هر روز، روز نو

سلام

روزتون خوش و خرم

الهی کنار عزیزانتون روزگار خوبی را سپری کنید و از لحظه ها لذت ببرید

شنبه پر از التهاب تمام شد و یکشنبه آرام و ساکت از راه رسید

دیروز چندبار مجبور شدم برم بانک... دوتا بانک مختلف ، اونم در زمانهای خیلی گرم...

ماشین را مجبورم جایی وسط آفتاب پارک کنم... اصلا سایه ای اینجا وجود نداره... و این یعنی سوار ماشین شدن مساوی تبخیر شدن...

سوختم .. کلا انگشتام سوخته بود وقتی پیاده شدم .. وقت نکردم دستکش دست کنم و ...

دوتا قلب خوشگل جلوی آینه آویزان بود که دیروز بعدازظهر دیدم هر دو آب شدن و چکیدن روی داشبورد... یعنی گرما در این حد

بعضی وقتا دوستان از نوشته ها و حرفام اشتباه برداشت میکنند

من و آقای دکتر دیگه یک رود کم عمق نیستیم.... ما به هم پیوستیم و یه اقیانوس شدیم... همونقدر عمیق و همونقدر آرام

ولی مگه میشه طوفان نباشه... مگه میشه موج نباشه.... مگه میشه هیچ تلاطمی نباشه؟؟؟؟

پس شماها با شنیدن حرفای من سریع نگران نشید... بدانید که فقط دارم باهاتون درد دل میکنم واز غصه های لحظه ایم براتون مینویسم

آخه شماها محرم راز من هستید

حالا طوفان تمام شده ... همه چی آرام شده ... اینکه میگم آقای دکتر ابراز احساسات نمیکنه ، یعنی به روش من نیست... همیشه به این قصه اشاره کردم که ایشون به روش خودشون احساساتشون را نشان میدهند... من به روش خودم

من شر و شور هستم و دوست دارم ثانیه به ثانیه براش عشق و محبتم را بنویسم و به زبان بیارم ایشون به روش خودشون دوست دارن محبت کنند

البته که اگه یادتون باشه به نظر من یکی از گزینه های به کمال رسیدن رابطه این هست که هیچکدوم از طرفین ، به طرف مقابلش زور نگه و دست و پاش را نبنده و سعی در تغییرش نداشته باشه... هرکدوم از ما ، هم دیگه را به همین شکلی که هستیم دوست داریم....

من از ابراز همدردی و محبتتون سپاسگزارم و اینکه همیشه از اینکه باهاتون حرف میزنم آرام میشم

خوشحالم که شماها را دارم و خیلی برام ارزشمنده که اینجا میتونم خودم باشم و راحت حرفم را بزنم

دیشب یه هندوانه بزرگ را قاچ کردیم و قصد داشتیم با پدرجان بریم روی پشت بام و درحالی که به سبزیها رسیدگی میکنیم هندوانه بخوریم

چندتاگلدان ببریم و خاکشون را عوض کنیم

تازه مادرجان هم فرمودند منم میام ... با اینکه هنوز با پله ها زیاد راحت نیستند (برای رفتن به پشت بام آسانسور نداریم)

همه این قصه ها بسته بود به یه هندونه سرخ و آبدار و خوشرنگ... که من یه تکه ش را گذاشتم دهنم و دیدم مزه آب میده...

حتی مزه آب هم نمیداد... لااقل آب خوشمزه تره....

و اینطوری بود که کل قضیه منتفی شد... من تنهایی رفتم بالا و به باکسهای سبزی آب دادم و برگشتم

خب هندوانه ی عزیز... لطفا شیرین و خوشمزه باش...

پ ن 1:  باید برم آزمایش بدم و هر روز دارم امروز و فردا میکنم

پ ن 2:  آخ آخ صدای جیک جیک کفشای این کوچولوهای تو کوچه منو ذوق مرگ میکنه

پ ن 3: همچنان هوا آلوده و گرد و غباری هست

پ ن 4: امروز باید اون قصه ی مالی درست بشه ... وگرنه کار به جاهای باریک میکشه...

پ ن 5: داداش و زن داداش آخرین بورسیه شون را دریافت کردن و از این به بعد دیگه از بورسیه خبری نیست... بورسیه تازه هم قبول نشدند... خدا کمک کنه

پ ن 6: امروز به یه شماره نیاز داشتم ... میخواستم برم سراغ گوشی قدیمی... فهمیدم توی اسباب کشی اصلا نفهمیدم گوشی قدیمی را چکار کردم...