شوماخر نباشیم...

سلام

صبح قشنگ چهارشنبه ای تون پر از حال خوب

انشاله که حال دلتون بهتر باشه و  آخرین روزهای پاییز را به خوشی روزگار بگذرونید

فندوق کوچولوی قصه های تیلویی همچنان خونه ی ماست و با انرژی کل خانواده را سرحال کرده

صبح های زود با صدا و لبخند قشنگش از خواب بیدار میشیم و شبها تا دیروقت باهاش بازی میکنیم

صبح که میومدم یک راننده ی عزیز با ماشین پراید همچین لابلای ماشین ها لایی میکشید و به این در و اون در میزد و تند میرفت که نگو و نپرس

بعد در اولین چهارراه با رسیدن به چراغ قرمز پشت سرش ایستادم

دوباره دیدم همون حرکات را انجام میده و یکی دوجا هم حسابی اعصاب بقیه راننده ها را خراب کرد و چند تا بوق ممتد هم زد

و چهارراه بعدی دوباره با ما پشت همون چراغ قرمز بود

و باز چهارراه سوم...

اونهمه بد رانندگی میکرد... اونهمه اعصاب بقیه و خودش را به بازی میگرفت و در نهایت همونجایی بود که بقیه ....

پ ن 1: دیروز عصر بازم یه کمی دلم گرفته بود

آقای دکتر قرار حرف زدن آخر شب را گذاشتند... آخر شب هم گفتند نشستم تا مثل یک سنگ صبور واقعی حرفهات را بشنوم

من شروع کردم درد دل کردن.... یهو وسط درددلای من زدن زیر خنده

نه اینطوریا... قاه قاه ... بلندبلند... منم باهاشون میخندیدم...

این مدل درد دل کردن و این مدل سنگ صبور قطعا خیلی نادر و کمیاب هست

پ ن 2: قبل از اینکه زمان شمردن جوجه ها بشه یه فکری به حال پاییزتون بکنید