دل خوش سیری چند؟

سلام

روز بخیر

اصلا دلم نمیاد بگم روزتون خوش... خوشی هست با این وضعیت

انگار خاک مرده پاشیدن روی شهر

صدا از دل سنگ هم در نمیاد

صبح که میومدم انگار توی شهر ارواحم و هیچکس نیست

یه سکوت وهم انگیز

یه خلوتی ترسناک

داره روح از تن شهر و دیارمون میره؟

از آخر دیشب یهو و بی هیچ مقدمه ای حس درگیری آنفولانزا اومد سراغم

سریع ویتامین سی خوردم

پشتش جوشان مولتی ویتامین

آب نمک غرغره کردم

اما انگار سرعت ویروس از من خیلی بیشتر بود

یهو تب اومدم سراغم

شربت عسل فراوان

چای کمرنگ

خوابیدم و صبح که بیدار شدم همچنان بی حس و حال بودم

اما چاره ای نبود

امروز یه روز تازه ست

باید بلند شد

دوباره آب نمک

دوباره مولتی ویتامین

مادرجان را رسوندم باغچه

سرراه رفتیم یکی از این کلینیک ها گیاهان و درختان

باغبان رفته و باغچه روز به روز داره دچار آفت و ایراد میشه

نه علم کافی داریم نه توان کافی

پدرجان من مهندسی فضای سبز داشتند

و انگار علم گیاهان را از بر بودند

چوب خشک میکاشتند و سبز میشد

ولی حالا ....

یه کمی کمک گرفتیم از آقای متخصص

قرار شد هفته بود بیاد یه سری به باغچه بزنه

مادرجان را پیاده کردم و سلانه سلانه اومدم دفتر

از این سکوت حال به هم زنی که روی شهر کشیده شده بدم میاد

وسط این سکوت یه ماشین داره بوق میزنه... یه سره و ممتد

باید یه سری کار را مرتب کنم

نمیشه وقتی قول میدم بدقولی کنم

در هرحالی باشم باید بیام و کارهایی که فوریت دارندرا انجام بدم

ببینم میشه امروز زودتر برم یا نه...

پنجشنبه هم هست و باید به پدرجان سربزنم....

پ ن 1: کاش این ماشین اینطوری بوق نمیزد

انگار توی این سکوت صداش بدجوری روی مخ منه....

پ ن 2: دوست نداشتم از آقای دکتر بنویسم

چون توی روزهای سختی هست

از غصه نوشتن چیزی را بهتر نمیکنه

مادر آقای دکتر درگیر قصه ی سرطان سینه شدند

و در فاصله ی کوتاه نزدیکانشون درگیر این ماجرا هستند

حتی دلم نمیخواد در موردش حرف بزنم

یه وحشت بزرگ توی دلم هست که ترجیح میدم قایمش کنم

پ ن 3: خورشید خانوم امروز کجا قایم شده؟

بدجور داره این هوا منو هوایی میکنه

هوای کسی که دیگه نیست....