تو به من سنگ زدی من نه رمیدم، نه گسستم”

سلام

روزتون زیبا

چهارشنبه تون بخیر

میدونید که باشگاه بودم

میدونید که بعد از باشگاه انرژیم در بالاترین سطح خودش هست

و برای همین بهتون میگم هرطوری شده ورزش را شروع کنید

ورزش ... اونم ورزش های گروهی یه انرژی خاصی دارن

امروز و فردا گویا همه جا را تعطیل کردند

نگران بودم باشگاه تعطیل باشه

ولی خدا را شکر همه حاضر بودند و یه عالمه ورزش کردیم و انرژی گرفتیم

بچه ها یه توضیح کوچولو بدم

این کلمه «آقای مزاحم» خود به خود بار معنای منفی داره و باعث شده خیلی ها بهش عکس العمل نشون بدید

ولی اونایی که از زمانهای خیلی دورتر همراه این وبلاگ هستند میدونن که این آقای یه دوست معمولی هست جدای از جنسیت

البته در تمام این سالها خیلی آروم و ریز تلاش کرده که نزدیک تر بشه ولی به هر دلیلی نشده

پس ... از اینجا به بعد برای اینکه این حس بد از این کلمه برداشته بشه و حس نکنید دائما این آقا داره منو اذیت میکنه... بهش میگیم «استاد»

این اسم هم بخاطر شغلش ایشون هست

دیروز صبح بعد از اینکه اومدم دفتر و یه مشتری را راه انداختم - رفتم اتحادیه

نرخنامه جدید را تحویل گرفتم و برگشتم

بعد هم مشغول کارهای خودم شدم

استاد اومدم یه سری بهم بزنه و البته به برگه سوال هم داشت که باید تایپ میکردم

یه عالمه خشت های خوشگل و رنگی رنگی را چیده بودم روی میز اونطرفی که سرفرصت ازشون آویز درست کنم

یه تعدادیش ماله خواهر جان بود و یه تعدادی ماله خودم

باید خشت ها با دریل سوراخ میشدند که یکی دوتاشون را سوراخ کرده بودم

استاد اومد و من مشغول تایپ سوالا شدم که پرسید قضیه این خشت ها چیه

توضیح دادم و بعد گفت که چرا با مته به این درشتی سوراخ کردی و خشت های به این زیبایی حیف هستند که اینطوری سوراخ بشن و ...

گفت من با یه مته ریزتر سوراخشون کنم؟

گفتم به شرطی که اون نخ های کنفی که برای آویز لازمه هست از اون سوراخ ها رد بشن...

گفت خودم دست به کار میشم ...

منم نشستم سر تایپ

ایشون هم با دریل و مته ها و نخ های کنفی مشغول شدند

یک ساعت بعد سوالات آماده غلط گیری بود... و البته دوتا آویز به زیباترین شکل ممکن...

هم سوراخشون کرده بودند و هم با نخ های کنفی به همدیگه وصلشون کرده بودند... 

دیروز از اون روزهایی بود که داداش و همسرش هزار بار زنگ زدند و هزارتا رنگ و اندازه و جنس و مدل را با من چک کردند

منم تا ساعت نزدیک 4 سرکار بودم ومشغول کارهایی که انگار اصلا جلو نمیرن

راه افتادم سمت خونه و سرراه یه صندوق گوجه فرنگی هم خریدم

به محض اینکه رسیدم خونه گوجه ها را چیدم توی ماشین ظرفشویی تا بشوره

ناهار خوردیم

گوجه ها را بردیم پشت بام و قاچ زدیم و گذاشتیم توی آفتاب تا امروز مادرجان برن سراغشون

و بعدش تا ساعت 7 بیهوش شدم ....

بیدار شدم و سریع رفتم سراغ میناکاری...

طبق برنامه ی زمانبندی شده باید فردا میناکاری ها را تحویل کوره میدادم... ولی آماده نیستند

حتی فکر نکنم تا آخر هفته بعد هم تمام بشن!!!!!!!

خلاصه که تا آخر شب میناکاری کردم

پ ن 1: عموجانم اینجاست و نمیرسم حتی برم بهش سر بزنم

پ ن 2: برای اومدن داداش جان - مغزبادوم برام یه عالمه طرح فرستاده که پرینت بگیرم و ببرم براش

تا بتونه ریسه و چیزهای جینگیل پینگیل درست کنه... ولی باورتون نمیشه حتی نمیرسم بهشون نگاه کنم

پ ن 3: باورتون میشه حتی وقت نمیکنم یه سربه باغچه بزنم؟