روزانه های یک تریکو تیلو مانیا
میخواهم باز از خودم بنویسیمروزانه های یک تریکو تیلو مانیا
میخواهم باز از خودم بنویسیمدرباره من
من یک تیلوتیلوی رنگی هستم که سعی میکنم زندگی را تمرین کنم ، لحظه ها را زندگی کنم و از لحظه لحظه ی این موهبت الهی لذت ببرم، عقاید سیاسی و اعتقادیم ماله خودم ، شادیها و انرژی های خوبم را با دوستام اینجا به اشتراک میزارم ... دوست دارم با شماها زندگی را تمرین کنم و در کنارتون دنیا را به جای بهتری برای زندگی تبدیل کنیم، دوست دارم مهربانی را ترویج بدهیم ، دوست دارم دوست داشتن ، محبت ، از خودگذشتگی ، عشق ، ایثار و فداکاری را به معنای واقعی تمرین کنیم ، یادمون نره عمرماندگار نیست و هرچقدر کش دار به نظر بیاد خیلی زود به پایان میرسه...
آدرس اینستا برای دیدن کارهای میناکاری: aftab_minakari
ادامه...
پیوندها
- پرنده گولو
- گیس طلا
- من جین هستم
- آزاده
- ر مثل ...
- بهار بانو
- هزارسال
- رافائل
- 7min
- پرژین
- بانو دل آرام
- کلبه چوبی آذر
- یادداشت های روزانه
- لاندا
- شاهزاده خانوم
- پسرعمو
- مگهان
- پروانه
- صحرا
- ماهی و جوجه
- ماه نو
- باران
- اینجا بدون من
- دختری به نام نل
- سمفونی مردانه
- اینجا مدرسه نیست
- .
- مالاکیتی
- تصویر روزهای رها
- بلاگر کبیر گزارش میکند
- عالی جان
- شمیم
- فندوقی عزیز
- پزشک طرحی آنه
- بهامین
- مهربانو
- روزهای ناتمام من
- نون سین
- مهدی اردیبهشتی
- طیبه جان
- آشتی جان
- فصل پنجم
- مامان ستی و سپهر
- رها
- هدیه
- دکتر پرسیسکی
- الهام متولد شهریور «در بازوان»
- آذرماهی
- بلاگر
- خورشید درخشان - سهیلا
- واتو واتو
- جان شیرین
- مامان فرشته ها
- بدون ویرایش- ترانه جان
- خورشید جان
- الی عزیز
- مامان کنجد
- شارمین دوست نازلی
- دکتر ربولی حسن کور
- خانمی
- همراز
- لیمو
- ترانه جدید
- رضوان عزیز
- طیبه و احساس پاکش
- خاتون یک مهندس
ابر برجسب
روزانه قصه نامه عکس شعر روزهای ما داستان کوتاه ترک عادت کاردستی یادداشت کلوب للی کتاب سفر دانیا چالشجدیدترین یادداشتها
همهبایگانی
- اردیبهشت 1403 9
- فروردین 1403 11
- اسفند 1402 6
- بهمن 1402 12
- دی 1402 7
- آذر 1402 14
- آبان 1402 16
- مهر 1402 24
- شهریور 1402 23
- مرداد 1402 18
- تیر 1402 16
- خرداد 1402 19
- اردیبهشت 1402 14
- فروردین 1402 13
- اسفند 1401 5
- بهمن 1401 11
- دی 1401 13
- آذر 1401 8
- آبان 1401 11
- مهر 1401 15
- شهریور 1401 20
- مرداد 1401 14
- تیر 1401 12
- خرداد 1401 7
- اردیبهشت 1401 14
- فروردین 1401 14
- اسفند 1400 7
- بهمن 1400 7
- دی 1400 1
- آذر 1400 8
- آبان 1400 13
- مهر 1400 16
- شهریور 1400 30
- مرداد 1400 18
- تیر 1400 22
- خرداد 1400 23
- اردیبهشت 1400 16
- فروردین 1400 12
- اسفند 1399 20
- بهمن 1399 22
- دی 1399 21
- آذر 1399 28
- آبان 1399 5
- مهر 1399 22
- شهریور 1399 20
- مرداد 1399 18
- تیر 1399 10
- خرداد 1399 20
- اردیبهشت 1399 28
- فروردین 1399 8
- اسفند 1398 17
- بهمن 1398 21
- دی 1398 24
- آذر 1398 23
- آبان 1398 15
- مهر 1398 3
- شهریور 1398 14
- مرداد 1398 21
- تیر 1398 29
- خرداد 1398 21
- اردیبهشت 1398 25
- فروردین 1398 12
- اسفند 1397 18
- بهمن 1397 13
- دی 1397 20
