اسفند از نیمه گذشت

سلام 

شب اسفندماهیتون زیبا

ستاره های دلتون روشن و نورانی

شاید این مطلب را شنیده باشید 

که از جای زخمهای آدمی، نور به درونش تابیده میشه 

هر زخمی که میخوریم یاد میگیریم که این دنیا جای قرار نیست 

یاد میگیریم زخم نزنیم...یاد میگیریم مرهم باشیم ؛ تسلی باشیم ؛ مهربون باشیم 

به وقتش هوای هم را داشته باشیم 

اینا نتایج بزرگ شدنه

برای بزرگ شدن گاه گاهی باید پوست انداخت 

پوست انداختن گاه گاهی درد داره ... رنج داره ... سختی داره ... 

اما در عوض عین نو شدن هست ... عین تازه شدن ... پر از امید و انگیزه و نور...

باید اجازه بدیم نورها به درونمون بتابن تا روشن و شفاف بمونیم 

گاهی از وجود خودمون ، از درونمون  غافل میشیم و این باعث میشه کدر بشیم ، تاریک بشیم 

خوبه که خودمون را گم نکنیم

اما عین رسیدن بهار، یهو به خودمون میایم ... سعی میکنیم چراغ درونمون روشن بشه ، سعی میکنیم بازم نور بشیم ، روشنی بشیم ، بتابیم

ماها کرمهای شبتاب نیستیم

هرکدوم از ماها یک خورشیدیم

یک خورشید روشن که میتونه دنیا را روشن کنه

و چقدر خوبه با رسیدن بهار دوباره نو بشیم 

یه عالمه اخلاقایی که باید دور بریزیم را با دقت و وسواس پیدا کنیم 

تعصبها را کنار بزاریم و با دقت خودمون را وارسی کنیم 

گاهی باید اعتقاداتمون را واکاوی کنیم 

گاهی باید اخلاقهامون را بازنگری کنیم 

گاهی هم باید دوباره و دوباره و دوباره خودمون را از نو بسازیم 

هرکدوم از ماها از هزار تا آتشفشان و زلزله رد میشیم ... هزار بار میان راه جون میدیم و دوباره عین ققنوس از وسط آتش زنده بیرون میایم

تا زمانی که پروردگارمون بهمون مهلت نفس کشیدن میده، زندگی را باید زندگی کنیم

امروز هوا خیلی بهاری طور بود

خنک ولی نه سرد زمستونی

خنک و دلچسب و بهاری

صبح زودتر بیدار شدم چون قرار بود خواهر و فسقلیا بیان 

مغزبادوم اینا هم تا ظهر میرسیدن اصفهان و سفرشون تمام میشد و قرار بود ناهار را دور هم بخوریم 

مواد کیک وانیلی را مخلوط کردم و عطر وانیل که پیچید توی خونه حس و حالمون عوض شد (ببخشید که ماه رمضونه... !!!)

پرده ها را زدم کنارتر تا نور بیشتری بیاد داخل 

خواهر و فسقلیا رسیدند 

خواهر میخواست یه خرید کوچولو بکنه - برای همین فسقلیا را سپردیم به مامان جان و دوتایی رفتیم بیرون 

خرید خواهر را انجام دادیم 

سرراه رفتم  یه تراول ماگ خوشگل هم برای تولد خاله جان خریدم 

بعدش هم نان خریدیم و برگشتیم خونه

مغزبادوم خونمون بود و کلی دلتنگش بودم... خودشم دلش تنگ شده بود

یه عالمه برام تعریف کرد و حرف زدیم

بعدم با فسقلیها کارتون دیدیم و نقاشی کشیدیم 

تا یک ساعت پیش همشون اینجا بودند

دیگه وقتی رفتند سریع جمع و جور کردیم

ظرفها را چیدم داخل ماشین ظرفشویی

یه دنیا ظرف هم با دست شستم 

مادرجان هم مشغول نظم دادن و جمع آوری بودند...

دیدم حیفه توی این هوای بهاری پست ننویسم 

پ ن 1: برای فردا برای مغزبادوم و مامان جان نوبت آرایشگاه گرفتم 

پ ن 2: همچنان با بد قولی فروشنده میزناهارخوری مواجه هستیم 

و همچنان داره امروز و فردا میکنه و من یواش یواش خیلی حرص میخورم 

پ ن 3: باآقای دکتر در مورد وبلاگ و دوستای وبلاگیم حرف میزنم 

امشب بهم گفتند آدرس اینجا را بهشون بدم 

به نظرتون اینجا باید دور از حضرت یار بمونه یا بزاریم حتی گاهی حضرت یار هم یه پست هایی اینجا بنویسن؟؟؟//