عشق دورم تا تو هستی من صبورم

سلام

روزتون طلایی

امیدوارم امروز لحظه های طلایی و نابی را تجربه کنید ، لحظه هایی که خاطره ش یک عمر توی قلب و ذهنتون بدرخشه

دیروز روز پرکار و خسته کننده ای داشتم ، به محض اینکه رسیدم خونه با پدرجان و مادرجان شام خوردیم و یه کمی حرف زدیم

همین که نشستم روی زمین جلوی تلویزیون احساس کردم چقدر خسته و له شدم

همین شد که دراز کشیدم و دراز کشیدن همانا و بیهوش شدن همان

یک ساعتی خوابیدم و بعدش که بیدار شدم دیگه اصلا خوابم نمیومد در حالی که تازه ساعت 10 و نیم شب بود

خلاصه که یه کمی با دوست جان حرف زدیم ، یه کمی با خواهر جان و بعد زنگ زدم به آقای دکتر...

آقای دکتر هم گفتند که خیلی دلتنگ هستند و پاشو چراغ اتاق را روشن کن تا تصویری بشینیم به گپ زدن ....

این گپ چیزی حدود سه ساعت طول کشید و رسید به خاطره بازی و در نهایت رد و بدل کردن عکس صفحات منتخب کتاب آقای دکتر و بعد هم خوندن کتاب...

اصلا نفهمیدم چی شد که خوابم برد...

و اینگونه بود که ساعت 7 صبح با صدای گوشی بیدار شدم .... بازم آقای دکتر بودند که داشتند میرفتند برای جلسه و میخواستن که منم خواب نمونم!!!!

من زیادی خوابالو هستم یا ایشون زیادی اکتیو؟؟؟

من کلا به خواب بیشتری نیاز دارم ، بهر حال آدمها با هم متفاوت هستند

و من باید حداقل 8 ساعت در شبانه روز به طور مداوم و پشت سر هم بخوابم وگرنه کل روز خسته ام ....

کار جالبی که آقای دکتر دیشب برام کرده بودند این بود که یه سری کلمات کلیدی از توی حرفهامون درآورده بودند و بعد از اینکه من خوابم برده بود اونا را واسم نوشته بودند... خیلی خوندنش مزه داد... انگار یه چراغ توی ذهنم روشن شد که چه چیزایی برای ایشون پررنگ تر هست و چه چیزایی برای من ....

پ ن 1: عنوان مربوط به آهنگی هست که دیروز آقای دکتر برام فرستادن

پ ن 2: با یه دوست بسیار عزیز و نازنین که خیلی از شماها میشناسینش صحبت میکردم و به یه خودشناسی عمیق تر از خودم رسیدم

بعضی از دوستها از جنس طلا هستند و باید عین یک جواهر ازشون مراقبت کنی و مراقب اون رابطه باشی که خیلی ارزشمنده و نباید از دستش بدی

پ ن 3: فکر میکنم یکی از دوستای نازنینم داره عاشق میشه و الان در مرحله انکار هست...

براش بهترینها را آرزو میکنم ... لطفا دعاش کنید

پ ن 4: مادر رافائل جان مریض هستند، لطفا دعاشون کنید ...

آثار این انرژی های خوب و مثبت اول به زندگی خودمون برمیگرده

برای سلامتی همه عزیزانتون دعا کنید و مادر رافائل را هم یاد کنید

پ ن 5: دیشب اونقدر خسته شدم بودم که توی آسانسور تا برسم به طبقه خودمون ، بوتم را از پام درآوردم

دوستم هم برام تعریف کرد که دقیقا دیشب اونقدر خسته بوده که دقیقا همین کار را کرده !!!!!!

دنیا خیلی کوچیکه و ما آدمها خیلی به هم دیگه شبیه هستیم

همونطوری که آدمها بی نهایت با هم متفاوت هستند، بینهایت هم به هم شبیه هستند....