روزانه های یک تریکو تیلو مانیا

میخواهم باز از خودم بنویسیم

روزانه های یک تریکو تیلو مانیا

میخواهم باز از خودم بنویسیم

بهاری در قرنطینه

سلام

شبهای بهاریتون ستاره باران

خوب هستید؟

جای غر زدن و گلایه کردن از این روزها لذت ببرید

هرطوری شده راه حل خوش گذروندن را پیدا کنید

مثل دوست جان من، کیک بپزید

یا غذاهای جدید را تست کنید

خودتون را به چالش های مختلف دعوت کنید

چالش های شاد و سرگرم کننده راه بندازید

قصه بخونید

داستان بنویسید

یا مثل آبانه جان، آرزوهاتون را لیست کنید

یا مثل منو مامان بافتنی کنید

خیاطی کنید

گلدوزی

نقاشی

یا مثل دختر دایی من از این کتابهای رنگ آمیزی ، رنگ کنید

بالاخره توی هرروز میشه یه کاری پیدا کنیم که بهمون خوش بگذره

منم همچین خیلی بیخیال و بی دغدغه نیستم

شغل و کار منم تحت تاثیر قرار گرفته و فعلا از کار بیکار شدم

منم مشکلاتی دارم، ناراحتی هایی، دلخوری، کدورت و....

ولی حتما اونقدر چیزهای خوب وجود داره که وقتم را صرف چیزهای دیگه نکنم

این روزها مهربونی کردن خیلی آسونتر شده

نوشتن جمله های قشنگ برای همدیگه

یا گرفتن عکس از تکه های ناب کتابی که دارید میخونید

ثبت یه لحظه بینطیر و اشتراکش با دیگران

عکاسی از زیبایی ها

تماس های صوتی و تصویری

و هزاران کار ساده که میتونه دلخوشی را به دیگران هدیه بده....

یادتون نره، تو حال و هوای بهاری این روزها باید تلاش کنیم حال خوب را دست به دست کنیم و به همه برسونیم

برای خرید دارو و تایید و ... مجبور شدیم بریم بیرون

رودخانه پر از آب بود و آسمان آبی تر از همیشه

لکه های سفید ابر دلبری میکردن....

بعد از انجام کارها، پدرجان بردنمون سمت ناژوان

من و مادرجان قدم زنان ۴۰۰۰ قدم کنار آب راه رفتیم و به سکوت و صدای پرنده ها و آب گوش دادیم و حرف زدیم

پدرجان هم در فاصله چندمتری رفیق قدیمیشون که همون نزدیکی کشت و زرع میکنن نشستن و حرف زدند

هرچند که ماسک و دستکش این روزها اجازه لذت وافر از بهار را از همه مون گرفته، اما آفتاب مهربون بود و گرم و دیدن آب و درختهای بید حال هر بیننده ای را خوب میکرد...

پ ن ۱: رعایت کنید تا تعداد روزهای قرنطینه کمتر بشه

پ ن۲: انگار همچنان عده ای از آمدن کرونا کاملا بیخبر هستند....

پ ن۳: آقای دکتر این روزها بیشتر هوامو دارن، منم بیشتر هوای رابطونو دارم

انگار بعد از یک ضربه مهلک هردو ترسیدیم

تیلوتیلو چهارشنبه 27 فروردین 1399 ساعت 00:48

نظرات 9 + ارسال نظر

امیر چهارشنبه 27 فروردین 1399 ساعت 10:41

با سلام
قرنطیته را میشه از چند جهت به آن نگاه کرد
الف) نگاه آدم غر زن : خفه شدیم از بس تو خونه موندیم والا ما هم ادمیم و دل داریم . نون که نداریم پول هم که قربونش برم نیست . از بس ماسک زدیم صورتمون ش ه عین شمپانژه از بس الکل و وایتکس زدیم شدیم عین پیرزنا
ب) از نگاه خوش بین) قرنطینه هم نه تنها بد نیست بلکه خوب هم هست . چقدر از هم دور بودیم و فقط شب همدیگرو می دیدیم اونم خرد و خسته و بداخلاق . الان با هم می نشینیم از دلمانذمی گیم از دوست داشتنی هایمان . یه دل سیر حرف می زنیم از خوب و بد و خوشی و ناخوشی هم با خبریم

سلام دوست خوبم
دقیقا همینطوره
زاویه دید آدمها فرق داره

قلب من بدون نقاب چهارشنبه 27 فروردین 1399 ساعت 11:54 http://Daroneman.blog.ir

به به تیلو جان چقدر نبودی
سال نو مبارک
خوش باشی کنار خانواده

ممنونم عزیزدلم
به همچنین شما عزیزدلم

رسیدن چهارشنبه 27 فروردین 1399 ساعت 13:26

فدای محبتت

کاترین چهارشنبه 27 فروردین 1399 ساعت 15:07 http://onclouds.blogfa.com

مثل منم میتونین خرگوش شید ( هویجش را میجود)
تیلو جان من که دارم نهااایت لذت رو می برم چی بهتر از اینکه دیگه مجبور نیستیم ۶ صبح از خواب پاشیم ... صبح شنبه هم لازم نیست سر صف باشیم تازه کلی هم ازمون تشکر می کنن که شهروند وظیفه شناسی هستیم

عالی بود
کاملا حق با شماست

آتشی برنگ اسمان چهارشنبه 27 فروردین 1399 ساعت 18:05

پی نوشت دو رو بشددددددت موافقم انکار نه انگار

واقعا جای تاسف داره

سعید چهارشنبه 27 فروردین 1399 ساعت 20:15 http://www.zowragh.blogfa.com

سلام دختر عموی ماهم
خدا میدونه چقددددددددد دلم هوای اصفهان کرد وقتی گفتی رودخونه پر آبه
آخه من چند سال متوالی اردی بهشت میومدم اصفهان و گاهی تا 10 روز میموندم
اما چند سالیه گرفتارم و نمیتونم بیام

به اصفهان رو که بنگری بهشت ثانی
به زنده رودش سلامی ز چشم ما رسانی