یک روزه تازه

سلام

روزگارتون خوش

اندازه خوندن یه پست به هیچی جز حال خوب و بهار و هوای خوب و برگ و گل و درخت و شیرینی فکر نکنید

زندگی میتونه همین لحظه های دلچسب باشه

دیروز که داشتم میرفتم خونه چند تا نون سنگک خریدم و رفتم

انصافا آقای فروشنده نانوایی نکات بهداشتی را خیلی خوب رعایت میکرد، احتمالا بازم میرم ازش نون میخرم

مدتها بود نان سنگک نخریده و نخورده بودیم و برای همین شد کلی سوژه و عکس گرفتم و گذاشتم توی گروه و پایه کلی خنده شد

خانواده ی ما همه مون حتی داداش و زن داداش که اونور دنیا هستند ، به شدت داریم نکات ایمنی را رعایت میکنیم و سعی مون این هست که قطع کننده این زنجیره باشیم

اول به خاطر خودمون و بعد به خاطر تمام آدمهایی که خواسته و ناخواسته درگیر این ماجرا هستند، اول کادر پزشکی و بعدش تمام آدمهایی که این روزها زندگیشون به خاطر حضور این ویروس سخت و سخت تر شده ...

خلاصه که نان سنگک ها شد سوژه ی یک ساعت چت و خنده و شوخی

بعدش هم آرایشگر پدرجان پیام دادند

آرایشگر پدرجان از وضعیت سلامتی ایشون خبر دارند

و قبل از عید جویای حال پدرجان شدند ، و پدرهم به آقای آرایشگر گفتند که به خاطر مسائل ایمنی فعلا آرایشگاه نرفتند

آقای آرایشگر هم به پدرجان توصیه کردند که فعلا هم اصلا به آرایشگاه نرن

خلاصه دیروز آقای آرایشگر پیام دادند به پدرجان و گفتند با توجه به حال شما، میتونم بهتون یه نوبت بدم و توی حیاط خونمون موهای شما را کوتاه کنم

ما هم از این کار آقای آرایشگر استقبال کردیم

پدرجان موهای فردارند و سه ماهی بود آرایشگاه نرفته بودند و حسابی موهاشون بلند و فرفری شده بود

این شد که قبل از رفتن به آرایشگاه مجبورشون کردم لباس رسمی بپوشن و چند تا عکس خوشگل ازشون گرفتم

و این عکسها توی گروه خانوادگی شد سوژه بعدی برای کلی حرف و خنده و قربون صدقه

زمان رفت و برگشت پدرجان نزدیک 20 دقیقه بیشتر نشد

پ ن 1: همچنان با مادرجان در حال بافتن چل تکه هستیم

پ ن 2:  آقای دکتر یکی دو روز حالت آلرژی داشتند و من خیلی نگران بودم ولی خدا را شکر رفع شد

پ ن 3: آقای مشتری با تعجب از من میپرسه : همش با ماسک و دستکش هستید؟؟؟؟

و من به این فکر میکنم که آیا من دارم کار اشتباهی میکنم یا اون که نه ماسک زده و نه دستکش داره...