زندگی را زندگی کنیم

  

گاهی انگار یک باره هزارساله میشوم

اندازه هزار سال خستگی در تنم جا خوش میکند

یک باره انگار ناتوان میشوم

شاید حجم دردها از تحملم خارج شده

گاهی کاسه صبرم اندازه یک قطره دیگر بیشتر گنجایش ندارد

و وقتی آن یک قطره به آن اضافه میشود ...

دارم میفهمم که پیر شدن چه مزه ای میدهد

مزه ی گس یک خرمالوی رسیده

مزه ی یک چای گرم میان دستان یخ زده

مزه ی نان با عطر سحر انگیزش

پیرشدن مزه ای شبیه یک صبحانه ی دو نفره است... اغواگر و پرطمطراق

از یک جایی به بعد مشکلات میشوند جزئی از زندگی

جزئی از روزمرگی

و دیگر هیچ چیز نه تو را آنچنان غمگین میکند و نه آنچنان شاد

از یک جایی رودربایستی ها راکنار میگذاری و سعی میکنی زندگی را واقعا زندگی کنی

از یک جایی به بعد لحظه ها را مزمزه میکنی و به خاطر میسپاری

زندگی در هر دهه.. در هر سال ... در هر فصل ... در هر ماه و در هر روز میتواند زیباباشد

به شرط اینکه یاد بگیریم چطور زندگی کنیم

نترسیم از گذر سریع ایام...

زندگی را زندگی کنیم

این متن فقط یک دلنوشته است که یهو دلم خواست اینجا بنویسمش

حالم کاملا خوبه

جای هیچ نگرانی ای نیست