خوب نگاه کن چه بهاری توی راهه ....

سلام

روزتون قشنگ

امروز صبح که میومدم که خیابان ها خیلی خیلی شلوغ تر از حالت عادی بود و یه هیجان اسفندماهی توی رفت و آمدها دیده میشد

انگار همه دارن بدوبدوهای آخر سالشون را انجام میدن و میخوان پرونده های نیمه کاره خیلی از کارها و برنامه هاشون را ببندن

دیروز یه مقدار کارم شلوغ بود

تا ظهر سعی کردم روی دور تند کار کنم و وقتم را از دست ندم

بعدازظهر هم با پدرجان و مادر جان تصمیم گرفتیم آخرین گزینه های لیست را انجام بدیم

پدرجان و مادرجان تصمیم داشتند مثل هرسال برای نوه هاشون لباس عیدی بخرن

از وقتی مغزبادوم به دنیا اومد، هر سال این کار را کردند

یه مغازه ی لباس فروشی بود که از همون ، هشت نه سال پیش، میرفتیم اونجا و راحت خرید میکردیم

چون از نوزادی تا نوجوانی همه جور لباسی داشت و فروشگاه بزرگی بود

عصر قبل از اینکه بریم تلفن زدم بهشون که ببینم کی بریم خلوت تر هستند که گفتند امسال جابجا شدند

آدرس جدیدشون توی طرح ترافیک بود

بعد هم فرمودند مکان جدیدمون کوچیک تر شده و در یک طبقه هستیم و تقریبا همه ساعات شلوغیم و هر وقت دوست دارید تشریف بیارید...

فروش اینترنتی هم نداشتن

این شد که بیخیال فروشگاه هرساله شدیم و تصمیم گرفتیم نزدیک ترین فروشگاه به خونه را انتخاب کنیم

اولین فروشگاه هیچ مشتری نداشت

البته لباس اندازه مغزبادوم هم نداشت

فروشگاه دوم یکی دوتا مشتری داشت اما فروشگاه بزرگ بود و فاصله ها رعایت شده بود

ما هم زیاد مته به خشخاش نزاشتیم، امسال در این شرایط خاص کرونایی بهتر بود که بیشتر به سلامتیمون فکر کنم تا مارک لباس و مدل و رنگ

خلاصه که یک شومیز و شلوار برای مغزبادوم برداشتیم

یک تی شرت و شورت برای فندوق

و دو دست تی شرت و شورت هم برای پسته جان تازه وارد که اولین نوروز را کنارمون میگذرونه...

منم برای خواهرها دو تا تی شرت نخی قرمز خریدم

پدرجان هم به سلیقه خودشون یه بلوز نخی آستین دار نارنجی برای من انتخاب کرده بودند که منم نه نگفتم...

وقتی همه خریدها تمام شد و حساب کردیم ، چشمم خورد به لباسهای راحتی مردانه شون ...

پدرجان اصلا قبول نمیکردند اما من به سلیقه خودم یک ست لباس خونگی براشون برداشتم... یه رنگ بهارانه زیبا و البته یک سایز کمتر از همیشه ...

بهشون گفتم پدرجان اینم جایزه لاغر شدنتون...

میدونید که تولد مغزبادوم توی ایام نوروزی هست

من که براش کادوش را خریده بودم

اما مامان با مشورتی که با خواهرجان کرده بودن میخواستم براش یه حوله تن پوش هدیه بخرن

اینطوری شد که بعد از اون فروشگاه رفتیم سمت یه فروشگاه حوله که اتفاقا اونم اطراف خونمون بود

دوتا مشتری داخل بودند و مغازه هم خیلی وسیع نبود در واقع مغازه بزرگ بود ، فضایی که برای ایستادن مشتری در نظر گرفته بودند خیلی محدود بود

برای همین بیرون فروشگاه صبر کردیم تا اون مشتریها کارشون تمام بشه

بعدش هم رفتیم و یه تن پوش گلبهی رنگ برای دخترکوچولوی خوشگلی که حالا داره آروم آروم قد میکشه ، خریدیم

و اینطوری بود که یکی دیگه از گزینه های لیست هم خط خورد

دیگه توی لیست کارهای اسفند گزینه های زیادی باقی نمانده

شاید زیر ده گزینه

پ ن 1: دیشب با آقای دکتر تلافی این مدت که کم حرف زده بودیم را در آوردیم

اونقدر حرف زدیم که وقتی به ساعت نگاه کردیم باورش سخت بود...

تا سه و نیم صبح....

پ ن 2: عموجان ساعت 2 بامداد امروز پرواز داشتند

نزدیکای ساعت 11 شب از فرودگاه عکس فرستادند داخل گروه

خیلی خیلی دور شدن از عزیزای آدم سخته

و حتما برای اونها هم تصمیم سختی بوده...

امیدوارم هرجا که هستند شاد و موفق و سلامت باشند....

پ ن 3: برگه های بیمه را برای تحویل بردم ، پزشک مربوطه نسخه ها را مهر نکرده بود

مهر آزمایشگاه داشت ... اما قبول نکردند

واقعا از نظر من این پیگیری مسائل بیمه ای به طور شخص به شخص و دستی کار بیهوده و عبثی هست، در روزگاری که همه چیز الکترونیک شده ...