ای کاش که جایِ آرمیدن بودی / یا این رهِ دور را رسیدن بودی/ یا از پسِ صد هزار سال از دلِ خاک/ چون سبزه، امیدِ بر دمیدن بودی

سلام

شنبه تون زیبا

روزگار و هفته تون پر از حال خوش

آرامش را برای دلهای مهربونتون آرزو میکنم

آرامش وسط همه ی بالا و پایین های دنیا

اصلا نمیدونم کی نوشتم و چقدر نوشتم و از چی ها نوشتم

حقیقتش این هست که نرفتم آخرین پستم را هم چک کنم تا یادم بیاد

چون صبح که بیدار شدم تصمیم گرفتم یه هفته تازه را شروع کنم بدون همه دردسرهای گذشته...

اسمش هست دیگه گذشته... و گر میگذرد غمی نیست

آخر هفته ی سختی بود ، سالگرد پدربزرگ بود و حسابی داغ دلمون تازه شده بود

ولی اونم گذشت

احتمالا هنوز گلهای سفید و آبی رنگی که برای پدرجان خریدم روی مزارش هست

یه جا شمعی خوشگل میناکاری کردم از اون مدل گردها

میخوام با چسب بچسبونمش همونجا روی مزارشون

صبح اول وقت هم که از راه رسیدم یکی دوتا عکس ازشون پرینت گرفتم و لمینت کردم

اونا را هم میبرم میچسبونم به همون سنگ

اهان... دیروز از طرف اتحادیه یه کلاس آموزشی گذاشته بودند توی سالن شهید آوینی... وسط چهارباغ بالا

اونم شرکت کردم

فسقلیا و مامانشون از پنجشنبه خونمون هستند

مغزبادوم و مامانش هم بودند ولی اونا دیشب رفتند ، چون مغزبادوم صبح باید میرفت مدرسه

فسقلیا به شدت درگیر گلودرد و لوزه سوم هستند

دارو میگیرند و همچنان خیلی بد نفس میکشند به خصوص توی خواب

احتمالا دیگه تا من برم خونه اونا هم رفتند خونشون

خلاصه همه این حرفا این میشه که ... زندگی جریان داره ...

بهار توی راه هست

تقویم را هنوز طراحی نکردم وگرنه براتون میزاشتم

خیلی زود انجامش میدم

شاید به دردتون بخوره

برم برسم به کارهام که لیست کارهام حسابی پر و پیمون هست ....

روزتون پر از حال خوش