بی عشق جهان یعنی یک چرخش بی معنی...

سلام

روزتون بخیر

براتون دنیا دنیا خوبی و مهربونی و عشق آرزو میکنم

دارم تلاش میکنم یه چیزایی را به روتین برگردونم

حس میکنم اینطوری شاید آرامتر بشم و یه کمی تحمل این درد آسان تر بشه

سعی میکنم صبح ها باز زود از خواب بیدار بشم

هرچند با توجه به اینکه ظهر میرم خونه بعد از ناهار یه عالمه تا عصر میخوابم

و این اصلا خوب نیست

امروز صبح هم رفتم بانک و یکی دوتا کار که خیلی خیلی عقب انداخته بودم را انجام دادم

یه کمی هم سعی میکنم که روزها میناکاری کنم و ذهنم را متمرکز به اون کار بکنم

هرچند یه عالمه کار قبول کردم که اصلا سراغشون نمیرم

چندتایی فایل را باید آماده کنم و انگار اصلا در توانم نیست

میشینیم جلوی کامپیوتر ولی هیچ کار مفیدی انجام نمیدم

مدتها بود انگار با خودم و آینه قهر بودم

امروز صبح رفتم سراغ کرم ضدآفتاب، روتینی که هیچوقت ترکش نمیکردم و حالا مدتهاست که اصلا بهش دست نزده بودم

پ ن 1: شعری که توی عنوان هست را بالای سنگ مزار پدرم نوشتیم...

چون پدرم پر از عشق و محبت و دوست داشتن بود

و این را به بقیه هم منتقل میکرد