باز هم ماجراهای بلاگ اسکای؟؟؟؟؟

سلام 

شبتون زیبا 

صبح تلاش کردم وارد بلاگ اسکای بشم و نشد 

فکر کردم طبق معمول اینترنتمون مشکل داره 

سرظهر هم میخواستم وارد بشم که هرچی تلاش کردم نشد که نشد...

و الان هم که اومدم دیدم هم تعداد کامنتها خیلی کم هست و نشانگر این هست که بلاگ اسکای یه ایرادی داشته و هم تعداد وبلاگهایی که به روز شدند!!!!

انگار کشش یه ماجرای غم انگیز دیگه برای خاطره هام را ندارم 

اصلا از فکر کردن به اینکه قرار هست اینجا هم ویران بشه سلولهای مغزم درد میگیره 

پس ترجیح میدم فعلا اصلا بهش فکر نکنم 

تازگی تحملم کمتر شده و فکر کردن به مسائل آزار دهنده با یه تعویق میندازم 

میدونم که این راه حل درستی نیست ...

امروز قصدداشتم حتما یه سری به محل کارم بزنم 

یه نگاهی یه لیست کارهایی که با مادرجان نوشتیم انداختم و در مشورت با مادرجان ...

اول سرراه رفتم سراغ جایی که گلدان و پایه گلدان میفروشه تا هم خاک برگ و هم گلدان و هم پایه بخرم تا گلدانهای جدید را سرو سامان بدم 

راستش را بخواین قیمتها یه کمی عجیب و غریب تر از چیزی که توی ذهنم هست، بود

یه کمی قیمتها را بالا و پایین کردم و بدون اینکه خرید کنم اومدم بیرون 

بماند برای بعد ... شاید یه جای دیگه ... با قیمتهای منصفانه تر!

رفتم سمت دفترکارم 

نمیدونم چند وقت هست که نرفتم ... ولی گرد و غبار همه جا را پوشانده بود

اگه میخواستم بمانم و تمیزکاری کنم باید تا شب میماندم 

برای همین پیشخوان جلو و میز کامپیوترم را دستمال کشیدم 

یه مقداری پرینت باید برای یه مشتری میگرفتم که انجام دادم و خواستم بهشون زنگ بزنم که بیان ببرن... که متوجه شدم گوشیم را جا گذاشتم خونه!

با تلفن دفتر اول با آقای دکتر تماس گرفتم که نگران نشن

بعدش هم به مادرجان خبر دادم که گوشیم را بزارن نزدیکشون و اگه لازم بود جواب بدن

بعد هم به مشتری زنگ زدم که بیاد دنبال پرینتهاش...

بعدش هم یه ویرایش نهایی روی تقویم های خانوادگی انجام دادم و پرینت گرفتمشون 

7 نسخه لازم داشتم ... بعد از چک کردن بقیه نسخه ها را هم چاپ کردم ... برش زدم و فنرشون زدم 

برای مامان و خاله هم برای اینکه میخوان خاطره بنویسن یه تعدادی صفحه خط کشی کردم و گذاشتم لابلای صفحه ها

بعدش هم چون قاب های عکس پدرجان را شکسته بودیم (یکیش را فندوق موقع شیطنت شکست... یکیش هم من موقع تمیزکاری) از داخل کارتن قاب عکس ها دوتا قاب جدید در آوردم که سایزش به عکسهای قبلی نمیخورد ... دوتا عکس چاپ کردم و یه قاب هم برای یکی از اون عکسهای قبلی پیدا کردم ...

دوتا بسته ماژیک 24 رنگ داشتم که برداشتم که اگه عید لازم شد به بچه ای عیدی بدم دم دستم باشه 

دوتا بسته هم مداد رنگی برداشتم 

دوتا دفترچه فانتزی و دوتا هم مداد اتد... 

یادم رفت که کاغذ کادو هم بردارم!

دیگه کار مشتری را که تحویل دادم ساعت نزدیک 12 بود

یه عالمه بازیافتی گذاشته بودم توی ماشین که باید تحویل میدادم ... برای همین مسیرم را تغییر دادم و بازفتی ها را تحویل دادم 

دیگه داشت برای باشگاه رفتن دیر میشد

بدو بدو رفتم باشگاه و باشگاه برق نبود!!!

ولی دیگه عادت کردیم 

اتفاقا مسئولان باشگاه هم یه عالمه چراغهای اضطراری گوشه و کنار باشگاه اضافه کردند

منم هر وقت برق نباشه سوسکی ها را میزارم توی گوشم و برای خودم حسابی کیف میکنم (ایرپاد)

البته امروز تا رسیدم باشگاه آلاله هنوز باشگاه بود و دیگه چون میخواستم بتونم باهاش ارتباط برقرار کنم بیخیال آهنگ شدم 

یک ساعت و نیم بیشتر زمان نداشتم... ورزش کردیم و با آلاله اومدیم بیرون 

گفتم میخوام برم نان سنگک بخرم میای؟؟؟

گفت بزن بریم!!!

رفتیم و نانوایی تعطیل بود خب ماه رمضان فکر کنم ساعت کار نانوایی هم فرق داره

دیگه آلاله را رسوندم دم خونشون و برگشتم خونه

رفتم بالا و برق ما هم قطع شد... و اینگونه هست که من بیشتر از روزی دو ساعت باید بی برقی را تحمل کنم!!!

پ ن 1: یه متن زیبایی خوندم 

از اینکه متنهایی که دست به دست بشه را کپی کنم اینجا خوشم نمیاد 

ولی دوست دارم براتون نتیجه ی نهایی اون داستان را بگم... 

اینکه 

هرکدوم از ما در جستجوی سعادت خویش به این سو و آن سو چنگ میزنیم 

اما باید یاد بگیریم که سعادت و خوشبختی ما در گرو سعادت و خوشبختی دیگران است ...

قانون زندگی ، قانون داد و ستد است

با یک دست سعادت را به دیگری میدهیم و با دست دیگر سعادت خود را از دیگری دریافت میکنیم.....

پ ن 2: از دختر داییم سراغ دختر کوچولوش را گرفتم 

یادم بود که زمان تولدش هست

بهش یکسالگیش را تبریک گفتم 

گفت خیلی مریض شده و داره دندون در میاره ...

براش نوشتم:  توی طایفه پدریم یه رسمی هست که برای بچه ای که میخواد دندون در بیاره آش دندون میپزن!

فلسفه ش هم این هست که میگن: بچه کوچولو اگه میتونست حرف بزنه به مادرش میگفت اگه میدونستی چقدر دندون در آوردنم دردناکه، حتی کلون در خونتون را میفروختید و آش میپختید و میدادید به همسایه ها و آشناها که بخورن و دعا کنن دندونم آسون در بیاد!!!

گفتم : برای دختر کوچولوت صدقه بده تا راحت تر دندون در بیاره 

گفت : بابات را خیلی دوست داشتم برای همین فردا برای دندون دختر کوچولوم آش نذری میپزم و موقع افطار میدم به همسایه ها!!!!