پس تولد...

سلام

روزتون آفتابی و زیبا

چقدر غصه تلمبار شده تو عکسها و فیلمها و حرفهای این روزها... این زلزله ، چقدر با خودش بار غم داشته...

صبح لابلای خوابهای گرم و نرم صبحم ، یهو یادشون افتادم و همه دنیا به کامم تلخ شد

کاش بیخیالشون نباشیم

پروسه تولد دیروز تمام شد... همه ی عزیزانم برای شاد کردنم همه تلاششون را کردن

شماها هم که با تبریکای قشنگتون منو شرمنده ی خودتون کردین

بابا برام گوشی خریدن

مامان بهم پول دادن که برم و یه کت کتون که خیلی وقته دلم میخواد را بخرم

خواهر برام بوت و بلوز خریده بود

اونیکی خواهر برام پالتو دوخته بود

مغز بادوم سکه های خودش را برام کادو کرده بود و آورده بود

للی هم یک گلدون ساکولنت خیلی خوشگل با پیک برام فرستاده بود

از دوتا خاله ها و دخترخاله م هم پیام تبریک دریافت کردم

و این شد که با حال خوب وارد 37 سالگی شدم

پ ن 1: خیلی منتظرش شدم....

پ ن 2 : یادمون نره اگه مراقب رابطه های قشنگمون نباشیم ممکنه حتی بعد از سالهای زیاد خراب بشن

پ ن 3: صبح یک گارد گل گلی هم برای گوشیم خریدم که فعلا خراب نشه