صداش کنی فقط بگه جانم....

سلام دوستای عزیزم

پنجشنبه دوست داشتنی تون بخیر و شادی

یه پنجشنبه بی نظیر و بی تکرار با کلی حس و حال خوب و خاطره انگیز

آخرین پنجشنبه پاییزی امسال...

از امروز ساده و سرسری نگذرید

نباید آخرین پنجشنبه پاییزی امسال معمولی بگذره... امروز باید یه روز خاص و دل انگیز بشه

خاص و دل انگیز شدن یک روز کار سختی نیست و شما اونو خوب بلدید

منم سعی کردم امروز که دارم میام چیزهای خوشگل را دقیق تر ببینم

خانمی که کله سحری توی هوای سرد ، داشت جلوی در خونشون را آب میپاشید ... حتما منتظر عزیزی بود که از راه برسه

یه پسر نوجوان که یقه کاپشنش را تا زیر دماغش داده بود بالا و زیپش را هم محکم بسته بود و از سوپر سوسیس و تخم مرغ خریده بود و تند تند راه میرفت... حتما میخواست یه صبحانه عالی درست کنه

یه دختر کوچولوی شلخته با موهای نامرتب هم دیدم ... سرش کج روی شونه ی باباش بود و پاهای بدون جورابش پیدا بود... پدرش داشت سوار ماشین میکردش...

یه پیرمرد با دوچرخه ای که خورچینش پر از گل نرگس بود داشت توی پیاده رو به سمت چهارراه میرفت

منم بنزین زدم و اومدم ماشینم را پارک کردم و از خلوتی کوچه استفاده کردم و گوشیم را گذاشتم روی گام شمار و 750 قدم رفتم و 750 قدم هم برگشتم...

با اینکه پشت ماسک بود اما چند تا نفس عمیق کشیدم

یه جایی هم پام را گذاشتم روی گودال آبی که یخ بسته بود و صدای خرد شدن یخ را شنیدم

به خودم قول دادم 25 تا غزل بزنم و یه نسکافه و شکلات خودم را مهمان کنم

بعدش هم اگه موفق بشم 25 بعدی را بزنم توی راه برگشت برای خودم دنت میخرم

زندگی همین چیزای کوچولو کوچولوی دوست داشتنی هست

پ ن 1: هیچ پنجشنبه ای بدون قرار عاشقانه ، اون پنجشنبه ای که باید، نیست ...

پ ن 2: هیچ وقت بادوم زمینی را با پوست نمیخریدم

دیروز آقای دوره گرد (از این وانتها) آورده بود توی کوچه و منم ازش خریدم...

چه کیفی داره دونه دونه شکستن بادومها...

پ ن 3: یه کتاب خیلی خیلی قدیمی از اشعار مولانا توی کتابخونه ام دارم

فونتش نستعلیق هست - نسخه چاپیه اما حس میکنم دست نویسه...

با پدرجان شروع کردیم به خوندن

بیشتر از اینکه به عرفان و عمق شعرها برسیم به مدل شعر خوندن خودمون و نفهمیدن شعرها میخندیم

مجبوریم هی دست به دامان گوگل بشیم و این شده تفریح این شبهای بلند ...