مرا ببر امید دلنواز من/ ببر به شهر شعرها و شورها

سلام

شنبه تون پر از انرژی

شنبه تون زیبا

شنبه تون تابستونی

تابستون داره به نیمه میرسه؟

یعنی آروم آروم داریم به سمتی میریم که هوا دلپذیرتر بشه؟

هم آفتاب تابستونی باشه و هم هوا برای نفس کشیدن؟

امیدوارم....

پنجشنبه صبح با مادرجان دوتایی رفتیم میدان نقش جهان

یه مقداری ادویه و خرده ریز برای داداش جان خریدیم

لباس تو خونه ای برای داداش و همسرش خریدیم

برای مغزبادوم و پسته لباس خریدیم

و بعد قدم زنان رفتیم تا عبدالرزاق!!!

خب باید آدرس را دقیق تر بدم ... میدان امام علی... که قدیم تر ها به سبزه میدان ... یا میدان کهنه هم معروف بوده

از همون سمت میدان نقش جهان ... از همون ورودی بازار... زیر سقف ها که مسیر را مستقیم بریم میرسیم به سبزه میدون

یه جایی که هرچیزی فکر کنید پیدا میشه ... از شیرمرغ تا جون آدمیزاد...

من و مادرجان قصد داشتیم یه بند رخت یا همون خشک کن لباس ...یا هرچی که شما بهش میگید و من نمیدونم بخریم

خیلی مدلهای مختلف دیده بودیم ... اما سبزه میدون از اون جاهایی هست که یه عالمه مغازه پلاسکویی خیلی خیلی بزرگ داره و از این بند رختها اونجا پیدا میشه

خلاصه که یه بند یونیک طلایی انتخاب کردیم و یه جفت دمپایی هم برای دستشویی خریدیم ولی در توانمون نبود که اینها را تا ماشین بیاریم

برای همین به فروشنده گفتیم ماشینمون را گذاشتیم دروازه دولت!!!!

باز از همون زیر سقف های بازار مسیر را برگشتیم و ماشین را برداشتیم و رفتیم وسایلمون را تحویل گرفتیم

بعدش هم توی مسیر یه صندوق دیگه گوجه خریدیم و اومدیم خونه

تا ماشین گوجه ها را بشوره ناهارخوردیم 

بعدش گوجه ها را بردیم پشت بام و با سبزی خرد کن، پوره شون کردیم

ریختیم توی دیگ و با تک شعله و کپسول کار را راه انداختیم

زیر آفتاب برشته شدیم...

ساعت 6 بود که کارمون تمام شد... روی دیگ را پوشانیدم و گذاشتیم خنک بشه

سریع دوش گرفتیم و طبق قرار قبلی با خاله و آلاله رفتیم به سمت خونه عموی مادرجان

دخترشون آزاد شده بود

یه کیک تولد براش خریدیم و با یه ظرف میوه تزئین شده رفتیم سراغشون

کلی خوشحال شدند

برامون آش پخته بودن و تا آخر شب دور هم بودیم

تازه بعد از اونجا رفتیم خونه خاله جان و تا ساعت 1 نشستیم

رسیدیم خونه و دیگه هلاک خواب بودیم... ولی به جای خوابیدن تا ساعت 4 صبح با آقای دکتر حرف زدیم و بحث کردیم و اصلا هم عاشقانه و حال خوب کن نبودیم....

صبح همون 9 بیدار شدم و با توجه به اینکه شب خوبی را نگذرونده بودم بداخلاق بودم

ولی با این حال با مادرجان رفتیم باغچه

من ماشین را شستم و تمیز کردم

مادرجان هم حساب علف های مزاحم رسیدند

نزدیک 2 اومدیم خونه... دیگه نا توی تنم نبود

ناهار را خوردیم و قصد کردم که یه خواب حسابی برم...

ولی...

ولی

نگم که باز با داداش جان و همسرش انلاین رفتیم توی پاساژهای رم ...

اخ اخ

اینو میگم برای ساره جون که میدونم ذوق میکنه... یه بسته مداد رنگی فابرکاستل که توی حراجی بود خریدیم

از اونایی که بدنه شون مثل ذغال سیاهه

اونا هم برای فسقلیا ماژیک خریدند... یه سطل بزرگ پر از ماژیک ... چه ذوقی بکنن

یه جفت دیگه کفش هم برداشتم

شکلات 100 درصد...

پاستا

و یه عالمه چیزای دیگه

ولی این خرید تا ساعت 7 شب طول کشید و من بازم نخوابیدم و البته که به کارها و برنامه هام هم نرسیدم

بعدش مغزبادوم و خواهر و همسرش اومدن اونجا

و دیگه وقتی رفتن من از خستگی بدن درد داشتم

ما با دوستای مامان و خاله برنامه چادگان داریم

برای همین یه کمی وسایل را جمع و جور کردم و رفتم توی رختخواب

صبح اگه مامان جان بیدارم نمیکردن خواب میماندم ... اصلا هوش نبودم

سریع دوش گرفتم و لباس پوشیدم و رفتم باشگاه

الان هم اومدم دفتر یکی دوتا کار را مرتب کنم

بعد ازظهر حرکت میکنیم به سمت ویلایی که رزرو شده ...

تا سه شنبه هم میمانیم ... شاید هم عصر دوشنبه برگشتیم ...

دلشوره کارهام باعث شده اصلا دلم نخواد که برم ... ولی دیگه برنامه ای هست که خاله و مادرجان چیدند و چاره ای نیست

پ ن 1: عشق هیچ تعریف مشخصی نداره 

در جان و تنم آمیخته شده

قسمتی از وجودم هست ... مثلا قلبمه... نمیشه که آدم قلبش را جدا کنه

پ ن 2: ملیحه جان ... شدنی نیست...

پ ن 3: امروز صبح اونقدر بدنم خسته و اعصابم ناآرام بود که هیچ لذتی از باشگاه نبردم

ولی تمام تلاشم را کردم که یکساعت را تمرین کنم