سیر نمیشوم ز تو...

سلام

روز و روزگارتون پر از دلخوشی های رنگی رنگی

امروزم باز هوا سرده

دیروز وقتی اومدم زیپ چکمه م را بکشم بالا ، سر زیپ کنده شد

سر راه رفتم سراغ آقای تعمیر کفش

که فرمودند باید چکمه ها را بزاری و بری فردا بیای...

خب مسلم نمیتونستم پا برهنه برگردم تا خونه

این شد که عصر وقتی از خواب بیدار شدم رفتم از پشت بام یک جفت از بوتهای سال قبلم را آوردم و اون چکمه ها را هم بردم تحویل آقای تعمیرکار دادم

حالا هم با یه بوت ساق کوتاه تر نشستم اینجا و حس میکنم ساق پاهام چقدر یخ کرده ...

البته نمیدونم چقدر مربوط میشه اما دستامم به شدت یخ کرده

از دیروز استارت تقویم های خانوادگی را زدم

توی طراحی اولیه قضیه را شخصی نمیکنم تا بتونم فایلها را به شما هم بدم که مناسبتهای خانوادگیتون را بهش اضافه کنید و تقویم شخصی داشته باشید

میخوام یکی دوتا طرح سبزه و تنگ ماهی و .. هم برای داخل آسانسور درست کنم که کل ساختمان شاد بشن...

چند تا ایده رنگی رنگی دیگه هم دارم که باید از همین الان شروع کنم به طراحی و پرینت

چون تجربه بهم ثابت کرده توی اسفند ماه برای این کارها اصلا وقت پیدا نمیشه ...

پ ن 1: امروز منتظر آقای پستچی هستم

انگار ذوقش هنوز برام وجود داره

پ ن 2: من هر سال ، برای هر کدوم از خواهرا یه تقویم درست میکنم و برای مامان هم یه دونه

اماامسال میخوام برای خودم و مغزبادوم هم تقویم جداگانه در نظر بگیرم...

باید یادداشت های هیجان انگیز روی تقویمم را ببنید...

پ ن 3: آدمهایی که ادب را رعایت نمیکنن در واقع دارن خودشون را معرفی میکنن

این بی ادبی نشان دهنده تربیت خانوادگی و درونیات هر فرد هست

دیروز یکی از مشتریهام که سن و سال زیادی هم نداره (شاید 20سال)  همراه مادرش اومده بود برای انجام کاری...

گفت : میتونم از اینترنت شما استفاده کنم ؟

گفتم : نه... (میخواستم در دنباله بگم که : منم دارم از اینترنت همراهم استفاده میکنم و شما هم همین کار را بکن... ) (من کافی نت نیستم... دفتر تایپ و تکثیر هستم)

که ایشون اصلا اجازه نداد که کلمه از دهن من خارج بشه و دقیقا گفت : به جهنم....!!!

مادرش خجالت کشید و معذرت خواهی کرد.... البته پسر باز بی ادبی کرد... این بار به مادرش...

پ ن 4: بعضی از دوستای وبلاگی توی زندگی من خیلی پررنگ هستند

شاید حتی خودشون خبر نداشته باشن

ولی من لابلای زندگی روزمره یهو یادشون میفتم