حجره خورشید تویی خانه ناهید تویی

سلام

روزتون پر از آرامش

خبرهای غم انگیز و روزهای سخت و آلودگیها و سیاهی ها را همه از بر هستیم

چند دقیقه از چیزای دیگه حرف میزنم بلکه لحظه ای به آرامش بگذره

من دوست ندارم زندگی همیشه یه ریتم داشته باشی

گاهی ریتم تند و روزهای پر کار حسابی به آدم میچسبن

انگار داری با یه آهنگ تند و شاد با تمام توان میرقصی و پای کوبی میکنی

اما گاهی هم دلم ریتم آروم زندگی را میخواد

جوری که انگار با یه موزیک خیلی آروم و دلچسب فقط نشستی پشت پنجره و به یه نقطه در دوردستها خیره شدی و لیوان چای هم توی دستاته

برای زندگی گاهی باید دوید، گاهی باید شمرده شمرده قدم برداشت

گاهی باید جان سختی کرد و گاهی از راحتی ها لذت برد

میدونم که بعضی وقتا سربالایی ها چنان نفس گیر میشه که جایی برای هیچ حرفی باقی نمیماند

اما همونطوری که شادیها موندگار نیستند غم ها هم موندگار نیستند

درسته که بعضی از زخم ها و دردها هیچوقت شفا پیدا نمیکنند و جاشون تا ابد توی سینه ی آدم باقی میماند ...

اما حتی به اون دردهای بزرگ هم یه طوری عادت میکنیم که دیگه دردشون مثل روز اول از پا درمون نمیاره

پس توی هر مرحله و جایگاهی از زندگی هستید ، یادتون باشه قیمت ثانیه ها ، قیمت جون و عمر و جوانی ماست

یادمون نره که زندگی هدیه خداوند به ماست و هیچکس منتی بر ما نداره

توی روزهای سخت هم چند دقیقه برای خودتون خلوت کنید و به خودتون آرامش بدید

من تجربه ش را دارم ، توی بعضی از روزها نشدنیه

خوب میدونم این نشدن را

اما توی بیشتر روزها میشه...

باید یه فرمی را برای شروع کارهای مربوط به انحصار وراثت پر میکردم

سوال کردم و گفتند که خودت پر نکن ، برو کافی نت و چه اشتباهی بود این کار

رفتم و به مبلغ عجیب و غریب دادم تا یه فرم را برام پر کرد

و بهم گفت باید بری فلان خیابان ، سرچ کردم و دیدم گویا داره اشتباه میگه

بهش گفتم اینطوریه

گفت نه دقیقا باید بری همونجا

صبح زودتر از خواب بیدار شدم و راه افتادم

یه خیابان فوق العاده شلوغ

به سختی جای پارک گیر آوردم و نوبت گرفتم و بعد از یکساعتی بهم گفتند اینجا حوزه مالیاتی شما نیست و ...

باید بری فلان جا

خب این اولین اشتباه جناب کافی نت

با مادرجان بودیم

سوار شدیم و اومدیم به آدرس دوم که اتفاقا از جای اول هم شلوغ تر بود

دو بار خیابان را دور زدیم و جای پارک پیدا نشد که نشد

سرچ کردم در نزدیکیمون پارکینگ هم نبود

یعنی دوتا خیابان عریض و طویل با پارکینگ فاصله داشتیم

یه دفعه یادم اومد نزدیک یکی از مراکز خرید عمده ی لوازم التحریر هستیم که پارکینگ اختصاصی داره

رفتم و اونجا پارک کردم

رفتیم توی اداره مربوطه و بعد از نیم ساعتی که نوبتم شد فرمودند دوجای این فرم غلط پر شده و به خاطر همین دوتا اشتباه که گویا قابلیت اصلاح هم نداره و ویرایش نمیشه باید برین فلان حوزه ....

برگشتیم مرکز خرید و به خاطر اینکه اونجا پارک کرده بودیم یه مقداری وسیله برای دفترکار خریدیم

برگشتم سراغ آقای کافی نت

بهش گفتم

به هیچ عنوان اشتباهش را نمیپذیرفت

گفتم برام مهم نیست میپذیری یا نه، اینارا اصلاح کن

ولی قابل اصلاح نبود

گویا فرم طوری بود که به محض اینکه شماره ملی ثبت میشه دیگه قابلیت تغییر نداره

خلاصه بعد از کلی حرص خوردن ، راه افتادیم به آدرس سوم

ظهر شده بود و هوا گرم و دندونم هم داشت منو میکشت از شدت درد

توی آدرس سوم ، باز فرمودند توی حوزه ما نیست و باید برگردید به آدرس دوم و ...

دیگه بغض گلوم را گرفته بود

خسته شدم

این چه وضعی هست

براشون توضیح دادم که الان اونجا بودم و اونا چی گفتند

این وسط یه آقای میانسالی بود که گویا متعهد تر از بقیه بود به کار

بهم گفت برو بشین روی صندلی تا خستگیت در بیاد منم زنگ میزنم به اون حوزه

تلفن را برداشت و شروع کردباهاشون صحبت کردن

اونا به هیچ عنوان قبول نکردند

و این آقا خودش شخصا از پشت میزش بلند شد و رفت توی اتاقای دیگه دنبال این کار

حدودا دو ساعتی طول کشید تا یه جوری اشتباهات جناب کافی نت رفع و رجوع بشه

بگذریم که تازه پرونده ثبت شد و هنوز کلی برو و بیا باقی مانده

ولی وقتی از اون اداره اومدم بیرون ساعت از 2 گذشته بود

هلاک بودم ....

پ ن 1: سه تا دندون عقل تا حالا کشیده بودم ، این چهارمی از همه بیشتر اذیتم کرد

هنوزم درد توی کل فکم وجود داره

با عذرخواهی بسیار، همیشه از دندان پزشک ها زن میترسیدم ، حالا این ترسم هزاربرابر شد

پ ن 2: توی بازار عمده فروشی لوازم التحریر یه قسمتی وجود داره که عمده فروشی اسباب بازیهای فکری هست

سه تا اسباب بازی برای سه تا فسقلی خریدیم

اصلا قیمت ها برام باور کردنی نبود

خب البته اونجا هیچی را تکی نمیفروشن ولی چون من مشتری اون بازار هستم و آشنایی وجود داشت بهم فروختند

ولی... تا حالا توی تمام این مدتی که برای فسقلیا اسباب بازی میخریدم قیمتهایی به این مناسبی ندیده بودم

پ ن 3: داریم وارد پانزدهمین سال میشیم

باورش برای خودمم سخته

یعنی چهارده سال گذشت ؟

پ ن 4: انتخابات اتحادیه صنفمون هست

نمیدونم این کار درست هست یا نه

ولی دیگه اونقدر نارضایتی در وجودم وجود داره که دوست ندارم در هیچ انتخاباتی شرکت کنم

پ ن 5: از یه جایی بکینگ پودر خریدم

نه از این بسته بندی ها

چون همیشه کیلویی میخرم

کلی تعریف کرد

دوبار کیک پختم و کیکم خراب شد

حدس زدم مربوط به بکینگ پودر هست

از یه جای دیگه خریدم و تست کردم ... نتیجه ... محششششششششششر

زشت نیست توی این اوضاع بد اقتصادی اجناس خرابمون اینطوری به مردم بفروشیم؟؟؟؟؟؟؟؟؟

پ ن 6: دلم سفر میخواد