روزانه های یک تریکو تیلو مانیا

میخواهم باز از خودم بنویسیم

روزانه های یک تریکو تیلو مانیا

میخواهم باز از خودم بنویسیم

دوستی

سلام

روزگارتون شیرین

 

چقدر آدمهای دور و برمون در روحیه و زندگیمون اثر دارن

برای همینه که باید در انتخاب آدمها دقت کنیم

بعضی از آدمهای زندگی ، انتخابی نیستن...

اما اون قسمتی که در اختیارمون هست را باید دقت کنیم

(از نظر من دوستی چه مجازی باشه چه واقعی دوستی هست... و نمیشه این دو را جدا کرد)

 

من دوست های بینظیری دارم، افرادی پر از انرژی ها مثبت

افرادی با ادبیات زیبا که قشنگ حرف زدن را ازشون یاد میگیرم

آدمهایی با نگاه زیبا که زیبا دیدن را با اونا تمرین میکنم

دوستایی دارم که زندگی کردن را خوب بلدن...

دوستایی که مهربونی را یادم میدن

دوستایی که بهم یادآوری میکنن چه مسئولیتهایی برعهده من هست... چه بخوام چه نخوام...

دوستایی دارم که با اونا شادی بی حد را تجربه میکنم

دوستایی که خندیدن را یادم میارن و منو میخندونن

درسته که دایره وسعت این دوستی‌ها به تناسب فرق داره...

درسته که تنها یه دوست هست که میتونم هر حرفی را بهش بزنم

میتونم باهاش گریه کنم و بخندم و توأمان تجربه های زیادی داشته باشم

و البته من پررنگ ترین فرد زندگیم ... بهترین دوستم هست... رفیق ... پا به پا....

و جا داره بگم که بعضی از افراد جدای از نسبتی که با ما دارن، بهترین دوستمون میشن ....

 

 

پ ن 1: خداوند را سپاس به خاطر تمام دوست های بینظیری که بهم داده

پ ن 2: خیلی ها جا افتادن... چون اگه میخواستم همه مدل دوستی هام را بنویسم بحث به درازا میکشید

پ ن 3: از تجربه دوستی هاتون بگین

نظرات 8 + ارسال نظر
بهار شیراز یکشنبه 8 بهمن 1396 ساعت 10:24

خداوند را سپاس به خاطر تمام دوست های بینظیری که بهم داده
خودت هم دوستی هستی که هم صحبتی باهات شیرین و لذت بخشه..سرشار از انرژی مثبتی و چشمای زیبابین داری ...
خوشحالم از داشتن ات
هر پستی که ازت میخونم یاد میگیرم که اطرافم رو قشنگ تر ببینم

ای جون
کاش واقعا همچین دوستی باشم من...

من از داشتنت به خودم میبالم
چون چیزهایی ازت یاد میگیریم که هیچ جای دیگه آموزش داده نمیشه

سعید یکشنبه 8 بهمن 1396 ساعت 10:28 http://anti-efsha.blogsky.com/

سلام. خوبه که چنین دوستایی داری. ایشالله تریکوت خوب بشه.

اگر به ما هم سری بزنید، خوشحال میشیم.

فکر نکنم این پست در مورد بیماری من بوده باشه... و فکر نکنم بیماری من در دوستیم با دیگران اثری داشته باشه...

lili یکشنبه 8 بهمن 1396 ساعت 15:01

سلام
من خواننده همیشگیت هستم چه خوب که با این خط درشت تر نوشتی انرژی بیشتری برای خوندن میده. همین راهو ادامه بده. شاد وسالم باشی.

سلام به روی ماهت
متشکرم
سعی میکنم از این به بعد همیشه همینطوری بنویسم

امیر یکشنبه 8 بهمن 1396 ساعت 17:50

با سلام
حدیث از معصوم و قریب به یقین از امام علی باشد که دو نعمت وجود دارد که تا هستند قدر اونا را نمیدانیم یکی امنیت و دیگری سلامتی. اما باید دوست خوب و دلسوز را هم به این دو نعمت اضافه کرد دوست خوب بهتراز فامیل است. و اگر این دوستان بهتر و داناتر از خودمان باشد چه بهتر . که بتوانیم از نصایح و رهنمودهایشان استفاده کنیم.
تعداد دوستان من اندک ولی خدا را شکر همه خوب هستند. بهترین دوستم که پسر عمه ام بود و مهندس پالایشگاه ابادان نیز در جوانی قربانی چند دزد شد و بخاطر ماشینش اونو کشتند و چند سال است که قاتلینش در زندان هستند و علیرغم دادن دیه بقیه جهت اعدام انان تاکنون این کار انجام نشده است .

