شب نوشته

سلام

شب تون ستاره بارون

اگه مثل من در همسایگیتون در حال بنایی و ساخت و ساز نیستن ، پنجره اتاقتون را شب ها یه کمی باز بزارید

بزارید بهار پاورچین و آروم بخزه زیر پوست اتاقتون

بزارید وقتی چراغ اتاق را خاموش میکنید، رقص پرده ها در آعوش پنجره جادوتون کنه

بهار هزارتا جادو بلد هست

خودتون را بسپارید بهار

به خنکا و عطر گلها

بزارید بهار مست تون کنه

گاهی اونقدر پیاده راه برید که پاهاتون خسته بشه

گاهی لم بدید و خیره بشید به آفتاب خوشرنگ بهار

با رسیدن بهار و بلندتر شدن روزها، انگار بیشتر میشه زندگی کرد

خلاصه که نزارید شب و روزهای بهاری از دستتون لیز بخوره و بره

در درون من، یه جایی کنج وجودم، یه دختر شانزده هفده ساله زندگی میکنه

یه دختری که امروز وقتی مامانش بهش پیشنهاد خرید یه شومیز قرمز با راههای مشکی را داد، چشماش برق زد و بی اختیار خندید

میدونم فردا صبح که بیدار بشه و شومیزش را با یه شلوار مشکی بپوشه، هوس یه جفت کفش تابستونی هم به سرش میزنه

عین همه دخترای شانزده هفده ساله دیگه....

همونقدر پر از شیطنت و شور زندگی

با آرزوهای دور و دراز و محال

دختری که برای زندگی نقشه های عجیب غریب میکشه و اونقدر با ولع و شور تلاش میکنه که گویا میخواد کل دنیا را تسخیر کنه

یه دختر پر از حرف و رویا

یه دختر پر از شادی

پر از شوق

دختری که وقتی روی زمین راه میره سرش،میرسه به ابرها

وقتی فکر میکنه رویاهاش بی حد و مرز میشه

وقتی میخنده از صدای خنده هاش کل جهان میخندن

در عوض یه جایی همون حوالی، در وجودم یک زن مقتدر چهل و خرده ای ساله هم زندگی میکنه

زنی که هنوز گاهی چشماش برق میزنه

ولی لابلای موهاش موهای سفید روز به روز زیادتر میشن

 صبور و آرام شده

حالا برای پوشیدن شومیز قرمز و زدن رژقرمز تردید و تامل نمیکنه و زندگی را در لحظه زندگی میکنه

اطرافیانش را بیشتر از قبل دوست داره و قدر دوست داشتن و دوست داشته شدن را خوب میدونه

از آرزوهای محال گذشته و هدفهایی داره که برای رسیدن بهشون با احتیاط قدم برمیداره

سربه هوا نیست و برای دیدن و شنیدن حریص هست

زندگی را دوست داره و در عین حال میداند زندگی آرام و قرار نداره

اینجای زندگی، همین جایی که الان ایستادم، تکلیفم با خودم روشنه

هرچند جبرجغرافیا نمیزاره تکلیفم را با آینده م هم روشن کنم

و نمیتونم برنامه های دور و دراز برای خودم بنویسم

ولی اینجای زندگی معنی از دست دادن را خوب فهمیدم و همین باعث شده قدر داشته هام را بیشتر و بیشتر بدانم

حالا نگاهم به زندگی عوض شده

معنای بعضی کلمات برام تغییر کرده

مثلا ثروت آدما را در پول و مال و منالشون نمیدونم

خوشبختی آدما را از ظاهرشون قضاوت نمیکنم

گاها یاد گرفتم قضاوت نکنم

دخالت نکنم

از کنار خیلی مسایل ساده بگذرم

بیشتر کتاب بخونم

بیشتر گوش بدم و کمتر حرف بزنم

نوشتن را دوست دارم

خواندن را هم

و البته هزارن چیز،دیگه را

هنوزم رنگها و عطرها من را به وجد میارن

ساده بودن و ساده گرفتن را دوست دارم

هدیه دادن هنوز جزو اولویتهای زندگیمه

برای بزرگ شدن و قد کشیدن، تلاش میکنم

و میدونم که اگه راکد بمونم کارم تمامه....

پ ن۱: با موبایل پست نوشتن باعث میشه زیادتر غلط غلوط بنویسم

عذرخواهیم را پذیرا باشید

پ ن۲: براتون از اون آشنای مریض گفته بودم

امروز رفتم سربزنم البته با مادرجان

خیلی بدحال بود

زنگ زدم اورژانس

الان هم بستری هست

براش دعا کنید

پ ن۳: فسقلیا هرسه تاشون موندن اینجا

با مامانهاشون

صدای خنده و شیطنتشون خونه را پرکرده