اولین مرداد 1400 مبارک

سلام

روز بخیر

خوبین

امان از این غیبت های یهویی تیلویی

به نظرم نباید دیگه برنامه های فشرده برای خودم بنویسم

چون همه کائنات دست به دست هم میدن که اون برنامه فشرده منو حتما حتما بهم بزنند

پنجشنبه تا اخرین وقت ممکن دفتر ماندم و تا تونستم سعی کردم کارهام را مرتب کنم

تمام بساط رنگ آمیزی و سفالها را برداشتم و رفتم خونه و تا پاسی از شب تند تند کار کردم

یه لحظه را هم از دست ندادم

صبح جمعه هم زود بیدار شدم و نشستم پای رنگ آمیزی

نزدیک ظهر هم که میخواستیم بریم باغچه بساط رنگ آمیزی را برداشتم و با خودم بردم باغچه

توی باغچه اول ماشینم را شستم و حسابی برق انداختم

و بعدش بدون وقفه باز نشستم سرکار...

بعدازظهر مغزبادوم و خواهر هم اومدن و برای اول مغزبادوم شروع کرد کنار من به رنگ آمیزی سفال

آروم آروم بهش یاد میدادم و کار خودم را هم میکردم

شب هم دوباره بساط رنگ آمیزی و سفالها را جمع کردم و بردم خونه و تصمیم داشتم تا پاسی از شب کار کنم و به خودم ببالم که کاملا مطابق برنامه پیش رفتم

ولی از اونجایی که کائنات دست به دست هم دادند که نتونم اینو بگم ...

به محض اینکه رسیدیم خونه دیدیم که اون یکی خواهر با دوتا فسقلی زنگ را زدند و اومدند

گویا همسر خواهرجان یه آزمونی داشتند و این دوتا وروجک اجازه مطالعه بهشون نمیدادند

این شد که تصمیم گرفته بودند بیان خونه ما.......

و اینگونه بود که من کلا بساط رنگ و سفالها را جمع کردم و منتقل کردم به راه پله ها...

دیگه حتی نمیشد با این دوتا وروجک سفالها را گذاشت اون دور و بر...

تا پاسی از شب شیطنت کردند و از خواب هم خبری نبود

صبح بیدار شدم و دوش گرفتم و آماده آمدن شدم که فندوق بیدار شدم و خواهش و تمنا که نرو سرکار

دیگه دلم نمیومد بزارمشون و بیام

مگه چقدر طول میکشه تا این فسقلیا بزرگ بشن...

مگه چند بار دیگه از این فرصتها دست میده که با این فسقلیا بازی کنیم...

خلاصه که بیخیال کار و برنامه و سفال شدم

رفتیم دنبال مغزبادوم و خواهرجان

و دسته جمعی رفتیم باغچه

تا شب هم اونجا بودیم

آخر شب بود که بابای فندوق و پسته اومد دنبالشون و من دیگه خسته تر از اون بودم که حتی به رنگ آمیزی و میناکاری فکر کنم

و اینگونه بود که تمام برنامه هایی که چیده بودم ریخت بهم

ولی در عوض یه خاطره خوب توی دفتر خاطراتمون ثبت شد...

پ ن 1: پنجشنبه شب قبل از خواب در حال مسواک زدن بودم که روکش یکی از دندونهام دراومد

جمعه صبح رفتم یک کلینیک شبانه روزی که تعطیل بودند

دیروز صبح با هزار ترس و لرز رفتم کلینیک و چسبوندنش

ولی اونقدر کلینیک شلوغ بود که نگم براتون

پ ن 2: من همیشه سعی کردم توی وبلاگم چیزی از مشکلات و معضلات و دردها ننویسم

ولی این دلیل نمیشه که حس کنید من نسبت به دردهای جامعه بی تفاوتم

پ ن 3: بزرگ شدن و قد کشیدن و رشد و بالندگی فسقلیها یکی از قشنگ ترین اتفاقات زندگیمه

پ ن 4: باید کلی چیز میز بخرم

عید غدیر نزدیکه

و من واهمه دارم از بیرون رفتن و خرید کردن در این شرایط کرونایی