یک تاریخ خاص

سلام به شما همراهای نازنینم

تک تک لحظه هاتون پر از دلخوشی، دلگرمی، شادابی، امید و ....

امروز یک روز با تاریخ حاص بود

نمیدونم هبچوقت تاریخهای خاص برام اهمیت نداشته یا حالا دیگه برام مهم نیست...

تاریخهای خاص زندگی من براساس اتفاقاتی که در اون روز و تادیخ می افته خاص میشن

مثلا روزهای تولد، سالگردهای ازدواج،  شروع یک کار  و...

یه اخلاقی هم که دارم سعی میکنم تاریخهای حوادث و اتفافات بد را زیاد مروز نکنم... شاید یکی دو سال یادم بمونه و توی اون روز خاص مثلا شکرانه ای بدم ، یا یادی بکنم از عزیزی که از دست رفته، صدقه ای بدم، خاطره ای مرور کنم.... اما در کل سعی میکنم فقط خوبیها و خوشی ها را بولد کنم و دنبال امتداد دادن به سختی و ناراحتی و گرفتاری نباشم...

اما امروز یک تاریخ خاص بود که شاید برای خیلی ها اهمیت و معنای خاصی داشت یا کاری کردند که داشته باشه

ما در قزنطینه خودمون بودیم و دنبال خاطره سازی و تاریخ بازی هم نبودیم...

دیشب دیر خوابیدم و صبح هم خوااااب 

سرساعت ۹ و ۹ دقیقه گوشیم زنگ خورد

آقای دکتر گفتند: تمام تلاششون را کردند که سرساعت در این تاریخ خاص به من بگن که دوستم دارن!!!! 

کلی تعجب کردم

آقای دکتر حتی تاریخ تولدم را هم همیشه قاطی پاطی میکنن...

وسط جلسه بهانه آورده بودن که باید یه تماس مهم بگیرن، اومده بودن بیرون و سرساعت تماس گرفتند...

نگم براتون که چقدر به دلم چسبید....

بعد از تماس کوتاه تقریبا ۵۵ ثانیه ای شدم پرانرژی ترین تیلوی دنیا

چشمامو بستم و لبخند زدم

صدای باران می آمد

ریز ریز و آروم آروم میخورد به شیشه

از رختخواب اومدم بیرون و صبحانه خوردم و به پدرجان گفتم بیخیال همه چیز... میاین بریم زیربارون قدم بزنیم؟؟؟

ده دقیقه بعد بدون چتر بیرون بودیم

توی خلوت ترین راه دنیا

همه مغازه ها تعطیل بودن(مسیری که ما میرفتیم)

خلوت و آرام

نم نم بارون

حرف زدیم و حرف و حرف ....

بارون هم ریز ریز میچکید روی کاپشن هامون

حدود ده هزار هشتصد قدم راه رفتیم تا رسیدیم دوباره جلوی در خونه

و عجیب حال خوش یه "دوستت دارم" ته دلم ته نشین شده بود...

پ ن۱: هرکسی میتونه به نسترن جون کمک کنه

توی پست قبلی یه کامنت گذاشتن و دنبال عمده فروشی بدلیجات بودند

پ ن۲: امروز مغزبادم را دیدم

هرچند خیلی کوتاه و مختصر ، اما کلی بهم حس خوب داد

پ ن۳: امروز عصر فندوق و پسته را هم دیدم

بازی کردیم و کلی انرژیمون زیادتر شد

هرچند فندوق موقع رفتن کلی گریه کرد و دلم ریش ریش شد

پ ن۴: اونایی که بیشتر منو میشناسن میدونن من به معجزه کلمات معتقدم

امشب آفای دکتر یه مطلبی برام فرستادن که هزاران بار اعتقادم محکمتر شد

مراقب کلماتی که استفاده میکنبد باشید...