ساده و صمیمی

سلام

روزتون پر از نگاه زیبای خداوند

پنجشنبه بعد ازظهر خواهرجان یه لیست خرید بلند و بالا برام نوشت

به خاطر دوتا کوچولو و بیماری خرید بعضی اقلام براشون تقریبا غیرممکن شده

برای همین با دوتا ماسک و دستکش راهی مرکز خرید شدم

یکی یکی لیستش را خط زدم و حسابی دستام سنگین شده بود

تا برسم به ماشین به شدت دست درد گرفته بودم ...

بعدش هم رفتم نانوایی

اینجایی که میرم مرکز بزرگی هست که انواع نان را داره و خیلی خیلی پروتکلهای بهداشتی رعایت میشه

در حدی که در چند هفته اخیر چندین بار دکوراسیون داخلیشون را تغییر دادن و کاری کردند که برخورد آدمها با همدیگه تقریبا به صفر رسیده ... و این انگار دل آدم را کمی آروم میکنه...

خلاصه نان خریدم

هایپر رفتم و چند قلم لبنیات خریدم

و برگشتم سمت خانه

دوباره برداشتن وسایل و تا آسانسور رفتن انگار به دستم فشار آورد و اون درد را تشدید کرد

جمعه هم از صبح که بیدار شدم یه جارو برقی کشیدم و گردگیری کردم و شیشه ها را پاک کردم

بعدش به گلهای سرسرا سرزدم و حسابی بهشون رسیدگی کردم

عصر جمعه مغزبادوم اومد اونجا و با هم کیک پختیم

تا شب هم یه سره بازی کردیم...

شنبه صبح هم دوتایی رفتیم روی پشت بام و بساط نجاری راه انداختیم

تخته و چوب داشتیم

اره کردیم و یه چهارپایه کوچولو برای داخل یه قسمت کابینتها درست کردیم - برای نظم دادن به شوینده ها ...

خودمون که از نتیجه کار راضی بودیم

بعدازظهر هم با دستوری که از اینستاگرام پیدا کرده بودیم یه کرانچی خوشمزه درست کردیم و حسابی به مغزبادم خوش گذشت

بعد از رفتن مغزبادوم یه سره نشستم به کتاب خوندن و چقدر بهم چسبید...

تا آخرای شب کتاب خوندم و یه کمی با آقای دکتر حرف زدم واز شدت دست درد نمیدونستم چیکار بکنم ...

ماساژ با روغن زیتون را تست کردم و عالی بود...

درد دستم که کم شد خوابم برد...

قرار بود چند روزی تعطیل کنم ولی دوتا سفارش واجب داشتم که باعث شد کله سحر بیام دفتر... البته اول پمپ بنزین و بعد هم دفتر...

آقای پستچی هم بسته پستیم را آوردند...

پ ن خاص:

از وقتی نوجوان بودم خیلی خیلی کتاب خوندن را دوست داشتم

یادمه اون روزها دسترسیم به کتاب کمتر از حالا بود و گاهی یه کتاب را چندین بار پشت سر هم میخوندم

تشنه خوندن بودم و از یه جایی حس کردم تشنه نوشتنم

مینوشتم و هیچی جلو دارم نبود

از وقتی نوجوان بودم با مداد نوشتن بهم حس بهتری میداد

هنوزم همینطوریم...

هنوزم دفتر دست نوشته هام را با مداد مینویسم

اما حالا برای خوندن تشنه ترم ...

وقتی زندگی بهم تلنگر زد و چشمام را برای مدتی از دست دادم ، فهمیدم خوندن برام از هرچیزی واجب تره

کتابهای صوتی زیاد تو اون مدت گوش دادم ... اما سیراب نمیشدم ... باید کلمات را میدیدم ... باید هجی لغات در نگاهم مینشست تا عطش خوندنم سیراب بشه...

حالا که یه فرصت دوباره برای دیدن و خوندن دارم خیلی خیلی حریص ترم

حالا بیشتر سعی میکنم نگاه کنم و ببینم

خیلی چیزهایی را که قبلا بی دقت ازشون میگذشتم حالا با دقت نگاه میکنم و توی مغزم نگهشون میدارم

حالا بهتر از هرزمانی میدونم هیچ دوربینی قادر نیست نورها و رنگها و خاطره ها را اونطوری که چشم ها میتونن ثبت کنند، ثبت کنه...

نگاهم به زندگی خیلی عمیق تر شده

با دقت تر شده

سعی میکنم با دقت تر نگاه کنم و به یاد بسپرم ...

کتابها را بیشتر دوست دارم

میخوام همه کتابهای کتابخونه ام را یه بار دیگه بخونم ... این بار با نگاهی متفاوت ... با دیدی جدید

شاید وقتی آدم داره به چهل سالگی میرسه از اینکه فرصت ها را از دست بده بیشتر میترسه ... حواسش به لحظه ها جمع تر میشه

حالا از زندگی فرصت بیشتری میخوام برای زندگی کردن

برای لذت بردن ...

یادمه توی نوجوانی با شخصیت های داستانها پرواز میکردم ... قدم میزدم ... عاشق میشدم ... غذا میخوردم ... آدابشون را یاد میگرفتم و خوب یادمه وقتی کتابی تمام میشد برای اون آدمها دلتنگ میشدم ... یادمه کتاب کویر را با چه ولعی خوندم ... یادمه کتابهای مذهبی چه تاثیر عجیبی روم میزاشت و چه تصوراتی در درونم ایجاد میکرد... حالا رنگ و بو و مزه ی همه چیز عوض شده ...

دارم زندگی را یه بار دیگه ... یه طور دیگه ... با یه رنگ جدید ....زندگی میکنم