باز هم جهانم متوقف شد

سلام

روزتون بخیر

در حالی دارم پست مینویسم که تسبیح خوشگل با دونه های سرمه ای و طرح های نقره ای که ماله آقای دکتر بوددور مچم پیچیده شده

درست حدس زدین

یک قرار عاشقانه بدون هیچ برنامه ریزی خاصی رقم خورد

یک عاشقانه بینظیر که تا حالا تجربه ش را نداشتیم

جهان اطرافم متوقف شد

دیدار بعد از نزدیک به دوسال!!!!!

اصلا نگفتنی بود طعم این شراب ولی نگم براتون از مستی بعدش که پدرم را درآورده

از لحظه ای که رفت اشکام بند نمیان

از لحظه ای که رفت همینطوری دارم یه سر اشک میریزم و هزار بار بهش گفتم «کاش اینهمه خوب نبودی...»

رفتیم میدان نقش جهان

قدم زدیم

یه قدم زدن پاییزانه بینظیر

گاهی لابلای حرفا و قدم زدنها انگشتهای دستامون ناخواسته بهم گره خورد

رفتیم بالای عمارت عالی قاپو و از اون بالا شعاع نورهایی که بهمون میتابید تابلویی در ذهنم خلق کرد که باورتون نمیشه ولی تا لحظه مرگ هم فراموش نخواهم کرد

و اون بالا ، اونجایی که تمام دنیا ایستاده بود تا ما از لحظه لذت ببریم بهم گفت : که شاید این لحظه هرگز تکرار نشه،پس از لحظه لذت ببر... و من غرق در دیدن و شنیدن و به مشام کشیدن عطر اون لحظه بودم

لابلای عطر بازار غرق شدیم ، غرق خودمون

خودمون که جهان برامون ایستاده بود

غرق طرح و نقشهای قلم زنی و میناکاری و فیروزه کوبی

رفتیم یه کافه دنج پیدا کردیم ولی از اونجایی که هردومون خیلی خیلی به بوی سیگار حساس هستیم نتونستیم تحمل کنیم و باز زدیم بیرون

توی فضای باز بازار، یه جایی وسط میدان نقش جهان یه باردیگه پیمان بستیم یه بار دیگه قلبمون را گره زدیم ، یه بار دیگه مرور کردیم

و آرزو میکنم هیچکس اینطوری عاشق نشه

حالا دیگه خوب میدونم عاشقی دردناکترین درد دنیاست

عاشقی سخته ... خیلی سخت

الهی هیچوقت عاشق نشین

همدیگه را دوست داشته باشین که دوست داشتن شیرین هست

دوست بدارید و اجازه بدید دیگران دوستتون بدارند

از دوست داشتن لذت ببرید

شرابِ مهربونی و توجه هم را بنوشید و مستی کنید ولی عاشق نشید

این توصیه تیلوتیلوست به همه دوستاش

عاشقی درد داره... رنج داره ... بغض بزرگ داره ... باورتون نمیشه که تحمل دوریش برام خیلی ساده تر بود تا لحظه ی رفتنش

با رفتنش جان از تنم رفت

و اشک هام سیل شد

و این سیل داره تمام هستیم را به باد میده

بغض گنده ای که هیچ جوره نمیتونم فرو بدم و راه گلوم را بسته

دارم اشک میریزم شاید این بغض از چشمام بیاد بیرون

ولی تا این لحظه که انتها نداشته

لحظه های نابی که تجربه کردم همه تجربه های نو بودند

حسی که انگار لای ترمه های صندوقچه قلبم قایمش کرده بودم از لابلای اونهمه پوشش اومده بیرون و پنهان شدنی نیست

چشمام دارن شهادت میدن

دستام بوی یار میده

نفسم پر شده از او...

اگه دوست داشتید دعام کنید ، دعا کنید خدا بهم قرار و آرام بده

که دلم آنچنان بی قرار شده که هیچ جوری تاب ندارم