روزگار بهشتی

سلام

روزتون پر از نفس بهار

امروز چنان اردیبهشتیه که من کلا مست مستم

البته حال خوش قرار عاشقانه هنوز زیر پوستم هست

قراری که یک گوشه ایش ، در گوشم گفت: « من به روش خودم ، تو را برای خودت دوست دارم....»

مهربونیهای مردونه ش ، دل منو میبره

وقتی میره دلم کنده میشه...

اون دم غروب پنجشنبه که عزم رفتن میکنه...

اون وقتی که دم رفتن اخمای مردونه ش میره تو هم

اون دم رفتنی که دیگه حرف نمیزنه...

نمیخنده...

سر به سرم نمیزاره...

فقط اخم میکنه و شکایت نمیکنه و پشت سرهم شکر میکنه...

کادوش را باز نکرد... گفت میخواد تو تنهایی بازش کنه

همون لحظه ی اول کارت پستالش را برداشت و متنش را خوند و لبخند زد

من بهتون گفته بودم ... در اولین دیدار عاشق لبخندش شدم؟

جمعه صبح که بیدار شدم ، تلخ شده بودم از دلتنگی

اما دلتنگی حق نداشت حال بعد از قرارعاشقانه ی منو خراب کنه

این شد که بلند شدم و بساط پختن کیک را راه انداختم

بوی کیک که پیچید تو خونه انگار حال دلم بهتر شد

بعدم رفتیم باغچه

مادرجان باقالی خریده بودن و .... جای دشمنتون خالی تا عصر دستمون بند باقالی ها بود

گلها تمام باز شده بودن

هوا هم بینظیر و بهشتی

صدای آب و گنجشک و دیدن بچه گربه هایی که مامانشون این طرف اون طرف میبردشون...

امروز صبح هم بعد از رسوندن مغزبادوم به باشگاهش... رفتم پیاده روی

زیر درختهای سبز راه رفتم و هوای بهار را به ریه هام کشیدم و یک بار دیگه تمام لحظه های پنجشنبه را مرور کردم...

روزگارتون اردیبهشتی

پ ن 1: من و آقای دکتر هم عین تمام آدمهای دیگه قهر و دعوا میکنیم... پنجشنبه هم سر یک موضوع کوچولو چند دقیقه ای...

اخم کردم و سکوت... و ایشون برعکس همیشه که عادت به توضیح نداره... توضیح داد و قضیه ختم به خیر شد

پ ن 2: مامان مغز بادوم پیشنهاد گردشهای خواهرانه ی بهاری داده... ببینیم چی میشه

پ ن 3: اون یکی خواهر را یک هفته بود ندیده بود... در عرض یک هفته یهو شکل مامان یک نی نی شده بود

پ ن 4: دلم پر میکشه که نزدیکم بود و امروز میرفتم از یه جایی یواشکی نگاش میکردم