۲۳ آبان

سلام

کم پیش میاد نصفه شب پست بنویسم

اصلا از پست نوشتن با گوشی خوشم نمیاد

تایپ کردن با کامپیوتر برام راحته، یه جورایی انگار دارم حرف میزنم، به همون سادگی و روانی

اما نوشتن با گوشی، مثل نوشتن با مداد توی دفتر هست برام

خلاصه که به بهانه تولدم دارم نصفه شب پست مینویسم

خواهرم سرشب بهم پیام تبریک داد

مامان جی هم صبح رفته بودن برام هدیه بخرن، ولی چیزی که به چشمشون بیاد پیدا نکرده بودن، اومدن بهم گفتند، ازشون خواستم بزارن برای بعد، یه روز میریم دوتایی خرید...

سرشب عمو و همسرشون اومدن یه سر اینجا

یادشون نبود تولدمه

البته که منم چیزی نگفتم

عمه ای که شمال زندگی میکنه قراربود برام یه وکالت بفرستن، برای همین همه مدارک را داده بودم برده بودند، حالا مدارک را با وکالت فرستادن.... یه وکالت نصفه نیمه که فقط حرصم داد

باز فردا صبح باید راه بیفتم دنبال یه عالمه کار بیخود

کاش این دور باطل یه جایی تمام شه، سرم داره گیج میره

تولدمه

اولین تولد بدون پدرجان

حالا دیگه چهل و چندساله نیستم

حالا هزار ساله ام

اندازه هزارسال بزرگ شدم

این دردها من را نکشت، پس قوی تر و بزرگتر شدم

توی آینه نگاه میکنم

هنوز خودم را دوست دارم هرچند تازگیها زیاد از دست خودم عصبانی میشم

انتظاراتم از خودم بیشتر شده

با خودم سختگیرتر شدم، هرچند با همه اطرافیانم آسانگیرتر شدم

تیپ خودم را دوست دارم

تپلم، اما از خودم ناراضی نیستم

باید ورزش را به زندگیم اضافه کنم

باید برم پیاده روی

باید سفر کردن یادبگیرم

علیرغم تمام تلاشهایی که کردم توی یکسال گذشته خیلی کم کتاب خوندم

خیلی کم کتاب صوتی گوش دادم

زیادی زندگیم را شلوغ کردم

زیادی کار میکنم

باید بیشتر استراحت کنم

باید با خودم مهربونتر باشم

باید صبورتر و ارومتر بشم

توی یکسال گذشته خیلی کم حرف تر شدم، و دوست دارم بازم کمتر حرف بزنم

دوست دارم یادبگیرم اصلا از دردها حرف نزنم

یادبگیرم مشکلاتم را به هیچ کس نگم

وابستگیم به گوشی و دنیای مجازی را خیلی خیلی کم کردم و دوست دارم بازم کمترش کنم

هنوز شغلم را خیلی دوست دارم

هنوز با تمام سختیها از زندگی لذت میبرم

هنوز چشمام توانایی دیدن قشنگیها را دارن

هنوز چیزای کوچولو باعث ذوق کردنم میشه

حالا کمتر میخندم، اما دارم سعی میکنم بیشتر لبخند بزنم

از بس توی یه سال گذشته اخم کردم، خط اخمم پررنگ و عمیق شده

باید دوباره روتینهای دلچسب پوستی را شروع کنم

منظم تر کلاژن بخورم

باید برنامه های تازه بنویسم

دلخوشیهای تازه پیدا کنم

هنوز دوست داشتن را خوب بلدم و این حالم را خوب میکنه

هنوز آدمهای زیادی دور و برم هستند که زوایای وجودشون را خوب میشناسم و بلدم خوشحالشون کنم

دغدغه هام عوض شده

مدل حرف زدنم بهتر شده

درک بهتری از موقعیتهای اطرافم دارم

موهام کلا به فنا رفته، باید رراش فکری کنم

و...

امشب خیلی با خودم حرف دارم

باید حسابی با خودم حرف بزنم

برعکس سالهای قبل برای خودم کادوی خاصی نخریدم

بقیه میخواستن سوپرایزم کنن، فهمیدم و خواهش،کردم بمونه برای پنجشنبه

یه عالمه کار دارم که باید سروسامانشون بدم

فردا زمان برای تولد بازی ندارم...

پ ن: دوستای خوبم، مدتهاست که کامنتها بدون تایید من منتشر میشه

حرفای خصوصیتون را در قسمت پیامها برام بزارید

ریحانه جانم، دوبار باهات تماس گرفتم جواب ندادی

همون روزی که برام شماره گذاشته بودی

اونیکی ریحانه عزیزم بابت محبتت و شماره ممنونم، میرسونم به دست آقای دکتر

انشاله بلا از همتون دور باشه