همه تقدیر جهان بی تو نمی ارزد هیچ....

سلام

روزتون زیبا

آخرین روزهای اردیبهشتی را دریابید

هرچند امسال متفاوت بود

من و کوچولوها اصلا پارک نرفتیم و قدم نزدیم و نفس های عمیق توی هوای بهاری نکشیدیم

اما خدا را شکربرای هزاران نعمت دیگه

صبح که میومدم آقایون مسئول فضای سبز شهری داشتند گلهای جدید توی بلوارها میکاشتند

گلدونهای گلی را یکی یکی و با دقت خالی میکردند و نشاء گلها را توی خاک میزاشتند...

خرداد ، ته تغاری بهار، یه پیوند عمیق و صمیمی با تابستان داره

به خاطر همین بهتره که تا جایی که هنوز آفتاب خیلی پررنگ نشده و میشه به هوا گفت بهاری، از هوا لذت ببریم

این روزها این ماسکها اجازه نمیدن که خیلی خوب نفس های بهارانه بکشیم

در عوض امسال کمتر از هرسال آلرژی اومده سراغمون

پس میشه هر دو بعد قضیه را دید و کمی صبورانه تر از کنار این قصه گذشت

دیروز نزدیک ظهر یکی از خانم های همسایه اومده بود دیدنم (مسن هستند ایشون)

یک ظرف بزرگ نبات هم برام آورده بودند

ماسک و دستکش داشتند و گفتند که خیلی خیلی رعایت کردند و توی قرنطینه بودند و هستند ، اما دلشون برای من تنگ شده بوده...

براشون صندلی گذاشتم یه جایی نزدیک در ورودی و با فاصله یک متری ازشون نشستم

هردو هم ماسک داشتیم

آروم آروم شروع کردیم به صحبت و یکساعتی از هر دری حرف زدیم

سعی میکنم در این مواقع صبوری کنم و دل به دلشون بدم ...

سعی میکنم همصحبت خوبی باشم و انرژی خوبی بدم

و البته لابلای حرف زدنها شیطنت هایی هم بکنم و در کنارشون بخندم

خلاصه که یک دیدار در فصل کرونا شکل گرفت با رعایت تمام فاصله ها...

وقت رفتن گفتم خیلی دلم میخواد بغلتون کنم و ببوسمتون اما میدونید که امکانش نیست ...

آخ یادم رفت براتون بگم که دیشب سحر خواب موندم ...

از بعدازظهر رفتم برای خواب و تا نزدیک افطار خواب بودم

پدرجان رفته بودند دندانپزشکی!!!!

نزدیک افطار زنگ زدند و گفتند کارشون احتمالاً طول میکشه و من شامم را بخورم ...

منم افطار کردم ولی شام نخوردم ... من بیشتر از خوردن از دور هم بودن و دور سفره نشستن لذت میبرم

ساعت ده بود که پدرجان از راه رسیدند و دور هم شام خوردیم و حرف زدیم

بعدش تا 12 بیدار بودیم و تازه 12 بساط میوه را آوردیم

تازه بالکن و گلها را آبپاشی کرده بودم و جلوی هوای خنکی که از بالکن میومد ، نشستیم به میوه خوردن

بعد هم که با آقای دکتر حرف میزدیم ... البته دیشب کوتاه حرف زدیم

ولی تا بخوابم ساعت نزدیک 2 بود

و این شد که سحر خواب موندم

اصلا انتظار ندارم فکر کنید که فکر خوردنیای خوشمزه ای که نخوردم داره اذیتم میکنه

پ ن 1: فندوق کوچولومون حسابی شیطون شده

دیروز بعد ازظهر خواهر رفته بوده ظرف بشوره ، چند دقیقه بعد میبینه صدای فندوق نمیاد

یه سری میزنه ببینه کجاست...

وسط آشپزخونه نشسته بوده و سبد گوجه هایی که مامانش شسته بود هم اون وسط...

تمام گوجه ها را گاز زده بود...

یعنی دیدن فیلمش و حرف زدنش ، دلم منو آب کرد...

پ ن 2: آخر شب به آقای دکتر میگم : با من حرف نزن، امروز اصلا سراغمو نگرفتی و من الان نمیخوام حرف بزنم

میگه : اشکال نداره ، تو همینطوری با لبخند به من نگاه کنی کافیه

پ ن 3: میخواستم اینترنتی برای دوتا فسقلی اسباب بازی بخرم

اونقدر مسئول پیچ خونسردانه و بی ذوق باهام چت کرد

و اونقدر هر جواب و سوال را طولانی کرد که کلا بیخیال شدم ...

پ ن 4: چندروز بیشتر از ماه رمضان نمونده

من عاشق این ماه هستم با تمام مشکلاتش...

اگه مثل من عاشق سحرها و حال خاص این روزها هستید، این چند روز باقیمانده را از دست ندید...