تو را چون جان شیرین دوست دارم ...

سلام

روزتون شیک و پیک

اینجا که هوا از اون هواهای محشره

از اونا که انگار دست و پای منو بستن که نشستم اینجا سرکار...دلم میخواد زنگ بزنم به یه دوست و بگم بیا تا ته دنیا پیاده راه بریم و فقط حرف و حرف و حرف

صبح زود مامان جان در حال بو دادن به هایی بودند که تازه خشک کردند

یک ظرفش را هم برای من گذاشته بودند که با خودم بیارم سرکار

منم تا از راه رسیدم لیوان دمنوشم را پر از به و دارچین و هل و گل محمدی کردم و چند تا نفس عمیق توی اینهمه عطر و بوی خوب کشیدم و حالم زیر و رو شد

امروز جهانم پررنگ تره

امروز انگار دلم برای همه ی کسایی که میشناسم تنگ شده

صبح زود با صدای آقای دکتر از خواب بیدار شدم و هرچی از ته مونده دلخوری مونده بود شسته شد و رفت

توی راه بودند و داشتند برای یه کاری یه راه دور میرفتند و این فرصتی بود برای یکی دو ساعت حرف زدن بی وقفه

بعدش هم سرحال اومدم سرکار

به للی زنگ زدم و گفتم دلم براش یه ذره شده

الانم میخوام به دانا زنگ بزنم

با فهیمه حرف میزنم و قند ته دلم آب میشه

دلم برای رافی پرپر میزنه ولی ملاحظه میکنم

یه عالمه آدم توی لیستم هستند که امروز میخوام حتی شده یه پیغام بهشون بدم

امروز دلم تندتر میتپه

امروز یه عالمه خاطره یادم میاد و خدا را شکر میکنم برای سالی که گذشت ... برای همه اتفاقایی که توی زندگیم افتاده

پارسال همچین روزی اسباب کشیدیم به خونه تازه

یادمه روز اول خیلی دلتنگ بودم

یادمه احساس کردم نکنه کار درستی نبود این جابجایی

ولی الان میدونم که خداوند بهترینها را برامون مقدر کرده بود

پارسال این موقع مامانم هنوز در بستر بیماری بود... هنوز خیلی ناتوان بود ... نیاز به مراقبت و کمک زیاد داشت و الان شکر خدا خیلی خیلی بهتره و من شاکرم از پروردگاری که اینهمه بهمون لطف داشته

وقتی به داشته ها و نداشته ها فکر کنیم ، به داده ها و نداده ها ، به حکمت و مقدر پیشت این اتفاقا ، دلمون آروم میگیره

انگار وقتی عمیق تر به قصه های روزمره مون نگاه میکنیم میفهمیم که باید بیشتر و بیشتر قدر زندگی را بدونیم

دیشب عمه جان و شوهرعمه جان و دخترشون مهمان ما بودند

یکی از سوالات همیشگی دوستان این هست که چقدر عمه جان میان خونه شما

خب واقعیت این هست که من هفت تا عمه داشتم که یکیشون فوت شده و الان شش تا عمه دارم با یه عالمه خانواده های بزرگ

چندتایی از عمه ها خودشون صاحب عروس و داماد و نوه هستند

ولی پدرمن فرزند بزرگ خانواده خودشونن و این هست که ما توی خونمون بیشتر مهمان داریم

خلاصه که تا آخر شب به مهمون بازی گذشت

در نهایت هم از یکی از گلهای من خوششون اومد و هرچی اصرار کردم ببرن قبول نکردند منم دوتا از پاجوش های گل را بهشون دادم

به نظرم مهربونی کردن ساده ست

پ ن 1: مغزبادوم را برای مسابقات خوانداری انتخاب کردند

اونهمه کتاب خریدن و کتاب خوندن نتیجه داده و این دخترچه ی کلاس دومی همچین با اعتماد به نفس از روی متن ها میخونه که آدم کیف میکنه

پ ن 2: مغزبادوم خط خیلی زیبایی هم داره و حساس به نوشتن

به نظرم میتونه نویسنده بزرگی بشه

پ ن 3: امروز دلم خیلی سر به هوا شده ...