با تو زین سهمگین توفانی/ کاش یارای گفتنم باشد

سلام

روزتون قشنگ

با گرمای تابستونی چه میکنید؟

از هفته پیش دیگه نیومده بودم سرکار

هر شهری برای مراسمات سوگواری و درگذشت عزیزانشون رسومی دارند

اصفهان مراسم روزهای اول را صبح برگزار میکنند

برای همین سه شنبه صبح با مادرجان رفتیم برای مراسم

برای ناهار هم به اصرارشون رفتیم و شرکت کردیم

چهارشنبه هم مادرجان میخواستن برن باغچه و نیاز به کمک داشتند

برای همین از صبح زود دوتایی رفتیم باغچه

یه عالمه علف هرس کردیم

زردآلو چیدیم

انجیر چیدیم

نعنا و تره و جعفری چیدیم

و باز هم یه کمی غوره

خلاصه که تا بعد ازظهر کار کردیم و هلاک برگشتیم خونه

پنجشنبه صبح زنگ زدم عمه جان

عمه جانی که شمال زندگی میکنند و به خاطر مراسم اومده بودند اصفهان

البته اصفهان خونه دارند و پسرعمه اینجا زندگی میکنه

خلاصه که زنگ زدم و تعارف کردم که برای ناهار بیان خونمون و پذیرفتن

دیگه مادرجان رفتند توی آشپزخونه برای تهیه ناهار

منم حسابی خونه را تمیز و مرتب کردم

بعدازظهرش هم باز مراسم بود

بعد ازمراسم هم رفتیم سرمزار پدرجان و همه اومدند و خیلی شلوغ بود

شب هم مراسم دعای کمیل داشتند که شرکت کردیم

تا برگردیم خونه ساعت 12 شب بود

جمعه هم از صبح رفتیم خونه خواهر

از بس که فندوق و پسته بهمون اصرار کردند

باباشون هم خونه نبود

با خاله جانها همه از صبح رفتیم و تا شب اونجا دور هم بودیم

شنبه هم خواهرجان برای تعویض پلاک باید میرفت و نیاز به کمک داشت

دیگه این شد که یک هفته ست غیبت دارم...

دفعه قبلی براتون گفتم یه بلوز از روی سایت برای اقای دکتر سفارش دادم

بعد از پست باز رفتم یه نگاهی توی سایت انداختم و یه بلوز سفید دیگه هم چشمم را گرفت

بلوز اولی یه بلوز طوسی بود

خلاصه که اونم به خریدم اضافه کردم و یه جمله زیبا هم نوشتم و ازشون خواهش کردم داخل بسته قرارش بدن

روز جمعه بسته رسید دستشون

مهربونی هر شکلی که باشه قشنگه....

یه خبر دیگه هم دارم

اطلسی (دختر خاله) مدتی بود که وارد یه رابطه شده بود

البته اینطوری نیست که همه خبر دار باشن ولی مامانش میدونست و به منم گفته بود

این مدت که میگم نزدیک به دو سال بود

توی دانشگاه با یه پسری آشنا شده بود و هم رشته بودن

حالا مادرِ آقا پسر زنگ زده بود به خاله و اطلسی را خواستگاری کرده بود

خاله هم زمان بیشتری برای آشناییشون خواسته بود و حالا قرار بر این شده که در سکوت خبری خانواده ها آشنا بشن و بچه ها هم بیشتر رفت و آمد کنند تا انشاله در یک بازه زمانی یکساله تصمیمات بعدی، براساس نظرات دو طرف گرفته بشه...

اما به طور محسوسی حس میکردم که یه برقی توی چشمای اطلسی هست

برای همه آرزوی عشق و خوشبختی میکنم...

پ ن 1: دوست خوبم «حسین» نتونستم ایمیل بزنم - شماره تماس برام بزار

پ ن 2: چقدر از دوستای وبلاگیم بی خبر موندم

همین جا عذرخواهی میکنم که مهربونیاتون را نمیتونم جبران کنم

و تشکر میکنم که همیشه باهام مهربون بوده و هستید

پ ن 3: دلم برای خیلی از آدمهایی که میشناسم تنگ شده

انگار دنیای اطرافم بیقراره و اصلا نمیدونم چیکار میکنم

نیاز به یه بازنگری به زندگی دارم

اونقدر روزها دارن تند تند میگذرن که نمیفهمم چیکار میکنم