یک، شنبه دیگر...

سلام

صبح پاییزتون بخیر

براتون آرزوهای قشنگ دارم

امیدوارم هفته بینهایت شادی در انتظارتون باشه

دیروز تا ظهر سرکار بودم و بعدش سریع خودم را رسوندم خونه

جای شما خالی ناهار ظهر جمعه را کنار مامان جان و باباجان و مغزبادوم خوردیم با یه سالاد با کلی تزئین خوشگل...

بعد هم سریع آماده شدیم که بریم خونه خواهرجان

خواهرجانی که مامان فندوق و پسته هست

گویا یه مقداری سرماخورده بودند و مامان جان براشون سوپ درست کرده بودن

یه ماگ خوشگل برای خواهر خریده بودم

یه مقداری شکلات و بیسکویت و کیک هم برای فندوق جان برداشتیم

با کلی سبزی و یه شیشه مربای به خوشرنگ و راهی شدیم

از ذوق کردنای فندوق قند توی دلمون آب شد

بعد هم پسته کوچولو را حمام کردم

چون خواهرجان و همسرش سرماخورده بودند باباجان همراهمون نیومدن

اونجا هم همه مون ماسک زده بودیم

نزدیک ساعت 6 راه افتادیم سمت خونه ... اما براتون نگم از ترافیکی که نفسمون را بند آورد

سمت کوه صفه در حال جاده سازی و آسفالت بودند و ترافیکی که دو ساعت کامل زمان برد تا ازش عبور کنیم...

وقتی رسیدیم خونه هلاک بودیم 

خواهرجان اومده بود دنبال مغزبادوم و سریع رفتند خونشون

ما هم شام خوردیم 

طبق هر شب ماساژ پدرجان را انجام دادم و بعدش هم مسواک و خیلی زود رفتم توی رختخواب

در عوض صبح اونقدر سرحال و پر انرژی بیدار شدم که گفتنی نبود...

پ ن 1: مغزبادوم کلی برای کتابهای فنر زده اش ذوق کرد ...

پ ن 2: موقع برگشت فندوق کوچولو بغض و گریه کرد...

پ ن 3: آقای دکتر دیشب اونقدر به دلم راه اومد تا توی ابرا به خواب رفتم

برای همینم صبح با حال خوب و رویایی بیدار شدم

پ ن خاص:

صبح وقتی جلوی آینه به صورتم نگاه کردم متوجه شدم که هنوزم خودم را خیلی خیلی دوست دارم 

هنوز لبخندم پر از انرژی و حال خوب هست

مطمئنا جز دسته بندی آدمهای خیلی خوشگل نیستم

مطمئنا دندانهای خیلی مرتب و لمینت شده و از لحاظ زیبایی شناسی خیلی خیلی زیبایی ندارم

مطمئنا ایرادهای دیگه ای هم دارم

اما الان اینجای زمان و مکان ... وقتی توی آینه به خودم نگاه کردم ، دختری را دیدم که لبخندی پر از انرژی و حال خوب داشت ... چشمایی که هنوز میدرخشید ... گونه هایی که هنوز طراوت داشت و ابروهای مشکی و پرپشتی که همچنان به صورتش زیبایی میداد... مژه های بلند و ...

انگشترم را که داخل انگشتم کردم از دیدن انگشتهایی که هنوز به نظرم زیبا هستند و لاک پررنگی که روی ناخن هام بود ذوق کردم

جوراب که به پا میکردم از نرمی پاشنه و کف پام به خودم لبخند زدم

و فهمیدم هنوزم خودم را خیلی خیلی دوست دارم

خودم را همینطوری که هستم

با تمام ایراداتی که به خوبی میشناسمشون

با دندونی که گاه گاهی درد میگیره و نیاز به توجه داره و ....و ... و ....

من هنوزم خودم را دوست دارم

توی همین سن

با همین شکل

با همین تیپ

هنوز به تیپ و لباس پوشیدنم اهمیت میدم

به تمیز و مرتب بودنم

و هنوز صبح ها وقتی توی آینه میزتوالتم خودم را میبینم لبخند میزنم ... توی آینه آسانسور خودم را برانداز میکنم و به خودم میگم هنوزم دوستت دارم ...

با همین عشقی که تمام قلبم را پر کرده

با دوست داشتن هایی که زندگیم را زیبا کرده

و حس هایی که برای بودنشون تلاش کردم و میکنم ...