آخرین فصل ، آخرین سال این قرن...

سلام

روزتون آروم

وسط هفته شده و اینجا حسابی آرومه

نه رفت و آمدی

نه صدایی

حتی از گنجشکها هم خبری نیست

صبح که میومدم همه جا یخ زده بود و زمستون حسابی داشت خودنمایی میکرد

دارم سعی میکنم یه کوچولو صرفه جویی در مصرف برق و گاز بکنم که هممون از این زمستون سردبگذریم

گویا اگه یه کمی رعایت نکنیم ممکنه بعضی از هموطنانمون دچار قطعی برق و گاز بشن و توی دردسر بیفتن...

صبح اول وقت یه کمی ته گلوم درد میکرد

اولین کاری که کردم قوری چینی را برداشتم و یه قاشق بزرگ عسل ریختم داخلش و بعد دارچین و زنجفیل و به و سیب

آبش کردم و گذاشتم روی بخاری

نیم ساعت بعد رفتم سراغش و داشت قل قل میکرد

ماسکم را زدم پایین و عطر دارچین را نفس کشیدم

دوتا غنچه گل محمدی انداختم داخل قوری

و یه نصفه لیوان دمنوش برای خودم ریختم و دستامو حلقه کردم دور لیوان

چقدر گرمای لیوان توی سرما دلچسبه!

فعلا که روزها تا ظهر بیشتر سرکار نیستم

ظهر بدوبدو میرم خونه

دیروز وقتی رسیدم جلوی پارکینگ دیدم پدرجان دارن از پارکینگ میان بیرون

از ماشین پیاده شدم و گفتند که نوبت دندانپزشکی دارن و دارن میرن اونجا

ساعت یک و نیم بود

رسیدم بالا و دیدم مامان جان و بابا جان یه عالمه میوه خریدند و مامان جان مشغول شستشو

مامان جان گفتند : ناهار بخوریم... گفتم : صبر کنیم تا باباجان هم بیان؟

و این شد که رفتم نمازخوندم و اومدم مشغول پختن یک کیک هویج و سیب شدم

سیب و دارچین و هویج و وانیل...

عطرش عالیه

مزه ش هم ...

تند تند سیب ها را برش زدم

هویج را رنده کردم

آرد را سه بار الک کردم و ...

وقتی مواد را ریختیم توی قالب و گذاشتیم برای پختن به پیشنهاد مامان دوتا کاسه سوپ خوشمزه کشیدیم و دوتایی نشستیم جلوی تی وی

حرف زدیم و سوپ خوردیم و بعدش هم یه فیلم دیدیم...

ساعت 4 بود که باباجان برگشتند...

و خب مسلما بعد از دندانپزشکی نمی تونستند بلافاصله غذا بخورن

این شد که بازم غذا نخوردیم

ساعت نزدیک 6 و نیم بود که هممون به شدت گرسنه شده بودیم...

میز را چیدیم و باز سوپ را گرم کردیم و مامان جان هم غذا را کشیدند و غذا خوردیم

اینطوری بود که دیروز ناهار و شاممون یکی شد

پ ن 1: دیروز دلتنگی های آقای دکتر کاملا مشخص بود

به زبون نیاوردند

اما از اینکه وسط شلوغیای روزشون دو ساعت کامل داشتند حرف میزدند با من ...

و بعد دوباره نیم ساعت بعد یاد من افتاده بودند ...

و بعد جلسه عصرشون را کنسل کردند و بازم حرف و حرف و حرف...

آخر شب بهشون میگم دلتنگی بعضی ها خیلی مشخصه ها ...

میگن: کی؟؟؟؟ من که نمیشناسمشون....

پ ن 2: خیلی وقته منتظرم یه گوشی اختراع بشه که بشه گرمای دست و عطر نفس طرف مقابل را هم لمس کرد...

پ ن 3:خریدای اینترنتی جای خودشون ... دلم گشتن توی پاساژ و بازارها را میخواد

دلم یه جفت کفش اسپرت خوشگل میخواد