پست دیروز بی عنوان بود؟؟؟؟؟

سلام

روزتون بخیر

دیروز اونقدر عجله ای پست نوشتم

و بعد هم هنوز پست تمام نشده بود که بچه ها از راه رسیدند و منم همونطوری منتشرش کردم

برای همین عنوان هم یادم رفته بود

امروز هم باید تند تند بنویسم که همین حالاهاست که سر و کله شون پیدا بشه

پرشور و انرژی هستند و چقدر این به من حال خوبی میده

دیروز اول وقت که اومدند کارتنهای سفال را از ماشین آوردیم و مشغول باز کردن شدیم

کلی ذوق کردند و بالا پایین پریدند و سفالها را زیر و رو کردند

حال خوبشون واقعا به منم منتقل میشه

بعد هم مشغول جمع کردم و دپوی سفالها شدیم

بعدتر دست به کار شدیم و مشغول ادامه آموزش شدیم

بعدازظهر هم دخترعموی کوچیک تر کلاس زبان داشت و رفت برای کلاس

دیروز وقتی مسیج اومد که تا چند دقیقه دیگه برق قطع میشه ، سریع جمع و جور کردیم و پریدیم بیرون

ساعت نزدیک 7 بود

عموجان اومد دنبال دخترها و اونا رو برد

منم رفتم به سمت نزدیک ترین فروشگاه

یک جفت کفش انتخاب کردم برای پدرجان ، اما ست اون کفش را نداشتند که میخواستم برای مادرجان

هیچوقت از این کارها نکردند که با هم ست باشند ... یهویی دلم خواست براشون ست بخرم

این شد که یه مدل دیگه انتخاب کردم و با فروشنده صحبت کردم که اگه خوششون نیومد و یا اندازه شون نبود خودشون برن عوض کنند

البته بگم که فروشنده تاکید کرد پس بر نمی داره!!!!!!!!!!!! (قابل توجه ترانه جان )

اینجا ایران است

وقتی میخواستیم کارت بکشیم هرکاری کردیم دستگاه مغازه دار کار نکرد و ایشون گفتند توی مغازه بغلی کارت بکشم

وارد شدم و دیدم لباس های خونگی مردانه میفروشن

یک مدل تن مانکن بود که خیلی خوشم اومد و تصمیم گرفتم اونم برای پدرجان بخرم

خدا را شکر هیچکس جز من توی اون زمان اونجا نبود

منم اصلا معطل نکردم و زیادی مته به خشخاش نزاشتم

کل خرید دو جفت کفش و یک دست لباس ، برسر هم ، شاید 15 دقیقه طول کشید...

و اینگونه بود که هدیه تولد پدرجان را هم خریداری کردم

تولدشون فردا هست و ببینم میتونم یه کارایی برای سوپرایز کردنشون بکنم یا نه

پ ن 1: نمیدونم کار درست چیه

ولی فکر میکنم گاهی پیدا کردن راه درست برای درست خیلی سخت میشه

پ ن 2: لبخندهای همدیگه را پررنگ کنید

پ ن 3: از تابستون لذت ببرید

نصف فرصتهای تابستونیمون گذشته ها...

پ ن 4: با این اوضاع باز به قرنطینه شدن فکر میکنم...