بازم هوا بهاری شده

سلام

صبح زیبای اسفندماهیتون بخیر

دیشب یه نم بارون زده و هوا الان حسابی تمیز و دلچسبه

یه آفتاب دلچسب اسفندماهی هم پهن شده وسط کوچه و عین آدمی که داره خمیازه میکشه و دست و پاهاش را کش میده، کش اومده تا لبه های پنجره ....

دیروز بعد ازظهر که خونه بودم ، بعداز یک یکشنبه خیلی شلوغ دلم یه دوشنبه آروم میخواست

این شد که فقط کتاب خوندم و خیالبافی کردم

یه تک تک وبلاگها هم سر زدم فقط چون با گوشی خیلی توی نوشتن تنبل هستم کامنت ننوشتم

این تنبلی توی نوشتن با گوشی باعث میشه حتی توی واتساپ به خیلی از دوستایی که میخوام پیام بدم ، پیام صوتی بفرستم

و همین باعث میشه که روزهای تعطیل پست ننویسم

وگرنه خیلی وقتا توی روزهای تعطیل توی ذهنم به پست کامل را با خودم کلمه کلمه مرور میکنم ... اما حال با گوشی نوشتن را ندارم

شب بوهای توی تراس هنوز گلهاشون باز نشده و این قسمت که منتظر باز شدن گلها میشم برام هیجان انگیزترین قسمت نگهداری از گل هست

از گل گندمی ها دوتا قلمه گرفتم و چقدر خوشگل اون دوتا قلمه دارن رشد میکنن

هویا ها هم تند تند دارن قد میکشن

هویا ها را گذاشتم توی ردیف بالای پله هایی که میخوره به پشت بام و سرشاخه هاش را از وسط راه پله ها آویزان کردم پایین

مغزبادوم وقتی میبینه اینهمه رشد کردن ازم میپرسه یعنی میشه اینا تا طبقه پایین برسن؟؟؟؟

منم بهش میگم باید صبر کنیم ببینم تا کجا قد میکشن...

پ ن 1: مامان للی یه داروی خاص نیاز داره که گویا توی هلال احمر هم نتونستن گیر بیارن

فعلا سپردیم دست آقای دکتر ببینیم چی میشه

پ ن 2: داداش و زن داداش دارن به شدت روی پایان نامه شون کار میکنند و نیازمند دعای هممون هستن

با قصه ی کرونا ، قصه ی پایان نامه این بندگان خدا هم خیلی کش اومد

پ ن 3:کسی هست که مثل من از خرید رفتن ، به خصوص مراکز خرید شلوغ ، وحشت داشته باشه؟

فکر کنم این ترس و وحشت و این حس بد را هیچوقت فراموش نکنم

پ ن 4: خواهرجان اینترنتی مانتو خریده و آدرس دفتر منو داده

پستچی خودشون بسته ها را تحویل نگهبان مجتمع میده و با دوتا بچه براش سخته بره جلوی در بسته را تحویل بگیره

(مجتمعشون بزرگه و مثلا از جلوی در آپارتمان تا جلوی در نگهبانی یه مسیر طولانی هست)

هر روز صبح بعد از سلام و صبح بخیر میپرسه : مانتوی من نرسید؟

پ ن 5: توی مسافرت بلگراد - یه روز رفتیم باغ وحش

اونقدر زیبا و هیجان انگیز و بزرگ بود که دلم میخواست ساعتهای خیلی خیلی بیشتری را اونجا بگذرونم

چیزی که اونجا متوجه شدم این بود که این حس غم توی چشمای حیوانات اون باغ وحش نبود

دیروز عکسهای اون روز را نگاه میکردم و همش داشتم لبخند میزدم

بعد هم عکسها را روی تلویزیون نمایش دادم و با مادرجان و پدرجان سه تایی نشستیم به خاطره بازی....