- آذر 1397 28
- آبان 1397 26
- مهر 1397 2
- شهریور 1397 24
- مرداد 1397 24
- تیر 1397 22
- خرداد 1397 27
- اردیبهشت 1397 30
- فروردین 1397 22
- اسفند 1396 21
- بهمن 1396 21
- دی 1396 13
- آذر 1396 23
- آبان 1396 25
- مهر 1396 1
- شهریور 1396 19
- مرداد 1396 28
- تیر 1396 23
- خرداد 1396 17
- اردیبهشت 1396 22
- فروردین 1396 21
- اسفند 1395 23
- بهمن 1395 26
- دی 1395 32
- آذر 1395 23
- آبان 1395 29
- مهر 1395 16
- شهریور 1395 41
- مرداد 1395 40
- تیر 1395 36
- خرداد 1395 39
- اردیبهشت 1395 37
- فروردین 1395 34
- اسفند 1394 39
- بهمن 1394 39
- دی 1394 28
- آذر 1394 25
- آبان 1394 22
- مهر 1394 24
- شهریور 1394 31
- مرداد 1394 17
تقویم
اردیبهشت 1403| ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |
| 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
| 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
| 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
| 29 | 30 | 31 |
جستجو
در نهایت همه تنهاییم...
لطفا نخونین
از آنهایی که نمیخوانند واقعا متشکرم
سلام
نمیدونم تا حالا به این نتیجه رسیدین که در نهایت همه ی انسانها تنها هستند؟
اگر هزاران دوست .. رفیق... همکار... دور و برت باشن...
اگر خواهر و برادر داشته باشی...
اگه حتی عاشق باشی و یک نفر عاشقانه دوستت داشته باشه...
در نهایت تنهایی...
به تنهایی باید بار غصه ها را به دوش بکشی...
خیلی از غصه ها هستند که هیچکس نمیتونه روشون مرهم بزاره...
خیلی وقتا چون خیلی آدمهای دور و برت را دوست داری بیشتر آسیب پذیر میشی...
حساس تر میشی...
آدمها بیشتر میتونن ناراحتت کنن
وقتی اونقدر عاشق هستید که میتونید هر اشتباهی را ببخشید ... به راحتی کسی پیدا میشه که بهتون خیانت کنه... و شما زخمی میشی... اما هنوز ...
حداقل من اینطوری هستم... زخمی شدم ... این زخم عفونت کرده ... کاری شده... زده به استخونم ... اما لبخند میزنم... میخندم
چرا؟
چون تنهام
چون از تنهایی میترسم
چون کندن و رفتن را یاد نگرفتم ...
امروز تنهایی دارم باز خیلی غصه را به دوش میکشم... گاهی ناخواسته اخم میکنم ... اما باز چروکهای پیشونیم را صاف میکنم و لبخند میزنم...
من خودم را میشناسم... دردی که منو نکشه ، منو قوی تر میکنه...
پس زیر بار این دردها یا قراره بمیرم ... یا عین ققنوس از نو متولد بشم....
تازه میدونم کسی نظاره گرم هست که حساب کتابش دقیق و درسته... میدونی کسی هوامو داره که از قلبم خبر داره...
اما ....
باید اما و اگرها را دور ریخت... من که در نهایت میبخشم... باید همین ابتدا ببخشم ... تا خودم رنج کمتری ببرم
یا باید کوله بارم و جمع و کنم و رها بشم...
الان چیزی که رنجم میده دوراهی هست که سرش موندم... دوراهی که نمیدونم دقیقا باید چکار کنم... عقلم و قلبم هر کدوم سازهای ناهمگون میزننن... حتی اونا هم تکلیفشون روشن نیست...
دلم میخواد الان معجزه میدیدم... دلم میخواد الان دستی دراز میشد...
اما در نهایت تنهاییم... به تنهایی باید به بهشت یا دوزخ وارد بشیم... به تنهایی باید راههای کوتاه و دراز را بپیماییم...
همه چیز در تنهایی رخ میده
و من الان اونقدر تنهایی بهم فشار آورده که دارم به شکستن فکر میکنم ....
