میرسی به حرف من....

سلام

صبحتون زیبا

امیدوارم هرجا هستید حال دلتون خوب باشه

هیچ فرقی نمیکنه آفتاب باشه یا ابری

بارون بیاد، برف بیاد

حتی فرقی نمیکنه الان کدون فصل سال هست

اگه دلمون گرم باشه ، اگه دلمون خوش باشه، اگه امید به زندگی در وجودمون موج بزنه همه چیز قشنگ و زیبا میشه ، حال دلمون خوب میشه

امروز یکی از معمولی ترین روزهای پاییزی هست که با کمی همت و تلاش میتونه تبدیل بشه به یه خاطره قشنگ

با یه سوپرایز کوچولو

با یه پیام هیجان انگیز

حتی با یه شاخه گل

خلاصه که مراقب باشید زندگی از دستاتون لیز نخوره

نکنه یهو نگاه کنید پاییز تمام شده باشه و هیچ خاطره ی هیجان انگیزی ازش نداشته باشید

من صبح ها برای حال دلم یه سری ذکر دارم که با خودم زمزمه میکنم

نه تعدادشون را میشمارم نه در مکان و زمان خاصی انجام شون میدم

همین که از خونه میزنم بیرون شروع میکنم برای خودم زمزمه کردن تا برسم دفتر

گاهی احساس میکنم تمام زمین و زمان دارن با من ذکر میگن... گاهی احساس میکنم تمامی کائنات دارن تسبیح میگن

تا حالا این حس را داشتین؟

در لحظه ای واقع بشین که انگار تمام عالم دارن تسبیح میگن؟

من اینجا در یکی از بهترین جاهای زمین زندگی میکنم

جایی که همسایه های مهربونی دارم

دیروز خانم همسایه را توی کوچه دیدم و یه حال و احوالی کردیم

گفت چرا ماسک زدی...

عصر یه کاسه بزرگ گل سرخ پر از شلغم داغ برام فرستاده بود باورتون میشه قلبم گرم شد....

مامان جان هم یک ظرف خیارشور ، از اون خیارشورهای قلمی خوشمزه برای خانم همسایه فرستادند

راستی آقای همسایه که پیر بود و یک کمی آلزایمر داشت را یادتونه؟

همون که چند هفته پیش موقع خرید دیدمش و گلدونی که خریده بود را نمیتونست با خودش بیاره و من گلدونش را از مرکز خرید تا خونشون براش آوردم ؟؟؟

شایدم یادم رفته اینجا تعریف کنم...

بهر حال پیرمرد حال چندان خوبی نداشت، آلزایمر هم اذیتش میکرد

گاهی با لباسهای خونه میزد بیرون و حاج خانمش را حسابی حرص میداد

دیروز عصر فوت کرد

من که کلی غصه خوردم ، با خودم گفتم حالا حاج خانم داره با خودش میگه کاش هنوزم بودش و حرصم میداد...

کاش زنده بود و با لباسهای خونه از خونه میزد بیرون...

عمر کوتاهتر از اونچیزی هست که در باورمون بگنجه

تا نگاه کنیم دیر شده...

مهربونی یادتون نره