قصه (3)

  

خانواده ی مهرانه در خانه کامپیوتر نداشتند

ولی مهرانه مشتاقانه ساعاتی را در دفتر کنار عمو و سایرین مشغول به کار بود

یکی از دوستان عمو کامپیوترش را به مهرانه داد تا ببره خونه و بیشتر باهاش تمرین کنه

کامپیوترها هنوز موس نداشتند

همه چیز در خط های فرمان نوشته میشد...

برنامه هایی با محدودیت های بسیار

اما علاقه های مهرانه بیشتر از این حرفها بود

چیزهایی میزد با برنامه زرنگار که باعث شگفتی میشد... خطوط فرمانها را حفظ بود

یکی دیگه از دوستای عمو بهش کتاب زرنگار را هدیه داد

وای چه هدیه ی ارزشمندی بود

**********************************************

هنوز اون روزها نمیدونستم که میشه نرم افزارها را از روی کتابها یاد گرفت

هنوز با Dos در حدی آشنا بودم که عمو و دوستاش بهم یاد داده بودند

اون کتاب پنجره ی تازه ای به روی من گشود

شروع کردم به خوندن و امتحان کرد

اون روزها کسی از حاشیه گذاری و خطوط و شگلهای زیاد در برنامه زرنگار سر در نمیاورد

و من با همون امکانات برای مدرسه ی خودمان ، مجله هایی میزدم که باعث حیرت همه بود

دوست عمو عاشقم شده بود و سیستمش را بهم امانت داده بود

اون یکی دوست عمو عاشقم شده بود و برام کتاب زرنگار هدیه میخرید

و من در عالم دیگری سیر میکردم... عالمی که هیچ پسری را نمیدیدم

دوست های عمو هم پسرهای محجوبی بودند که رفتارهای مردانه ای داشتند

شاید هم از خجالت رفاقتی که با عمو داشتند رفتارهایشان بسیار معقول و معمول بود

روزها به مدرسه میرفتم و لابلای دختربچه هایی که زیاد از خودم بزرگتر نبودند، با علاقه ی بسیار به کارهای مدرسه مشغول میشدم

و بعدازظهرها به شدت مشغول کار با کامپیوتر

حالا دیگر پایه ی ثابت دفتر بودم

دیگر به دفتر کارشان رفت و آمد نداشتم ... عموجان کارها را به من میدادند و من در خانه کار میکردم

شاید آن روزها از علاقه ی دوستانش خبر داشت

شاید...

خیلی نگذشت که بهترین تایپیست آن دفتر من بودم...

خیلی نگذشت که کار آنها سکه شد...

و خیلی نگذشت که دوست عمو (صاحب کامینزد پدر رفت و مرا خواستگاری کرد... و جواب منفی بود

با احترام تمام آن آقای مهندس آینده... تصمیم گرفت از جمع دفتر خارج شود...

من هم برای تشکر از اینکه کامپیوترش را بهم داده بود، یک موس از دستمزد خودم خریدم و با کامپیوتر به ایشان برگرداندم.

نفر بعد نوبت آقایی بود که کتاب خریده بود

و نفر بعد آخرین شریک عمو...

همه جواب منفی شنیدند.. پدرم میخواست دخترش را به گونه ای دیگر به خانه بخت بفرستد

آخرین شریک که جواب منفی را شنید و قصد رفتن کرد، قرار شد دفتر کار تعطیل شود و من مشتاق و عاشق این شغل شده بودم

به پیشنهاد عمو ، قرار شد ما این دفتر را از اول راه اندازی کنیم

و عمو هم همانجا مشغول شود

روزهای خوبی بود

رابطه ی من و عمو بسیار نزدیک ... هر دو جوان... هر دو مشتاق

آموختنی های زیادی در پیش داشتیم

ویندوز وارد بازار شد.... همه چیز تغییر کرد و من چقدر ساده با این تغییر کنار آمدم

یک شبه زرنگار را بوسیدم و به سراغ آفیس رفتم

برنامه ای که همه چیز را ساده کرده بود

در این روزها به پیشنهاد پدر باید درس خواندن را از سر میگرفتم

تصمیم من تقریبا همه را شوکه کرد....