور و نزدیک میشه
برای همین ناخواسته گوشهام را تیز میکنم
دلم میخواد بشنومش
دلم میخواد بخونه و بخونه
دلم میخواد منم بشنوم چی میخونه و باهاش تکرار کنم...
میدونم که توی کوچه نشسته ...
میتونم پاشم برم نگاش کنم
اما نمیرم
همین که دارم صداش را میشنوم یه حس خوب بهم میده
تایپ نمیکنم که صدای کیبورد صدا را ازم دور نکنه
به جاش خودکار را برمیدارم و آروم آروم یادداشت هایی که باید را مینویسم
حساب و کتابها را مرتب میکنم ...
صدا قطع میشه ...
سرم را از روی کاغذها بلند میکنم ... به آسمون خیره میشم ...
انگار چشم هام را تنگ و گشاد میکنم ...
دلم میخواد بازم بخونه ...
انگار رسیده به ته سوره ...
شاید داره توی دلش دعا میکنه
زیاد طول نمیکشه
تشخیص میدم ... بسم اله میگه
باز شروع میکنه...
گوشام را تیز میکنم بشنوم چه سوره ای میخونه ... اما نمیشنوم و کلمات را نمیفهمم
فقط یه آوای حزن انگیز عصر پاییزم را یه طوری آروم و دلچسب کرده که گفتنی نیست
دلم میخواد توی همین لحظه بمونم ...
شاید پاشم یه دمنوش بیارم ...
صندلیم را ببرم عقب تر
مانیتور را خاموش کنم...
و توی این لحظه غرق بشم...
توی همین لحظه ای که اناری که همسایه بهم داده روی میزه...
خودکارم کنار دفتر حساب کتابم هست
گوشهام پر از صدای حزن انگیز قرآن خوندنه
و عصر پاییزی کل حال و هوام را پر کرده ...
چند دقیقه میگذره را نمیدونم
ولی حالا داره یه چیزی شبیه روضه میخونه ...
شاید هم یه شعر قدیمی
ولی حس میکنم لابلاش صداش پر از بغض میشه
شاید هم اروم آروم داره اشک میریزه...
اونقدر پیر هست که زندگی را حسابی زندگی کرده باشه
موهاش سفیده ...
قد بلندی داره ولی لاغر هست ... خیلی لاغر
راه میره ولی آروم آروم
و حالا داره اینطوری عصر کوچه را پر از صدا و جادو میکنه ...
عین کسی هست که منتظر رسیدنه قطاره ... شاید میخواد بره یه جای دور...
دختر عموجان سلام
کلمه به کلمه و خط به خط این نوشته ت رخنه کرد تو تمام جان و تن من
جوری که دقیقا انگار منم تو این لحظات بودم و شنیدم و دیدم
انقد که چشام اشکی شد
پسرعموجان اونقدر لحظات عمیقی بود که میتونم درک کنم که احساسش کردید
تیلو تیلوجان چرا نمی نویسی فکر کنم چاپخانه دارید یا ی اینطور چیزی چقدر لحظاتی رو که چند میلیارد آدم دارن روزانه زندگی میکنن وبصورت روز مرگی وتکرار وبدون توجه می گذرانند با کلمات تزیین میکنی نقش ونگار میدی دلنشین وجذاب ودیدنی می کنی. من تقریبا هروز وبلاگتون رو می خونم ولی گاهی که دلم می گیره کم میارم خسته میشم از زندگی، میام چندروز قبل یا آرشیوتون رو هم می خونم.کلا من خوشحال باشم هم باز میام برای چندبرابر کردن لذتم وبلاگتون رو می خونم البته خداوند رحمت کند پدر بزرگوارتان رو فقط گاهی که درباره آقا جانتون می نویسید خیلی...البته شما مقصر نیستید وبلاگ شخصی شماست و زندگی شما هم غم وشادی راکنارهم داردمثل میلیاردها انسان دیگر ولی من وبلاگتون رو فقط رنگی رنگی دیدم از اون چندسال پیش ورنگی رنگی انتطار دارم. ان شاالله که دگه هیچ وقت غم نبینید وهمیشه شاد باشید وازشادی بنویسید که همه کیفش روببریم شما کیف زندگی وما کیف نوشته هاتون.
عزیزدلم من که همش دارم مینویسم
من یه دوره ای اونقدر مینوشتم با مداد ... که یارای متوقف کردن خودم را نداشتم
ولی الان به همینا که برای شماها و دل خودم مینویسم راضیم
من زندگی را همینطوری پر از نقش و نگار میبینم ...
چقدر خوبه حرفات... واقعا خوشحال میشم وقتی اینطوری میگی بهم ...
برای هممون بهترین ها را آرزو میکنم
قشنگ منو بردی کنار خودت ، از اون لحظه ها بود که با همه وجودم میخواستم منم اونجا بودم
ببین اینکه لحظه را حس کردی و درک کردی یعنی اون لحظه را کنار من زندگی کردی
سلام تیلو
هفته پیش مشهد بودم، برات دعا کردم.
سلام به روی ماهت
قربون دل مهربونت برم
انشاله که خداوند بهترین ها را سرراهت قرار بده
چقدر قشنگ تعریف کردی
صدای حزن انگیز قرآن...
راستش دلم خواست... صدای قران که یه ادم عادی میخونه ... دلم خواست
واقعا دلچسب بود
یه لحظه ناب بود
سرتاپا گوش شده بودم ...
ازحال و هوای کوچه و صدای اون پیرمرد
این تصویر سازی شما و رقص کلمات این متن من و به وجد آورد
تبریک بسیار به شما
صدای تاثیرگذار و یه لحظه ی جاودان بود
منم توی اون لحظه واقعا تحت تاثیر قرار گرفتم و حس واقعیم را به تصویر کشیدم
چه نسل دوست‌داشتنی‌ای بودن این نسل :)
حیف که دیگه خیلی کم پیدا میشه از این مدل انسان‌ها
اره خیلی کم شدند
اصلا از این مدل لحظه ها دیگه خیلی کم برامون پیش میاد
زندگی مدرن
خونه هایی با شیشه های دو جداره
زندگی در برج ها... آدمها را روز به روز از هم دور و دورتر کرد
آدمیزاد روز به روز تنها و تنها تر میشه
مرسی که این حس ناب رو به خوبی با کلمات بجا بهمون منتقل کردی تیلو‌جانم
عزیزمی
لحظه ی خوبی بود ... حیف بود شماها توش شریک نباشید
منو یاد پدر بزرگ خدا بیامرزم انداختی تیلو جانم .همیشه قرآن می‌خوند با صدای حزن انگیز ،وتمام کودکی ما پر شداز این خاطره،خیلی زیبا می‌نویسی تیلو جانم
خدا رحمتشون کنه
چشماتون که ببندی یاد اون لحظات میفتی... و این یعنی بعضی از لحظه ها جاودانه اند
چقدر خوب و قشنگ تعریف کردی تیلو جان .... انگار زمان وایساد
توی اون لحظات واقعا زمان ایستاده بود