باشد که رستگار شویم...

سلام

امروز صبح دیگه این گوش لعنتی منو مجبور کرد که ببرمش کلینیک

البته مسلما ساعت هفت صبح متخصص گوش و حلق و بینی جایی نیست...

نوبت گرفتم برای ساعت 10

باشد که رستگار شویم...

پ ن 1 : گاهی فکر میکنم اینجا را دوست دارم چون میتوانم هر قسمتی از روحم را که دوست دارم پررنگ تر کنم و هرجایی از زندگی را که دوست ندارم بپوشانم....

پ ن 2 : بالاخره یک روزی دست از سانسور خودم برمیدارم...

پ ن 3 : حال دلم خوب است... یک خوب ناجور

بعدتر نوشت: رفتم دکتر ... آقای دکتر متخصص با یه قیافه ای که بسیار سعی میکرد لبخند بزنه (نمیدونم چرا زوری لبهاش را میکشید که شکل لبخند بشه) گفت باید گوشتون ساکشن بشه... نوار گوش هم لازمه... برات قطره مینویسم هفته دیگه باید حتما حتماحتما بیای مطب خودم....

من از اتاقش که اومدم بیرون رفتم از قسمت پذیرش سوال کردم ، گفتن توی کلینیک امکانات شستشوی گوش هست...

خب کلینیک به من خیلی خیلی نزدیکه

و مطب خیلی خیلی از من دور

باید تصمیم بگیرم که چیکار کنم..

بازم بعدتر:

گوشم درد نمیکنه... اما چنان کلافه ام کرده که احساس میکنم تمام نیروم تحلیل رفته... احساس ضعف شدید دارم... انگار داره چشمم هم درگیر میشه... دلم استراحت میخواد