پیشواز

سلام

روزتون و اول هفته تون پر از حس و حال خوش...

امیدوارم با روی باز و دل شاد به استقبال تابستان برید

امیدوارم این آخرین روز بهار یه خاطره به یادموندنی از بهار امسال براتون به جا بزاره....

باید از روزهای تعطیلی بگم

یه عالمه برنامه داشتم که هیچکدوم اجرایی نشد...

صبح چهارشنبه بیدار شدم و قصد داشتم سریع تا ظهر نشده یه خونه تکونی بکنم و بقیه روزهای تعطیل را برای خودم توی خونه تمیز حسابی کیف کنم

دست به کار شدم و به روش خودم فرشها را لوله کردم و مبل ها را کشیدم وسط که پدرجان پیشنهاد باغچه دادند...

منم وسط کار همه چیز را رها کردم و رفتیم باغچه

کلی فیلم و عکس گرفتم و هوای خوب و حال خوبی که اونجا جریان داشت به طور کلی حالم را عوض کرد

بعد هم مغزبادوم زنگ زد به پدرجان و به ما ملحق شد

برگشتیم خونه و ناهار خوردیم و بعد خونه تکونی تا عصر طول کشید

همه جا را حسابی برق انداختم

به ماهی و گلها رسیدم

و ....

بعد هم زنگ زدیم به عمه جان که حالا دیگه نی نی ش تقریبا 40 روزه بود و رفتیم خونشون...

اولین مهمونی بعد از مدتها...

به نظرم اینکه با ماسک بریم مهمونی و فاصله را رعایت کنیم خیلی جالب نیست ولی همه این کارها را کردیم...

به نی نی هم دست نزدیم و از دور نگاش کردیم

پنجشنبه صبح که بیدار شدیم سرمیز صبحانه مغزبادوم گفت که خیلی دلش برای بیرون رفتن تنگ شده...

این شد که مامان جان و باباجان رفتند باغچه و من و مغزبادوم با ماسک و دستکش راهی بیرون شدیم

یکی دوجا که خلوت بود سرزدیم و یه خریدهای کوچولویی برای دل کوچولوی این دختربچه کردیم

کاسه قلب قلبی خریدیم

گلدونهای شکل دار و دلبر سفالی

دمپایی برای مغزبادوم

یه بلوز تابستونی برای فندوق

رفتم داروخانه و داروی پدرجان را تحویل گرفتم

و بعد چند مدل نان خریدیم و برگشتیم به سمت خانه

اما من به شدت بدحال شده بودم ، هم از گرمای شدید و هم از وجود ماسکی که نمیزاشت اکسیژن بهم برسه

با سرگیجه و حال بد رسیدم خونه و این حال بد تا بعدازظهر ادامه داشت

دوش گرفتم

شربت آبلیمو خوردم

سعی کردم یه جای خنک دراز بکشم و آروم باشم

خاکشیر خوردم

ولی بی فایده بود و حسابی بد حال شده بودم...

نزدیکای غروب مغزبادوم هوس دوچرخه سواری کرده بود و این شد که باهاش رفتم توی کوچه...

جمعه صبح فندوق و خواهر هم اومدن

نزدیک ظهر مامان بابای مغزبادوم هم اومدن

اول یه کمی توی تراس با کوچولوها آب بازی کردیم

بعدش رفتیم توی پارکینگ دوچرخه سواری

بعد هم روی پشت بام بساط کباب را راه انداختیم ...

ظهر دوتا فسقلی از خستگی بیهوش شدند و عصر بازم راهی کوچه و دوچرخه سواری شدیم...

کوچه بن بست ما بزرگ و تقریبا اختصاصی هست و این شد که بقیه هم یکی یکی بهمون ملحق شدند و غروب آفتاب توی کوچه بودیم

یه میرزاقاسمی خوشمزه با دستور دوست خیلی خوبم برای شام درست کردم که همه خیلی خیلی دوست داشتند

نزدیکای 11 شب بود که خواهرا رفتند و خونه آرام شد...

اما تو روزهای تعطیل نه تونستم کتابم را بخونم ... نه فیلم دیدم و نه بافتنی کردم

آماده شده بودم برای بافتن یه عروسک دیگه و اصلا وقت نشد...

میخواستم یه سری گلدونها را جابجا کنم و قلمه های تازه بگیرم که اونم نشد

یکی دوتا نقاشی با مغزبادوم کشیدم اما وقت نکردم به کارهایی که دلم میخواست و کلی براشون نقشه کشیده بودم برسم...

پ ن 1: امروز هم برای اولین روز بعد از ماهها بدون ماسک از خونه اومدم بیرون

اصلا طاقت ماسک و دستکش را دیگه ندارم

درست یا غلط ، ماسک و دستکش گذاشتم توی کیفم که اگه خواستم جای شلوغی برم استفاده کنم

و توی دفترم هم از صبح چندبار دستام را شستم (بعد از رسیدگی به کار ارباب رجوع)...

اما از دستکش هیچ خبری نبوده

پ ن 2: همین که هنوز با تحمل و صبوری نصفه شب میشینه و به حرفام گوش میده یعنی دوستم داره ...

پ ن 3: بهم گفت : همین که یادته فلان زمان فلان کار را باید انجام بدم و وقتی که یادم رفته دقیقا به موقع یادآوری میکنی ... یعنی دوستم داری...

پ ن 4: کلی عکس برای این پست کنار گذاشته بودم که گوشیم به سیستم وصل نشد و فعلا بیخیالش شدم...