باغ و بهار من تویی بهر تو بود بود من

سلام

روزتون بخیر

اینجا که روز با یه حالت نیمه ابری شروع شده

نمیدونم آلودگی هست یا غبار

بهر حال آسمون صاف نیست و ابرای قلمبه قلمبه پشمکی توی آسمون دلبری نمیکنند

هرچی تلاش کردم که اون صفحه اینستاگرامی که گفتم را راه اندازی کنم نشد که نشد

حالا یا فیلترشکن من خیلی خیلی ضعیف هست یا هرچی، نمیدونم ...

فقط میدونم که دو روز هست که تمام تلاشم را کردم و نشد که نشد

ولی هرطوری شده راه اندازی میکنم ... چون هربار یه عالمه عکس و ایده میاد به ذهنم که دلم میخواد نشون دوستای وبلاگیم بدم

صرفا دوستای وبلاگی....

دیروز حدود ساعت یک و خرده ای بود که دیدم ماموران اداره برق دارن از تیربرق میرن بالا

پرسیدم قصد قطع برق را دارید؟

فرمودند که بله

ازشون خواستم در حد چند دقیقه صبر کنن تا من در را ببندم و برم

مادرجان را صبح گذاشته بودم باغچه

رفتم به سمت باغچه

یه کمی توت خوردم و مادرجان را برداشتم و بعد از اینکه یه سری به پدرجان زدیم

رفتیم خونه

بعد از ناهار نشستم پای طرح زدن روی سفالها

تلفنی با داداش و همسرش حرف زدیم و تصمیم گرفتیم با داداش دوتایی یه رژیم مشترک را شروع کنیم و یکی دوماه ادامه بدیم

اولین قدم حذف شکر هست

شاید سخت ترین قسمت هم همین قسمت باشه

صبح مجبور شدم نان و پنیر و گردو بخورم

اگه میتونستم نان سفید را هم حذف کنم قدم بزرگی بود ... شاید توی قدم های بعدی

شاید نتونم طولانی مدت به این رژیم ادامه بدم

ولی بهرحال یه چالش هست دیگه

فعلا برای ماه اول و هفته اول تصمیم گرفتیم که فعلا حذف شکر و کم کردن میزان غذای روزانه تا حد نصف بود...

ببینم چقدر موفق میشم

باید بیشتر آب بنوشم

انگار هردومون دلمون یه چالش میخواست ... حس کردم بیشتر برای هیجان این چالش این کار را کردیم تا لاغری و سلامتی و هرچیز دیگه ای...

اگه کسی دوست داشت با ما وارد چالش بشه برام بنویسه

برنامه در همین حدی هست که گفتم (حذف کامل شکر و کم کردن میزان غذا در حد نصف کردن وعده های غذایی- این قسمت بستگی به توان بدنیمون داره و اصلا به خودمون فعلا فشار نمیاریم و فقط میزان وعده غذایی را یه کمی کاهش میدیم- شده در حد یکی دوقاشق) و البته روزی نیم ساعت پیاده روی در برنامه اجباری هست ...

در هفته اول خوردن میوه و هله هوله های روزانه عین سابق آزاد هست (البته عین سابق و نه بیشتر)

پ ن 1: تو این چند روز هزار بار یاد بنفشه افتادم

پ ن 2: توی این چند روز هزاربار رفتم بشینم سرگوشی که با فهیمه حرف بزنم و نشد که نشد

پ ن 3: للی ازم خواسته که با دانا هماهنگ کنم و همین یکی دو روز یه دور همی توی خونه ما داشته باشیم

نمیدونم چرا حس هیچ کاری را ندارم

ولی باید اینکار را بکنم ... هرطوری که شده

پ ن 4: دیروز چندتایی خشت را سوراخ کردم و یه آویز خوشگل درست کردم

شاید بازم این کار را ادامه بدم خیلی خوشگل شده ...