یک روز یک دوستی برام نوشته بود... آینه تا وقتی نشکسته فقط یک تصویر را نشون میده ولی وقتی بشکنه به بلوغ میرسه و هزاران تصویر به نمایش میگذاره... نمیدونم چقدر این حرفش درسته ... اما این حرف در ذهنم تکرار خوبی نداره
یک روز یک دوست بهم گفت برای بیرون آمدن از دنیای تنگ پیله باید دیواره ها را بشکافیم... بشکنیم ... دنیامون را ویران کنیم
من از ویران کردن دنیام میترسم
من از اینهمه ازدحام کلمه میترسم
من از اینهمه بغض میترسم
من از اینکه مهربانی در درونم هر روز کدر تر بشه میترسم
من از اینکه هر روز دارم یاد میگیرم هیچ انسانی قابل اعتماد نیست میترسم
من از ترسهایی که عین تار عنکبوت دارن منو احاطه میکنن میترسم ... این تارها اگه به موقع زدوده نشن به زودی تبدیل به طنابی میشن که منو خفه خواهند کرد...
نمیدونم اینهمه کلمه از کجا میجوشه... اما میدونم هنوز داره از جای خنجر خون میچکه...
من از یک خنجر تو زندگی بارها زخمی شدم... شاید خدا داره صبرم را آزمایش میکنه...
شاید خدا میخواد با این خنجر خو بگیرم... شاید داره بهم درس میده و من فراگیر خوبی نیستم...
من انسان درونگرایی نیستم... من نمیتونم بی عشق زندگی کنم... من یاد نگرفتم که در غار تنهایی ها بخزم ...
من دارم با خودم امروز چیکار میکنم
اگه به یه سری از چیزها اعتقاد نداشتم ... امروز حتما گسسته بودم ....
فدای اون دل مهربونت برم که اینطور شکسته
تنهایی سکانس آخر تمام عاشقانه های یک زن است
اینو بارها و بارها زمزمه میکنم
بیا بغلم تیلوی مهربونم
Elahi bemiram
In ghose chie k tiloie shad o nazanin mano aziat karde:'(
Omidvaram sarboland biai biron mesle hamishe
چرا نخونیم خوووو
سلام
من نامه ات یا بهتر بگم رنج نامه ات یا شکوایه ات را خواندم ان هم با دقت ....
اگر کار بدی کردم ببخش اما دستورات و قوانین خدا و ائمه را عده زیادی رعایت نمی کنند منم مثل یکی از آز آنان رعایت نکردم و نامه ات را خواندم ....
اما تنهایی !
این کلمه مفهوم کلی و وسیعی را شامل می شود و علتش هم نگرش زاویه دید ادماست به تعداد کل آدم ها این واژه معنی و مفهوم متفاوت دارد . تعریف من از تنهایی با تعریف شما ممکن است فرق زیاد داشته باشد شما از زاویه دید خودت تنهایی را می بینی و من از دریچه چشم خودم ....
مهم نیست که کدام درست است و کدام غلط ... چون اینجا غلطی وجود ندارد و همه هم درست است و نمره کامل را می گیرند...
عده ای از تنهایی گریزانند و عده ای طالب آن .... عده ای از تنهایی می ترسند و عده ای عاشق آن هستند.... کاری نداریم که کار کدام یک درست است و کدام اشتباه چون هر کدام برای خودشان دلایلی دارند و فلسفه خاص خود را.
اما علت تنهایی را باید جستجو کرد ... شاید حسین پناهی را بشناسی شاعر درون گرا و هنرپیشه بسیار عالی که چند سال پیش فوت کردند و کتاب ها و فایل های صوتی زیادی دارد جملات فلسفی زیبایی دارد و الان از ایشان کمک می گیرم و ایشان می گویند:
... دیدی وقتی یه بادوم تلخ می خوری ؟ !!! سریع بعدش چند تا بادام شیرین تند تند می خوری تا تلخیش از بین بره ...
تو دیگه لذتی از بادوم های شیرین نمی بری ! فقط میخای اون تلخی را فراموش کنی ! وقتی اون تلخی تمام شد دیگه می ترسی بادوم بخوری که نکنه دوباره تلخ باشه ... عشق مثل اون بادوم تلخ است !!!