سلام و روز بخیر
واقعا دوست خوب نعمت بینظیری است
خیلی متاسف شدم خدا رحمت کند پسرعمه شما را
در مورد اعدام و بخشش هم من در جایگاهی نیستم که بخوام چیزی بگم...

امیر یکشنبه 8 بهمن 1396 ساعت 18:24

چه حس خوبی ست،
اینکه در کسی تمام خوبی ها را پیدا کنی.

خوبی‌هایش را بگذاری جلوی چشمانت و کیف کنی از انتخابی که کرده‌ای.

اره خیلی حس قشنگیه

x یکشنبه 8 بهمن 1396 ساعت 19:32 http://malakiti.blogfa.com

من خیلی چیزا از دوستام یاد گرفتم به خصوص دوستای وبلاگیم
از دو سه تا دوستای بلاگر که به شدت کتابخون بودن کتاب خوندن رو یاد گرفتم و جزو عادت هام شد و یکی دو ساله امار کتاب خوندنم از صفر به مقدار قابل توجهی رسیده خیلی وقت ها هم کتاب هایی رو خوندم که معرفیش کردن
از یکیشون قاطعیت رفتار رو یاد گرفتم
از اونی که ساده تر از بقیه بود و نمیتونست جواب ادم های گستاخ رو بده و خودخوری می کرد یاد گرفتم بیشتر مراقب صحبت هام باشم مبادا کسی رو ازرده کنم

از دوستی که خیلی اهل حساب و کتاب بود یاد گرفتم هزینه هام رو چجوری کنترل کنم و الان چند ماهه خیلی حواسم به هزینه هام هست دقیق ثبت می کنم همه چی رو
از دوستی که روحیه ی شاد و شیطونی داشت و گه گاه عکس لاک هاش و ناخن هاشو میذاشت تشویق شدم از لاک هام استفاده ای جز "تو شیشه خشک شدنشون"داشته باشم

حتی یه بار یکی از بلاگرا تو زمستون به گرفتن روزه قضا ها اشاره کرد و من تازه یادم افتاد چرا همیشه بعد از عید یاد گرفتن روزه های قضا میفتم ؟؟؟ اون سال چندتا روزه ی قضا تو زمستون گرفتم در واقع جذقه اش یاداوری همون دوست بود
از طریق یکی از دوستان بلاگرم بااپلیکیشن های جدید و خوب کتاب الکترونیکی اشنا شدم (و اکثرکتاب هایی که میخونم با همون اپلیکیشنه)

یه مدت برنامه داشتم با یکی از دوستای بلاگر درس میخوندیم هر 6 ساعت ساعت مطالعه مون رو به هم اعلام می کردیم و اون کار مشارکتی باعث شد ساعت مطالعمون بالاتر بره
حتی همین دیشب با یکی دیگه ار دوستای بلاگر قرار گذاشتیم ساعت خوابمون رو درست کنیم (هر دومون شب تا نزدیک 2_3 بیدار بودیم) ایشون یه سری راهکار بلد بودن گفتن دیشب امتحان کردم شب زودتر از همیشه و راحت خوابم برد

یه سری دوست هم دارم مثل تیلو تیلو , با سوالایی که تو اخر پست هاشون می نویسن باعث میشن داشته هام رو بشمارم و خدا رو بابتش شکر کنم :)

خدا رو شکر :)

مالاگیتی عزیز دلم سلام
خیلی خوشحالم که از داشتن دوستی مثل شما که خوب بلده شکر گزار داشته هاش باشه....
واقعا باید یاد بگیریم از تمام آدمهای اطرافمون رفتارها و اخلاقهای خوبشون را یاد بگیریم و هر روز بهتر بشیم

لیلی دوشنبه 9 بهمن 1396 ساعت 10:30 http://leili1988.blogfa.com/

تیلو جان تو از اونایی هستی که وقتی ناشکر و غر غرو میشم برای تاثیر گذاشتن رو رفرش شدنم بعت سر میزنم
ممنونم که هستی عزیزم

من خودمم گاهی ناشکر و غرغرو میشم
میام از شماها انرژی میگیرم

x سه‌شنبه 10 بهمن 1396 ساعت 00:57 http://malakiti.blogfa.com

دقیقا همینه
زندگی همه ی ماها هم روزا و لحظه های خوب داره هم بد . اصلااین دو تا در کنار هم معنا داره . خوبه که بتونیم شاکر لحظه های خوب باشیم و تو لحظه های سختصبوری کنیم .

من خودم را میگم... گاهی همه این حرفها را میدونیم و بلدیم اما عمل نمیکنیم

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد