روزهای زمستانی

سلام

روزهای زمستونیتون بخیر

از اینستاگرام و اخبار که دور شدم دیگه زیاد نمیفهمم چه خبره

عوضش کمتر هم حرص میخورم

در عوض دارم تلاش میکنم که بیشتر بنویسم

برای همین هم هست که نوت گوشیم پر شده از نوشته ها

حرفام را مینویسم و بعد یهو احساس آرامش میکنم

چقدر نوشتن خوبه

من همیشه دفترچه داشتم و با مداد برای خودم یادداشتهای روزانه مینوشتم

یکسال گذشته دیگه اینکار را نکردم و چقدر دور شده بودم از حال خوب ... وقتی مینویسیم ... بخصوص افکار مزاحم و منفی را ... انگار بعدش از شرشون خلاص میشیم

من دیگه سعی نمیکنم که تحسین برانگیز باشم

هرچند قبل تر هم من بیشتر برای دل خودم زندگی کردم و همیشه سعی کردم در نگاه خودم تحسین برانگیز باشم

من سعی میکنم خودم باشم

خودم باشم به همون شکلی که دوست دارم

دارم برای درمان زخم هام تلاش میکنم

برای سخت جان بودن تلاش میکنم

برای تغییر زندگیم

حتی در همین جغرافیای سخت هم میشه برای تغییر تلاش کرد

شاید باید بیشتر و سخت تر تلاش کنیم ... شاید قدم ها به جبر زمان و مکان کوتاه تره... وقتی شدنیه

حالا کمتر با خودم سرجنگ دارم

با خودم مهربون ترم

و این مهربون تر بودن داره دوباره چشمام را به رنگی رنگی های دنیا باز میکنه

هنوز بغض میکنم

هنوز یادم که میفته ... اشک چشمام را پر میکنه ... هنوز بغض دارم ... هنوزم یه جاهایی یهویی نفسم میگیره و انگار همه دنیا آوار میشه روی سرم

اما دارم تلاش میکنم و به نظرم همین مهمه ...

دیروز از صبح با مادر جان و خاله و آلاله و خواهر و مغزبادوم و باباشون رفتیم سرای ایرانی

اصفهان هم سرای ایرانی داره

مبل جدید میخواستیم

یه مبلغی پس انداز داشتم و تصمیم گرفتم دور و برم رنگها را تغییر بدم

یه مدل مبل پسندیدیم

سرفرصت و حوصله

هفت نفری نشستیم دور یه میز و به کمک آقای فروشنده رنگها را عوض کردیم

یه جاهایی رای گیری کردیم

یه جاهایی هم من زورگویی کردم

رنگ پارچه مبلی را به دلخواه خودم انتخاب کردم

مادرجان هم همراهی کردند و موافق بودند

بقیه همه شک داشتند

ولی من هنوزم فکر میکنم خوشگل میشه

برای تحویل دوماه زمان لازمه

یعنی نزدیکای نوروز

حالا باید مبل های قبلی را بزارم توی سایت دیوار

بفروشمشون

چند تا تغییر دیگه هم توی ذهنم دارم

البته برنامه های مالی با توجه به خرید دیروز کلا ریخت بهم

عددی که توی ذهنم بود کمتر از عددی بود که خرید کردیم

برای همین برای بقیه برنامه ها باید یه کمی صبر کنم

بعدش هم توی همون سرای ایرانی قدم زدیم و خاله جان چندتا قابلمه خریدند

دیگه ظهر شده بود و هممون گرسنه بودیم

متاسفانه سرای ایرانی اصفهان ، مثل سرای ایرانی قم یه فودکورت بزرگ نداشت

فقط یه کافی شاپ محدود و مختصر

یه تصمیم جمعی گرفتیم و قرار شد ناهار را ساندویچ بخوریم

یه ناهار دور همی با کلی بگو بخند

بعدش هم برای چای رفتیم خونه خاله جان

پ ن 1: حالا هرشب تصویر میبینمش

باز قند توی دلم آب میشه

انگار مهربونیاش اینطوری مشخص تره!