جسته گریخته

سلام

روزتون گل و بلبل

اخ که امروز از دور تند هم تندتر بودم

دیشب یکی از مشتری هام با عجله زیاد به دوتا دفتر که باید چاپ میشد نیاز داشت

این شد که صبح یه کمی زودتر بیدار شدم و زودتر دوش گرفتم و سریع اومدم سرکار

دفترها را آماده کردم

و سرساعت 10 تحویل دادم

خانم همسایه هم که بهش پَر زردآلو (برگه زردآلو- قیسی - نمیدونم شما بهش چی میگید) سفارش داده بودم برام آورده بود و باید پول براش واریز میکردم

چند تایی هم قبض بود که باید پرداخت میشد ... همه را تندتند انجام دادم

بعدش هم جناب بازیافتی تشریف فرما شدند و خیلی سریع بازیافتی ها را آماده کردم و تحویل دادم

خلاصه که اونقدر تندتند که حس کردم همین چند ساعت اندازه یک روز کامل کار انجام دادم ...

پ ن 1: دیشب باز همسایه جان مهمان داشت...

حالا هی بیاین خصوصی و عمومی برای من از جوانی و جاهلی و سعه صدر در برابر مستاجر،  دادِ سخن بدید...

نصفه شب کلافه شده بودم ...

پ ن 2: مغزبادوم بهم سفارش کرده براش الگوی عروسک نمدی پرینت کنم

وسط کارها هی دنبال عروسک نمدی میگردم

پ ن 3: پستچی که از کوچه میگذره با اینکه منتظر هیچ بسته ای نیستم ، بازم ته دلم یه شوقی ظاهر میشه

پ ن 4: چند شب هست که وقتی منتظر آقای دکتر هستم خوابم میبره

بعد ایشون هزارتا زنگ و پیام میدن و من اصلا متوجه نمیشم

امروز صبح میگه: دیگه منو دوست نداری؟

میگم : چرا؟

میگه: دیگه انتظارم نمیتونه بیدار نگهت داره

پ ن 5: تمیزکاریهای دفتر را تعطیل کردم تا ببینم میتونم این هفته به تعهد کاریم عمل کنم

اما انگار اون تمیزکاریها و جمع جور کردنا واقعا بهم انرژی میداده...

پ ن 6: همیشه به خودم گفتم از کسب و کارهای خانگی پشتیبانی کنم

ولی بد نیست اگه این کسب و کارها هم جانب انصاف را رعایت کنند

بالاخره این وسط ما داریم مستقیم خرید میکنیم و واسطه ها نیستند...

هزینه های حمل و نقل و مغازه و ... هم حذف شده ...

یه کمی انصاف به خرج بدید

یه مقداری هم از قیمت مغازه ها گرونتر میده... میگم ملاحظه ما را که همیشه مشتری هستیم بکنید ... میفرمایند اینها خونگی هست...

به نظرم همونطوری که ما هوای کسب و کارهای کوچیک را داریم ... اونا هم برای رونق کارشون بد نیست هوای مشتریهاشون را داشته باشن

والا من که توی این گرونی جیبم درد گرفت...

پ ن 7: دیروز قبل از تعطیل کردن کیبورد و تلفن و فکس را با الکل صنعتی تمیز کردم

اصلا قصدم ضدعفونی نبود ، فقط میخواستم تمیزش کنم

صبح از دیدن نتیجه شگفت زده شدم ...

پ ن 8: جایگزین ضدعفونیها و ماسک و دستکش و خیلی از تمهیدات کرونایی، از همه کس و همه چیز دوری میکنم

و این عین یه وسواس رفته توی مغزم

حالا ماسک نمیزنم در عوض از دور دستها با مردم حرف میزنم حتی گاهی از پشت شیشه

پول دریافت نمیکنم و کارتخوان را گذاشتم جایی که هرکسی خودش باید کارت بکشه و اصلا همچین کاری را به عهده نمیگیرم...

پمپ بنزین اصلا از ماشین پیاده نشدم که هیچ، یک سانت شیشه را هم بیشتر باز نکردم، کارتها را با دستمال کاغذی گرفتم و همچنان کف ماشین هستند و دست بهشون نزدم...

و کارهایی از این قبیل...

خلاصه که باید یه فکری برای ذهنم بکنم