بی تو آرام ندارد دل بیتاب من

سلام

بعدازظهر پاییزیتون رنگی رنگی

روزهاتون روشن

عین این آفتاب کم رمق دلچسب... لحظه هاتون پر از نور و حال خوش

نمیدونم چند روز هست ننوشتم

باید بیام و بنویسم

مرتب و به موقع

ولی دیگه کارهای از برنامه خارج شده و نامنظم بهم وقت سرخاروندن نمیدن

باشگاه را میرم

هرجوری که شده

گاهی اونقدر خسته و بی انرژی که به زور حرکات را انجام میدم

گاهی اونقدر پر انرژی که تا شب هنوز انگار دارم پروانه میزنم و حالم خوبه

للی هم باشگاه را شروع کرده

دانا هنوز داره امروز و فردا میکنه

خواهرجان هم شروع کرد... مغزبادوم را میگذاره کلاس زبان و همون ساعت را به جای اینکه منتظر مغزبادوم بشه میره کلاس ورزش

ببینم دور و برم چند نفر دیگه را ترغیب میکنم

برای تولد مامان جان برنامه هایی چیدم و هماهنگی هایی انجام دادم

فردا هم به صورت یهویی میخوام ببرمشون خرید

ببینم اصلا شدنیه یا نه

یه دست لباس هم اینترنتی براشون سفارش دادم

نمیدونم میرسه به موقع یا نه

چرا وقتی تند تند پست میزارم اینهمه حرف دارم برای گفتن

ولی وقتی چند روز نمینویسم انگار دیگه سوژه هام هم ته میکشن؟؟؟؟؟؟؟؟

باید تند تند بنویسم

من اینجا نوشتن را دوست دارم

دوستای اینجا را دوست دارم

در مورد موضوعات حرف زدن را هم دوست دارم

یه عالمه موضوع و سوژه یادداشت کردم که درموردشون بنویسم

دیشب با خورشید حرف زدم

فقط من حرف زدم

صدای هق هق و گریه ش میومد

یه جایی فکر کنم از دستم خسته شد

بلد که نیستم دلداری بدم ... شاید بیشتر به زخمش نمک پاشیدم

گفت بعدا زنگ میزنم و قطع کرد

فکر کنم حالش را بدتر کردم

البته وقتی قطع کرد منم اشک ریختم ...

دلم برای دلتنگی و دوریش سوخت و بعد یاد خودم و پدرجانم افتادم

داشتم اشک میریختم که یه مشتری اومد ...

اونم تازه پدرش را از دست داده بود

با اونم گریه کردیم

درک میکنم خورشید را ... 

هوا که تاریک میشه انگار جهان آوار میشه روی قلب آدم

یهو یاد اون تاریکی آرامستان میفتی

یاد تنهایی های اون عزیزی که گذاشتیش و اومدی

یادت میفته که چطور یه تکه از وجودت را سپردی به خاک ...

اخ ...

این غم ته نداره

تمام نمیشه

فقط یاد میگیریم باهاش زندگی کنیم ...

زندگی ای که دیگه هیچوقت عین قبل نمیشه ....

کلی حرف دارم

ولی خیلی گرسنه شدم ... باید برم ناهار بخورم

ناهار بخورم و بدو بدو شیفت بعدازظهر را شروع کنم

پ ن 1: برای همدیگه دعا کنیم

پ ن 2: یه جایی توی دنیای واقعی... از اینکه دکتر توی زندگیمه احساس غرور کردم

بعد از بودنش لذت بردم

بعدتر ...

دوستش دارم و این روزها عشقولانه هامون در حداقل خودش به سر میبره ...