وسط هفته

سلام دوستای نازنینم

لحظه هاتون پر از حال خوب

حال خوب از اونایی که ته دل آدم غنچ میره و آدم خود به خود لبخند میزنه

امیدوارم توی این روزها درگیر بیماری نباشید

امیدوارم هممون خیلی زود از دست این بیماری همه گیر رها بشیم

این روزها خلوتم

اما خیلی بیشتر از قبل از اینکه کار امروز را به فردا بندازم میترسم

داداش چندماه پیش ازم خواست براش اینترنتی نرم افزار بخرم

مکاتباتش را خودش انجام داد

شرکتش داخل ایران بود

چندروز قبل شرکت به همه کسانی که نرم افزار خریده بودن اطلاع داده بود که میخواد کتابی که درباره همبن نرم افزار  چاپ شده  را براشون پست کنه

کاتبات انجام شد و آدرس پستی دفتر را طبق عادت دادم

بعدش یادم اومد که دفتر نمیرم

اما دیگه آدرس را عوض نکردم

دیروز از دفتر فنی مهندسی کنار دفترم، بهم خبر دادن که آقای پستچی برام بسته آورده و اتفاقا خیلی خیلی هم جویای احوالم شده(یادتون هست که هربار به خوردن نسکافه و شکلات دعوتش میکردم)....

خلاصه نزدیک ساعت ۱۰ از خونه زدم بیرون

بسته را تحویل گرفتم و جای دیگه تحویل دادم، تا تحویل یکی از دوستان داداش جان بشه و به زودی به دستش برسه...

بعدش هم سرراه از هایپر پنیر و شیر و ماست و سرکه و روغن زیتون خریدم

داشتم میومدم سمت خونه که چشمم وانتی خورد که کنار خیابان بادنجان دلمه ای میفروخت...

فندوقی نازنینم بهم دستور پخت میرزاقاسمی را یادداد و از اون موقع عاشق این غذاشدم، در حالی که توی خونمون اصلا پخته نمیشد....

پیاده شدم و دوکیلو بادنجان خریدم

سرکوچه بودم که عمه جان زنگ زدند، از شمال برامون برنج خریده بودند

باز دور زدم و رفتم سمت خونشون

توی حیاط حال و احوال کردبم و با فاصله ایستادیم و چند دقیقه ای گپ زدیم

بعد اومدم سمت خونه

برنجها را که یکراست بردم انباری پشت بام تا دوران قرنطینه شون را بگذرونن...

پ ن ۱: این پست را چندبار نوشتم 

پرید

با گوشی از این مشکلات زیاددهست

غلطهای املایی و جمله بندیهای اشتباهم را نادیده بگیرید

پ ن۲: دلم برای رانندگی تنگ شده

پ ن۳: اقای دکتر رفته بودن یه مدکز تحقیقاتی

یه قطره موثر بر آفت دهان بهشون داده بودن

راه به راه برام پست کرده بودن

به نظرتون همسایه از دست پسته های پستی من کلافه میشه؟؟؟؟

پ ن۴: اینکه نمیتونم از شکلکها استفاده کنم، حس میکنم احساساتم منتقل نمیشه

پ ن۵: دوست خوبم که خصوصی نوشتی، من برای شنیدن دردلهات همیشه آماده ام

هر آدمی یه موقع هایی نیاز داره که حرفای دلش را با کسی در میون بزاره

من کاملا حرفات را درک مبکنم