به درخواست دل آرام عزیزتر از جان

من و آقای دکتر تو بهار چند سال پیش بهم دل بستیم

این که به سادگی بگیم دل بستیم خیلی حرف خنده داری هست

من به عشق در یک نگاه و این حرفا اعتقادی ندارم

ولی در یک نگاه عاشق هم شدیم

بعد شروع به آشنایی کردیم

بعد مدتی از هم فاصله گرفتیم و احساس کردیم به درد هم نمیخوریم

و بعد مجددا شروع کردیم و دیگه هرگز حاضر نیستیم از هم فاصله بگیریم

گاهی از عاشقی گفتن تو دوره و زمانه الان خنده داره

مسخره به نظر میرسه

ولی من با چیزی که در اطرافم میبینم متوجه شدم

خیلی زیاد نیستند کسانی که مایه ی آرامش هم میشن

کسایی که از هر طریق تلاششون فقط و فقط به آرامش رسیدن طرف مقابله

شاید از هم خیلی دوریم

شاید خیلی دیر به دیر هم را میبینیم

شاید گاه گاهی از هم میرنجیم

اما اینها یعنی عشق زنده است

یعنی با دوری و فاصله چیزی از بین نمیره

یعنی هنوز برای هم مهم هستیم

یعنی هنوز که هنوز گاهی وقتی باهاش حرف میزنم دستام یخ میکنه

هنوز وقتی میخنده چیزی در دلم جوانه میزنه

هنوز حرفای خوب و تازه داره برام

هنوز شبها هرجایی که باشیم باید با هم دیگه پرونده روز را بایگانی کنیم

من و آقای دکتر روزهای آرومی را میگذرونیم

منهای یک سری تحریم ها که برای خودمون در نظر گرفتیم

خب حتما اون تحریم ها هم لازم بوده

حتما دلیل قانع کننده ای داشته

برای همین دم عیدی اینهمه دوریم

برای همین مثل هرسال آخر سال یواشکی نیومد و سررسید سالم را بهم نداد

برای همینه که دلتنگ لبخندشم

برای همینه که این روزها دارم خودم را به هرچیزی مشغول میکنم که بهش غر نزنم و نگم خیلی دلم برای دیدنش تنگ شده

وقتی دل آرام بهم گفت چرا چیزی نمگم

انگار یهو دلم پر کشید

انگار دلم خواست ازش بنویسم

دلم خواست همه بدونن چقدر دلتنگشم

چقدر بخاطر نظرات بی پروا و قضاوت های نابجای عده ای این دلتنگی را توی دلم نگه میدارم......

اما دوستش دارم

و هیچکس نمیتونه این دوست داشتن را به سادگی از من بگیره

من به حکم خداوند معتقدم

و میدونم همه چیز در دست قدرت مطلق خداونده

و برای همین همیشه و همیشه این عشق را به خداوند سپردم....

خداوندی که چاره ساز دوری هاست.