شمارش معکوس

سلام

روزتون پر از طراوت

امروز صبح ماشین شهرداری با این آبپاشهای بزرگ کل کوچه و سنگفرشها را شسته ... یه بوی سنگ و آجر و نا... مثل بوی باران

هرچی به کوچه نگاه میکنم حس میکنم بارون باریده و الان هوای بعد از بارون هست ...

دلم بارون نم نم پاییزی میخواد و دستایی که بشه گرفت و تا ته دنیا را باهاش قدم زد...

این روزها همه چیز شده حسرت ... بازم شکر...

گاهی این ماسک ها برای قایم شدن خیلی مفید و خوب هستند

دیروز یک مشتری داشتم از لحظه ای که دیدمش یاد عمه جان خدا بیامرزم افتادم

یه عمه داشتم که در سن 33 سالگی فوت شد

عمه ای که دوتا پسرکوچولو داشت که الان برای خودشون نوجوان های رشیدی هستند

دچار یه بیماری رماتیسمی شد و اصلا به یک فصل نرسیده پرکشید و آسمونی شد

دیروز به محض اینکه این مشتری را دیدم و سبک حرف زدنش را یهو اشکام جاری شد...

شکر خدا که این ماسک ها اجازه نمیدن احساسات هم دیگه را خیلی واضح ببینیم

سعی کردم باهاش چشم تو چشم نشم ... اما یهو خاطرات بهم هجوم آوردند... خدا رحمتش کنه

دیشب که با مامان جان صحبت میکردیم بهم گفتند که یکی از گلدانهای پتوس انگار خیلی بی حال شده و پژمرده

منم اول صبح با یه قیچی رفتم سراغش

نباید صبر کنم تا خراب بشه

همه شاخه ها را بریدم و آماده کردم و برای اینکه برن توی آب و دوباره از اول ریشه بدن و کاشته بشن

همون اول صبح که قیچی به دست بودم برگهای بی جون اسپاتی فلوم را هم جدا کردم

نمیدونم چرا تازگی دیگه گل نداده و بیشتر برگهاش لبه هاش قهوه ای و خشک شده و به اصطلاح میسوزه... البته علت سوختگی و قهوه ای شدن سربرگها کمبود آب هست و اسپاتی از گروه گلهایی هست که به آبیاری زیاد و جزیره در زیرش نیاز داره و من سعی میکنم اینو رعایت کنم ... ولی به هرحال یه کمی رسیدگی به اونم انجام دادم و برگهای بی جون را جدا کردم

مامان جان هم دیروز زحمت کاشت بذرهای شب بو را کشیده بودند

یادتون نره اگه میخواین به شب بوهای خوشگل عید و اسفند برسید الان وقتشه

مامان جان یه عالمه فلفل هم برای خشک شدن آماده کردند (فلفل ها را با سوزن و نخ ، داخل نخ میکنند و یه ریسه ی فلفلی خوشگل درست میشه )

به همین روش یه سری دیگه بامیه ها هم آماده کرده بودند و اینا را توی تراس آویزان کرده بودند

منظره ش خیلی خیلی زیبا شده بود

هرکاری کردم که با دوربین این زیبایی را به تصویر بکشم شدنی نبود

براتون پیش اومده یه زیبایی بی وصف را با چشماتون ببینید ولی با دوربین نتونید اون را ثبت کنید؟

انگار باید بو و عطر و رنگ و نور کنار هم ثبت بشن تا اون لحظه و اون حس شما جاودانه بشه

از اول صبح که اومدم نوشتن این پست را شروع کردم و همچنان دارم تند تند تلفن جواب میدم و سعی میکنم کارهام را مرتب کنم

پ ن 1: کاش این قصه ی پر غصه ی کرونا تمام بشه ...

یکی از دخترعمه هام که سه تا بچه داره و پرستار دائمی عمه جان هم هست کرونا گرفته ...

خیلی سخت ... خیلی دردناک ...

پ ن 2: دلم گشت و گزارهای دوتایی با مغزبادوم را هوس کرده ... از اون مدلی که کفشامون را میپوشیدیم و راه می افتادیم دنبال دل یه دختر بچه ی دوست داشتنی...

پ ن 3: پسته جان هر روز یه شکلی میشه ...

سوژه این روزهای گروه خانوادگیمون همینه

از این دست دلخوشی ها برای همه آرزو میکنم

پ ن 4: یکی از مشتریهام دیروز صبح برای تحویل کار اومد

بعدازظهر بهم پیام داد میتونم جسارت کنم و بپرسم آیا بیمار هستید؟

گفتم نه خوبم ...

گفت چشمات اون برق همیشگی را نداشت و احساس کردم پوستت نشاط قبل را نداره ...

و من فهمیدم بیماری یکی دو ماه پیش هنوز توی وجودم هست ...

اما شماها میدونید دردی که تیلو را نکشه حتما قوی ترش میکنه....

پ ن 5: پست پدر و دختری که پدرجان توی اینستا گذاشتن دل منو برده ... 

پ ن 6: آقای دکتر دیروز مجبور به خرید گوشی تازه شدند (به دلیل اینکه مدتها بود من میگفتم و ایشون قبول نمیکردن... اما حالا که گوشیشون خراب شد دیگه چاره ای نداشتن)

تازگی سعی میکنم از شنیدن قیمت ها تعجب نکنم ... ولی بازم تعجب کردم ...

داریم با این سرعت تورم به کجا میرسیم؟؟؟؟؟