بازم مریضانه

سلام

شنبه تون پر از خبرای خوب

من امروز صبح که بیدار شدم با رخوت بسیار خودم را به حمام بردم

و بعد احساس ضعف شدید

یه لقمه نون و پنیر و موز برا خودم گرفتم واومدم دفتر

اما زهی خیال باطل

حالم خراب بود

این شد که خودم را رسوندم کلینیک

و بعله چهار عدد آمپول و یک عدد سرم گنده بک شد نصیبم

اما الان خیلی بهترم

پ ن 1 : تو که نباشی چه کسی ناز لحظه های بیماری مرا بکشد؟

پ ن 2:  تنها دکتر رفتن را دوست ندارم

پ ن3 : دائم داره برام میخونه « اندوه بزرگیست زمانی که نباشی» یعنی قراره بمیرم؟