روزهای زودگذر

سلام

روزتون پر از حال خوش- پر از شادی - پر از لبخندهای کشدار - خنده های از ته دل ...

خیلی قشنگه بی بهانه و با بهانه لبخند زدن و شاد بودن

هرچند این روزها لبخندها زیر ماسک ها پنهانند اما در عوض چشم ها بیشتر دیده میشن...

اینطوری یاد میگیریم از چشم های هم لبخندهای هم را بفهمیم

از چین خوردن گوشه های چشم ... از حالت ابروها ... از برق چشم ها

این روزها دلمون برای بغل کردنهای طولانی و بوسیدنها تنگ شده ولی در عوض قدر همدیگه را بیشتر و بیشتر میدونیم

خیلی وقتا وقتی با یه دوست می نشستیم به درددل و حرف زدن ، دستهای هم را میگرفتیم، گاهی محکم انگشتهامون توی هم گره میشد، گاهی آروم با انگشتهای هم بازی میکردیم، گاهی خطوط دست همدیگه را مثل وقتی میخوای خط بریل بخونی لمس میکردیم و گاهی هم مثل یه نقاش که داره نقاشی میکنه روی خطوط ناخن های هم دست میکشیدیم... اما حالا این فاصله ها... این دلتنگی ها بهمون یاد میده یه طور دیگه هم را دوست داشته باشیم

این دلواپسی ها برای سلامتی هم دیگه باعث شده تند تند سراغ هم دیگه را بگیریم

بیشتر نگران عزیزانمون باشیم و این دلواپسی ها خیلی قشنگن

این روزها بیشتر و بیشتر حواسمون بهم هست

و شاید این دلیل خوبی باشه برای اینکه این روزها هم زیبایی های خودشون را دارن

من باید شنبه یه پست آنچنانی مینوشتم و سالگرد اینجا نوشتنم را به خودم تبریک میگفتم

به خودم ، به خاطر حضور دوستایی که دلگرمم به بودنشون

دوستایی که خیلی خیلی مهربونن

خیلی خیلی حواسشون بهم هست

دوستایی که دیگه مجازی نیستن و از هزارتا دوست واقعی برام واقعی ترن

باید تشکر کنم از حضورتون ... از مهربونیتون ... از وجود گرمتون

من اینجا را خیلی خیلی دوست دارم ... اینجا دریچه ای هست برای اینکه من به شماها پیوند بخورم و حس خوب ازتون بگیرم

اینجا خونه ی امنی هست که حرفایی را که هیچ جا نمیتونم بگم با شماها در میون بزارم

ازتون مهربونی و زندگی یاد بگیرم

و خلاصه در کنارتون زندگی کنم

حالا مرداد زیبا هم داره به آخر میرسه و وقتش شده که قدر آخرین ماه تابستان ، ته تغاری، را بدونیم

ما هم توی شهریور منتظر عضو جدید خانواده بشیم 

باید یه مقدماتی را برای آمدنش بچینم

شاید اون کوچولو فعلا چیزی متوجه نمیشه ولی میخوام مغزبادوم و فندوق حسابی ذوق کنند

برای همین باید چند تایی بادکنک فویلی بخرم و چند تایی آویز قشنگ

با توجه به اینکه قرار هست نی نی و مامانش بعد از بیمارستان یه راست بیان خونه ی ما ، باید یه چیزایی برای حضور کوچولوی جدید آماده بشه

امیدوارم پرونده مرداد پرماجرا را به لبخند و شادی ببندیم و با شادی وارد شهریور بشیم

امیدوارم شهریور برامون زیباتر و مهربون تر باشه

پ ن 1: دیروز پسرعمه اینجا بود

اصلا فاصله ی اجتماعی را رعایت نکرد...

پ ن 2: مامان جان خدا را شکر بهتر هستند

پ ن 3: بیمارهای کرونایی مون جز دو نفرشون ، بقیه حالشون رو به بهبود رفته

پ ن 4: این روزها باید برنامه فشرده تری برای کارهام بچینم و هنوز هیچ کاری نکردم

موقعیت شغلی نیاز به توجه داره و باید وقت خیلی خیلی بیشتری براش بزارم

انشاله از شنبه تلاش میکنم همه چیز را رو به راه کنم