زیبایی این جهان را در چشمت خلاصه کردم ...

سلام دوستای خوبم

امروز دیگه واقعا با این تاخیر و غیبتها باید با والدینم میومدم

شما ببخشید تا من بگم چقدر شلوغ بودم

باید چند روزی بریم عقب تر

پنجشنبه که تعطیل بودم و از صبح زود با مامان جان و بابا جان رفتیم باغچه

پدرجان میخواستن یه مقداری برق کشی های توی باغچه را تعویض و تعمیر کنند و این شد که شدم شاگرد برقکار...

سیم چین بده ... انبردست بیار... سیم را بکش... برو برق را قطع کن ... فازمتر را پیدا کن ... تا ظهر شد...

هلاک و خسته رفتیم دنبال مغزبادوم و رفتیم خونه ...

مگه این وروجک گذاشت من بخوابم ...

کیک پختیم

پودینگ درست کردیم ...

بعد هم افتادیم به جون خونه ... یه خونه تکونی حسابی به طور دسته جمعی

من جارو برقی کشیدم

مغزبادوم گردگیری کرد

مامان جان تی کشید

پدرجان یه کمی تغییر دکوراسیون دادن

تراس را مرتب کردیم

شیشه ها را پاک کردیم و نتیجه عالی بود ...

ساعت 9 شب بود که با مغزبادوم بیلچه و گلدون و یه عالمه قلمه را برداشتیم و رفتیم تو پارکینگ

تمام خاک گلدونهای توی پارکینگ را (حدود 15 تا گلدون) ریختیم بیرون و با خاک برگ قاطی کردیم و دوباره گلدانها را پر کردیم و قلمه ها را کاشتیم و آب دادیم و نزدیک 11 هلاک و خسته برگشتیم بالا...

صبح جمعه ساعت 8 با خانم تمیزکار قرار داشتم برای نظافت مشاعات ساختمان

تا ایشون جارو بزنه من کلی گلدون توی سرسرا جابجا کردم ... ایشون طی کشید و منم پشت سرش همه جا را ضدعفونی کردم

نرده های راه پله ها را تمیز کرد و منم شیشه های سرسرا را دستمال کشیدم

ساعت 12 ظهر هلاک و خسته کار تمام شد و نتیجه بینظیر بود

رفتم بالا و یه دوش حسابی گرفتم و به بقیه ملحق شدم که در حال پختن پیتزا بودن

اونقدر زیاد داشتن درست میکردن که انگار قراره همه ی محله را پیتزا بدیم

یکی میرفت توی فر ... اون یکی توی پلوپز... یکی روی گاز... در نهایت همشون چند دقیقه ای برای برشته شدن منتقل میشدن به فر

ناهار ظهر جمعه را دور هم خوردیم

و بقیه پیتزا ها را قسمت کردیم ... یک قسمت برای مامان و بابای مغزبادوم ... یک قسمت برای فردای من که بیارم دفتر... یک قسمت برای شب ... یک قسمت برای یخچال....

آشپزخونه را جمع و جور کردیم

دیگه له له بودم و نیازمند خواب

ولی شما فکر کنید مغزبادوم گذاشته باشه من پلک روی هم بزارم ... یه کاردستی توی اینستاگرام دیده بود که با کاموا و چسب و مهره درست میشد ... تا شب دوتایی مشغول بودیم و چه خوب شد نتیجه ی کاردستی هامون ...

شب بود که بابای مغزبادوم اومد دنبالش ...

و منم دیگه پریدم توی رختخواب

اما صبح شنبه اونقدر شلوغ بودم که نگو و نپرس

دو روز تعطیل کرده بودم و از برنامه حسابی عقب افتاده بودم

پدرجان تصمیم داشتند جلوی در دفتر را از این طلق های پلاستیکی بزنن که کرونا نتونه بیاد تو

خلاصه تا اون کار انجام بشه کلی وقتم از دست رفت

در نهایت تا شب روی دور تند بودم

کاری که باید تحویل میدادم موند برای امروز صبح ... و این شد که امروز صبح که اومدم بازم تند تند مشغول شدم

وسط کار برق رفت...

عین کابوس کش اومده بود کارها

اما الحمدلله ساعت دوازده و چهل دقیقه همه کارها سرو سامان گرفته بود و کارها تحویل شد و منم با شادی پریدم سر وبلاگ نویسی....

پ ن 1: دیشب پکیچ ها را روشن کردیم...

نباید که اول یخ کنیم بعد روشن کنیم ....

روی درجه خیلی خیلی کم

همینقدر که سرمای داخل خونه گرفته بشه

نگم براتون که چه خواب دلچسبی رفتم کنار شوفاژ

پ ن 2: هسته های خرمام یه عالمه ریشه دادن

پ ن 3: این آهنگ حجت اشرف زاده (عنوان پست ) را دوستم بهم داده .... یه آرامشی داره

پ ن خاص:

باید بیشتر مراقب باشم که هیجان از زندگیم نره

بیشتر مراقب باشم که شیطنتها یادم نره

مراقب دلم باشم که بهش خوش بگذره

مراقب این باشم که لباسهام تیره و تیره تر نشه

مراقب باشم که هی هوس گوشه گیری نکنم

شر و شلوغ باشم

پر از هیجان باشم

پر از زندگی باشم

شور و شوق زندگی را هرلحظه تمرین کنم

نمیخوام رسیدن به چهل سالگی منو از شر و شور بندازه ... هرچند ... حالا خیلی خیلی آرامترم

صبورترم

در درونم طوفان نیست ... ساحل دلم آرومه

مثل قبل تر ها با هر اتفاق کوچیکی درونم متلاطم نمیشه

اما باید تمرین کنم با هر اتفاق کوچیکی لبخند بزنم ... بلند بلند بخندم ...

حواسم به دل اطرافیانم باشه

هوای دل کوچولوهای دور و برم را داشته باشم

هوای دل مسن تر ها را داشته باشم

من دوستای خیلی خوبی دارم ... باید وقت و انرژی بیشتری براشون بزارم ...