بعدش با آدمای زیادی آشنا میشی ولی فقط برای فراموش کردن اون ... بعدش هم دیگه می ترسی عاشق بشی .... در اصل ؟آدما فقط یک بار عاشق میشن و از اون به بعدش یا واسه فراموشیه یا از اجبار تنهایی !
یه مثل انگلیسی میگه : ازدواج مثل بادم می مونه نمیدونی تلخ است یا شیرین مگر اینکه اونو بشکنی تا متوجه بشی که تلخ است یا شیرین ...
نوشتی که زخمم عفونت کرده و به استخوان رسیده ... درست اما چشم بر هم گذاشتی و انتی بیوتیک استفاده نکردی تا عفونی شد و الان درد داری اما همین که احساس درد داری یعنی ادامه حیات ولو زندگی با درد ....
کسی که تا الان دوام آورده و نشکسته مطمن باش که مثل فولاد شده و نشکن است و گر خدای نکرده هم بشکنه غمی نیست چون می تونه همراه و لنگه تو باشه میشی مثل ریل که همه جا همراهت هست بدون اینکه مزاحمتی برایت داشته باشد و حتی مکمل ات هم میشه...
بقول اون دوستی که برات گفته بود مثل ایینه اگر بشکنی هزار بار تکرار میشی پس نگران شکستن نباش و یا دوستی که گفته بود پیله خود را باز کن و پروانه باش و گرنه مثل کرم مرده می مونی
بشکن خود را ... نگران فنا شدن نباش اگر دقت کنیم "بقا" و "حیات"در گرو فنا شدن از "من" است
شاید آهنگ چینی بند زن درویش جاویدان را گوش داده باشی که میگه : چینی بند زن امده چینی بند زن اومده که چیزای شکسته را بند میزنه .... و اعلام می کنه که حتی برگ گل را بند میزنه و تنها دل شکسته را که نازکتر از برگ گل هست را نمی تونه بند بزنه
میدونم زخم خنجر خوردی و خون ازش می چکه ... اما خیلی ها این زخم را خوردند و جای زخم اونا خوب شد ولی چون تو مثل بقیه بی تفاوت نبودی و نیستی جای زخم خوب نشده است ...
تو هم سعی کن این مفهوم را از زخم خنجر داشته باشی که این امتحان خدا بوده است و خدا دوست داشته که ترا زخمی ببیند و در عین زخم خوردن شاکر باشی و این بزرگترین نعمت است ....
کمتر کسی این گونه می تواند باشد و خوش به حالتون
در اخر باز هم بابت خواندن مطلب عذر خواهی می کنم که خواهشتان را نادیده گرفتم
تیلو من نخواندم به جرات متونم بگم اولین نوشته ای هست که که فضولیم گل نکرد و نخوندم اما اگه میشه به عنوان پاداش این کارمم که شده رخصت بده بیاییم بخونیمش قصه خودت باشه ها نه قصه رویای ات دختر
قصه غصه های هم را بخونیم درمون میشیم؟
واقعا نخونم ؟ یه راست اومدم فقط تو نظرات... گفتم اجازه بدی بعد بخونم :)
اجازه ی منم دست شماهاست عزیزای دلم
با اجازت میخوام بخونمش دلم به لرزه افتاد..
تنهایی یه حسه. مثل همه حسهای دیگمون. تو وجودمونه.. چیز بدی هم نیست.. مثل همیشه قوی باش این یه دوره ایه امیدوارم به سلامت ازش رد بشی
ممنونم
با وجود دوستایی مثل شما همه چیزای سخت را میشه پشت سر گذاشت
با زندگـــــــــــــــــــــــــــی قهـــــــــــــــــــر نکنــــــــــــــ....
دنیــــــــا منتـــــــــــ هیچ کس رو نمی کشــــــــــــــــــــــــــــه…دنیا ارزش نداره عزیزم بخند از ته دل، من مونا هستم به تازگی دارم وبتو میخونم بعضی روزا اینجور میشم ولی باید صبر پیشه کرد
دوست جدیدم ممنون
دقیقا همینطوریه
میدونی تیلو....
من خودم همیشه با عقل میرم جلو ... ولی اونهایی که با احساس میرن جلو برام خیلی قابل ارزشن... خیلی شجاعت میخواد با احساسش ادم بره جلو... خیلی شهامت میخواد...
گفتی سر دو راهی هستی ... امیدوارم با توجه به روحیاتت بهترین راه رو انتخاب کنی... فقط انتخاب کن...
زندگی سخته